Ο ήρωας, αν και θεωρείται πνευματικά «ανεπαρκής», καλείται να υπηρετήσει τον αυστριακό στρατό μόλις ξεσπάει ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο Σβέικ είναι έντιμος, αφελής, ανίκανος, αλλά ίσως πιο πονηρός απ' ό,τι δείχνει. Συλλαμβάνεται, γιατί κάνει κάποια αδιάκριτα σχόλια για τη δολοφονία του Αρχιδούκα Φερδινάνδου, ανακρίνεται από τις πολιτικές και στρατιωτικές αρχές, υποχρεώνεται να καταταγεί, τοποθετείται ως βοηθητικός υπό τις διαταγές διαφόρων αξιωματικών και τελικά καταλήγει στον υπολοχαγό Λούκας.

Η θεατρική διασκευή είναι του Σωτήρη Πατατζή, η σκηνοθεσία του Θύμιου Καρακατσάνη, η μουσική του Γιώργου Τσαγκάρη, τα σκηνικά και κοστούμια της Κατερίνας Καρακατσάνη και οι φωτισμοί του Σπύρου Τζώρα. Παίζουν: Θύμιος Καρακατσάνης, Κώστας Ευριπιώτης, Ζαχαρίας Ρόχας, Ιλιάς Λαμπρίδου, Νίκος Βανδώρος, Αλεξάνδρα Καρακατσάνη, Τάσος Πολιτόπουλος, Χρήστος Φωτίδης, Νίκος Καραγεώργης, Δημήτρης Λιώλιος.

«Ο Σβέικ» - μας λέει ο Θύμιος Καρακατσάνης - «είναι ανιδιοτελής πατριώτης, ένας λαϊκός άνθρωπος, που με την άδολη "πανουργία" του αντιστέκεται στον παραλογισμό και την αγριότητα του πολέμου. Είναι κατά μια έννοια ποιητική - ο ίδιος ο λαός που έχει την αθωότητα ενός παιδιού και μέσα από την αθωότητα αυτή κάνει το πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό και θρησκευτικό κατεστημένο να φαντάζει ηλιθιότερο των ηλιθίων. Ενα ηχηρό χαστούκι αποτελεί επίσης η φράση του Σβέικ "η ιστορία γράφεται προτού να γίνει". Αλλά και μια άλλη φράση του που λέει "είμαι αιχμάλωτος πολέμου". Μήπως δεν είμαστε όλοι αιχμάλωτοι; Σε κάθε χώρα. Τι να πρωτοθυμηθούμε τη Γιουγκοσλαβία, τη Μέση Ανατολή, το Ιράκ, το Αφγανιστάν; Είναι τεράστιος ο κατάλογος».

- Πιστεύετε στην αθωότητα των λαών ή υπάρχει και η ενοχή και ανοχή των λαών πολλές φορές;

«Τόσο αθώοι που τους υπαγορεύουν πώς να ζουν! Ξέρετε, η αθωότητα συμβαδίζει πολλές φορές με τη βλακεία. Ομως η αθωότητα βοηθάει να βλέπεις καθαρά. Κι όταν οι λαοί συνειδητοποιήσουν αυτό που τους κάνουν, αλίμονο σ' αυτούς που το κάνουν».

- Και το θέατρο παίζει αυτό το ρόλο της αφύπνισης;

«Ναι. Εμείς γι' αυτό κάνουμε θέατρο. Για να ξυπνήσουμε συνειδήσεις. Και κάποτε να δούμε λαούς που θα γενούν ηγέτες που θα υπερασπίζονται τα συμφέροντα του λαού και όχι των ολίγων».