Στον ένα χρόνο από το «στερνό του ταξίδι»
Το ενδιαφέρον, λοιπόν, αμείωτο για μας, που μπορούσαμε να διαβάσουμε το ρεπορτάζ του, πριν ακόμη δημοσιευτεί, αλλά και με την ικανοποίηση ότι οι αναγνώστες του «Ριζοσπάστη» θα έχουν για μια ακόμη φορά την καλή τύχη να διαβάσουν δικό του κείμενο. Και να νιώσουν την ίδια με μας ικανοποίηση, αφού τα κείμενά του πάντα αποτελούσαν για την εφημερίδα και τους αναγνώστες της από τα πλέον αξιοπρόσεκτα υλικά, και όχι άδικα.
Τα κείμενά του πάντα ήταν πέρα και πάνω από την τυπική δουλιά του καλού κομμουνιστή δημοσιογράφου. Οχι μόνον ως προς το βασικό, αυτό που είχε καθήκον να δώσει στην εφημερίδα. Το πολιτικό γεγονός, η επίδρασή του στις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις περνούσαν μέσα από το «διορατικό μάτι» του Θανάση Παπαρήγα, έτσι όπως κανείς δεν μπορούσε να δώσει. Ο Θανάσης δεν ενδιαφερόταν μόνο γι' αυτό που πήγαινε να καταγράψει για να μείνει στην ιστορία. Αυτό έπρεπε να 'ναι δεμένο με όλες τις πλευρές της ζωής των απλών ανθρώπων του μόχθου. Τις παρατηρούσε, τις μελετούσε, αποκάλυπτε και τις αθέατες πλευρές των γεγονότων και των εξελίξεων, πάντα, σε όποια δημοσιογραφική αποστολή κι αν πήγαινε. Γι' αυτό και το ρεπορτάζ του ήταν αλλιώτικο, μα πάντα το πιο πλήρες. Η διεισδυτικότητα στα θέματα, οι ευφυείς επισημάνσεις του, οι προβληματισμοί που αναδείκνυε, ακόμα και όταν διαφωνούσες μαζί του, δεν μπορούσαν να αποκρύψουν ή να μειώσουν τις εκτιμήσεις αυτές για το βάθος των γραπτών του.
Για όλ' αυτά, λοιπόν, περιμέναμε το ρεπορτάζ του. Εμελλε, όμως, να 'ναι η τελευταία του αποστολή από το «Ριζοσπάστη». Και το γραφτό του να μη φτάσει στην εφημερίδα. Η δημιουργική του πορεία, που τόσα πρόσφερε στο Κόμμα και στο κίνημα, με τις σπουδαίες γνώσεις του, με τη συνολική του δράση, ανακόπηκε βίαια, τραγικά και άδικα, αφού δυο μέρες πριν χτυπήθηκε θανάσιμα, στη Ν. Μάκρη, από αυτοκίνητο που οδηγούσε υπαξιωματικός του Ναυτικού. Σαν σήμερα, ακριβώς πριν ένα χρόνο, έφευγε οριστικά για το «στερνό του ταξίδι». Μα, ο Θανάσης Παπαρήγας, ο σύντροφος, είναι εδώ μαζί μας και θα παραμένει πάντα μαζί μας. Με το πλούσιο και πρωτότυπο συγγραφικό έργο, με τη σημαντική αρθρογραφία του στο «Ριζοσπάστη» και την ΚΟΜΕΠ, με τα βιβλία που συνέγραψε και τις μελέτες του στο ΚΜΕ. Εργο - πολύτιμη παρακαταθήκη για το σήμερα και το αύριο.
Ο Θανάσης Παπαρήγας δούλεψε σε πάρα πολλούς τομείς, ανάλογα με τις χρεώσεις στο Κόμμα. Δραστηριοποιήθηκε στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ, ως συντάκτης του «Ριζοσπάστη», ως μέλος της Συντακτικής Επιτροπής και υπεύθυνος του Διεθνούς Τμήματος της εφημερίδας, ως μέλος του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών, ως δημοσιογράφος σε ενημερωτικές, πολιτικές, ιστορικές και εκπομπές βιβλίου στον «902 Αριστερά στα FM» και στην τηλεόραση του «902», ως μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του Κόμματος, ως συνεργάτης της «Σύγχρονης Εποχής» στη μετάφραση και επιμέλεια θεωρητικών, πολιτικών και ιστορικών βιβλίων. Υπήρξε ακούραστος μαχητής, σεμνός και απλός με τους συντρόφους του, με τους ανθρώπους. Και είναι όλ' αυτά μαζί, που μας κάνουν να προσπαθούμε να ανταποκριθούμε σ' αυτό που θεμελίωνε την προσωπικότητα του Θανάση, του αφοσιωμένου κομμουνιστή, ανθρώπου με ήθος, σταθερού υπερασπιστή των αρχών του ΚΚΕ και αλύγιστου σε όλες τις δυσκολίες της πολιτικής πάλης, με ακλόνητη την πεποίθηση για το σοσιαλιστικό - κομμουνιστικό μέλλον. Η συνολική στάση του εξέφραζε τη γενικότερη φιλοσοφία των κομμουνιστών για τη ζωή και τον τρόπο που καταξιώνεται η ανθρώπινη υπόσταση. Ο Θανάσης Παπαρήγας ήταν υπόδειγμα συνείδησης για την αξία της γνώσης, που χωρίς αυτή δεν μπορεί να υπάρξει επαναστατική δράση. Γι' αυτό, το παράδειγμά του είναι ως προς αυτό οδηγός για όλους μας. Για τώρα και για πάντα.