Παρελθόν, παρόν και μέλλον, σε ένα αντάμωμα ελπιδοφόρο. Από νωρίς το πρωί με αυτοκίνητα και πούλμαν άρχισαν να καταφθάνουν αντιστασιακοί, απόγονοι των μαχητών της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, φίλοι και συγγενείς τους. Η νεολαία - η νέα γενιά μαχητών - με τις κόκκινες σημαίες υψωμένες στα χέρια, ανηφόρισε στο χώρο του μνημείου, βροντοφωνάζοντας: «ΕΑΜ - ΕΛΛΑΣ - ΕΠΟΝ, ο δρόμος των λαών».

Τα σύννεφα πλησίασαν απειλητικά. Ο ουρανός σκοτείνιασε και σε λίγο άρχισε να βρέχει. Κανείς δεν έκανε πίσω. Ατάραχοι παρέμειναν εκεί. Εκαναν πολύ δρόμο για να αποτίσουν φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους ήρωες. Δεν ήταν διατεθειμένοι να φύγουν άρον - άρον. Περπάτησαν στο χώρο, στις γύρω πλαγιές. Οι νεότεροι ρώτησαν τους παλιότερους, κι έμαθαν. Είδαν τα ορύγματα, τα πολυβολεία.

«Για μας τούτοι οι μάρτυρες του έθνους, οι θαρραλέοι υποστηρικτές του τελευταίου μετεριζιού της κάποτε ελεύθερης Ελλάδας, αποτελούν παράδειγμα για νέους αγώνες», είπε ο Κώστας Τσαουσίδης μιλώντας εκ μέρους της Περιφερειακής επιτροπής Δυτικής Μακεδονίας της ΠΕΑΕΑ. Και κατέληξε: «Ηρωες του Γράμμου και όλοι όσοι πέσατε για ένα έθνος ελεύθερο και δημιουργικό, ανεξάρτητο, ποτέ μα ποτέ δεν πεθάνατε. Γιατί, όπως λέει ο ποιητικός λόγος: όποιος πιστεύει στο καλό κι όποιος γι' αυτό πεθαίνει, πίνει τ' αθάνατο νερό και στον αιώνα μένει».