Η Παρασκευή των παραιτήσεων ήταν αυτή που πέρασε για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι πρώτες για την κυβέρνηση Μπους, που απαίτησε και τελικά μετά από αφόρητες πιέσεις των αγορών, έλαβε τις παραιτήσεις τόσο του υπουργού Οικονομικών, Πολ Ο' Νιλ όσο και του οικονομικού συμβούλου του προέδρου, Λόρενς Λίντσεϊ. Οι πληροφορίες διίστανται για τους πραγματικούς λόγους που οδήγησαν σε παραίτηση τους οικονομικούς εγκεφάλους της κυβέρνησης Μπους. Αλλά μάλλον θυσιάστηκαν...

... καθώς η ουσία είναι μία και μοναδική... Η οικονομία των ΗΠΑ παραμένει ασθμαίνουσα, η ανεργία εκτοξεύτηκε στο 6% που συνιστά και ρεκόρ για τα τελευταία 9 χρόνια, οι χρηματαγορές συνεχίζουν να αισθάνονται «ανασφαλείς» έχοντας απολέσει, ανεπιστρεπτί, μεγάλο μέρος του όγκου των συναλλαγών τους, ο δείκτης βιομηχανικής δραστηριότητας συνέχισε την καθοδική του πορεία για τρίτο συνεχόμενο μήνα.

Δε θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα ως μαθητευόμενοι μάγοι, αναμενόμενο. Αλλά οι παραιτήσεις λειτούργησαν ως αερόσακος ασφαλείας μέχρι τη στιγμή της «λύτρωσης»..., της μοναδικής διεξόδου ενώπιον της παγκόσμιας κρίσης.

Οπως έχει διατυπώσει ο Μαρξ, η λογική του ανταγωνισμού δεν είναι η διαιώνισή του, αλλά η ανάπτυξη και εγκαθίδρυση μονοπωλίου. Συνεπώς ο ειρηνικός ανταγωνισμός - για την κυριαρχία των αγορών, για την εξασφάλιση των πρώτων υλών, την ανάπτυξη και εξασφάλιση του επενδυτικού κεφαλαίου - οδηγεί αναπόφευκτα στη στρατιωτική σύγκρουση. Μία στρατιωτική σύγκρουση που σχεδιάζεται πυρετωδώς εδώ και πάρα πολύ καιρό -πολύ πριν την 11η Σεπτεμβρίου - και το δεύτερο σκέλος της επίθεσης αναμένεται να εκδηλωθεί, αυτή τη φορά κατά του Ιράκ, εντός των προσεχών εβδομάδων.