«Η Δημοκρατία σήμερα πλήττεται από τις διακρίσεις και τους διαχωρισμούς... Η Δημοκρατία δεν είναι κοστούμι για να το ράβει ο καθένας στα μέτρα του...». Είναι δυο χαρακτηριστικά αποσπάσματα από την προχτεσινή ομιλία του Κ. Καραμανλή, στην εκδήλωση της ΝΔ για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Είναι, ταυτόχρονα, τα σημεία εκείνα, που φανερώνουν την υποκρισία, αλλά και την αγεφύρωτη απόσταση, που χωρίζει τη ΝΔ και τα κόμματα της ολιγαρχίας γενικότερα, από το πραγματικό περιεχόμενο και τα ανατρεπτικά μηνύματα της εξέγερσης του Νοέμβρη.

Μιλούν για Δημοκρατία, επιχειρώντας, μάλιστα, να κάνουν και... μαθήματα, όταν, την ίδια στιγμή, υπηρετούν με συνέπεια τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών, σε βάρος της συντριπτικά μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων και του λαού. Οταν, με τις πολιτικές κι πρακτικές τους υπερασπίζονται, συντηρούν και αναπαράγουν, σε όλο και μεγαλύτερη έκταση και ένταση, τις ταξικές διακρίσεις, τον πλούτο των ολίγων απ' τη μια και τα πολύμορφα προβλήματα και τη φτώχεια των πολλών, απ' την άλλη. Οταν, με διάφορα προσχήματα περιορίζουν τις δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες και θυσιάζουν τα εργασιακά δικαιώματα, τα δικαιώματα στην Υγεία, στην Παιδεία, κλπ. κλπ., στο βωμό της άκρατης εμπορευματοποίησης και της «ελεύθερης αγοράς».

Ας αφήσουν, λοιπόν, τις εξόφθαλμες υποκρισίες. 'Η, τουλάχιστον, όποτε μιλούν για Δημοκρατία, να προσθέτουν και τις λέξεις «των κεφαλαιοκρατών». Γιατί, σε αντίθεση με τις μεταφυσικές αντιλήψεις του κ. Καραμανλή, το κοστούμι της δημοκρατίας στα ταξικά κοινωνικά συστήματα κόβεται από την κυρίαρχη κάθε φορά τάξη.