Το τελευταίο χρονικό διάστημα μαίνεται ένας άγριος πόλεμος μεταξύ των μεγαλοεργολάβων της χώρας, με αντικείμενο τη μονοπώληση όχι μόνο της «πίτας» τρισεκατομμυρίων των Ολυμπιακών και άλλων μεγάλων έργων μέχρι το 2006, αλλά και για την κατάληψη επίκαιρης θέσης, ενόψει των έργων που θα ακολουθήσουν την επόμενη περίοδο και τα οποία θα κατασκευάζονται σχεδόν αποκλειστικά με τη ληστρική μέθοδο της λεγόμενης «αυτοχρηματοδότησης». Οπως είναι φυσικό, ο «πόλεμος» αυτός μεταξύ διαπλεκομένων συμφερόντων αγγίζει και την κυβερνητική πολιτική, η οποία ακόμη και με διάφορα νομοσχέδια, όπως το τελευταίο για τις συγχωνεύσεις, πήρε θέση ευνοώντας σαφώς μια μερίδα μεγαλοεργολάβων, ενισχύοντας παράλληλα την αδιαφάνεια. Οπωσδήποτε, όμως, η διελκυστίνδα αυτή έχει σημαντικές επιπτώσεις -και θα έχει ακόμη μεγαλύτερες στο μέλλον- στον ελληνικό λαό, ο οποίος πληρώνει την αύξηση του κόστους των έργων, τη χαμηλή ποιότητά τους και τα πανάκριβα τέλη χρήσης τους.

Τυπικά, την έναρξη του «πολέμου» άνοιξαν πριν από 20 μέρες οι γνωστές καταγγελίες του προέδρου της «ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ» Πρ. Εμφιετζόγλου, σύμφωνα με τις οποίες ακόμη και με το δήθεν «αντικειμενικό» σύστημα ανάθεσης των δημοσίων έργων του «μαθηματικού τύπου», που έχει θεσπίσει η κυβέρνηση στήνονται παιχνίδια που οδηγούν σε διαγωνισμούς - παρωδία. Η διαμάχη, όμως, συνεχίζεται σε δύο ακόμη πεδία: Το ένα έχει να κάνει με το οριστικό ξεκαθάρισμα των ομίλων, που θα καταλάβουν τις ανώτατες τάξεις εργοληπτικού πτυχίου και κατ' επέκταση θα ευνοηθούν στη διεκδίκηση των μεγάλων έργων, ενώ το άλλο έχει να κάνει με το νόμο για το «βασικό μέτοχο». Αναλυτικότερα:

• Στον «αέρα» βρίσκεται η διαδικασία συγχωνεύσεων των κατασκευαστικών εταιριών, καθώς, όπως αποκαλύφθηκε, πολλοί από τους ομίλους που διεκδικούν πτυχία ανώτερων τάξεων έχουν καταθέσει ελλιπείς φακέλους, στην προσπάθειά τους να μη «χάσουν το τρένο» και οδηγηθούν σε μαρασμό ή χρεοκοπία. Ολες αυτές οι εταιρίες, προκειμένου να διασωθούν, πιέζουν το ΥΠΕΧΩΔΕ να καταθέσει νομοθετική ρύθμιση, ώστε να νομιμοποιηθούν εκ των υστέρων, ενώ οι μεγαλύτερες εταιρίες, οι οποίες είχαν ξεκινήσει διαδικασίες συγχώνευσης πριν και από την ισχύ του νόμου και που ουσιαστικά αυτές τον επέβαλαν στην προσπάθειά τους να μείνουν «λίγες και καλές», πιέζουν για το αντίθετο. Χαρακτηριστική προς την κατεύθυνση αυτή είναι ανακοίνωση που εξέδωσε ο ΣΤΕΪΤ που απηχεί τις απόψεις των μεγαλύτερων κατασκευαστικών εταιριών, με την οποία καλεί το ΥΠΕΧΩΔΕ να τηρήσει αυστηρά το νόμο και να μην εγκρίνει απ' το «παράθυρο» συγχωνεύσεις «ανύπαρκτων εταιριών, αμφίβολων μεγεθών και αναληθών στοιχείων». Ο πόλεμος, κάτω από αυτές τις συνθήκες καλά κρατεί...
• Οσον αφορά στο νόμο περί «βασικού μετόχου», παρότι αποτελεί νόμο - κοροϊδία, θεωρείται ότι βάζει κάποια εμπόδια σε επιχειρηματίες εργολάβους και προμηθευτές του Δημοσίου που είναι επίσης και μέτοχοι Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και οι οποίοι ζητούν και πιέζουν να καταργηθεί ή να τροποποιηθεί, ώστε να τους λυθούν εντελώς τα χέρια σε έναν διαρκή και αδυσώπητο ανταγωνισμό. Λέγεται, μάλιστα, ότι σχετικές εισηγήσεις για την κατάργησή του από ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες, αλλά και υπουργούς, έχουν γίνει και προς τον πρωθυπουργό, παρότι αυτός βασίζεται σε άρθρο του αναθεωρημένου Συντάγματος!

Για να καταλάβει κανείς πιο εύκολα το «αντικείμενο του πόθου» αυτού του «πολέμου», αρκεί να αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση έχει ήδη εξαγγείλει την κατασκευή αυτοχρηματοδοτούμενων έργων (επεκτάσεις μετρό, οδικά έργα, υποθαλάσσια αρτηρία Θεσσαλονίκης, υπόγεια γκαράζ κ.λπ.) που ξεπερνούν τα 10 δισ. ευρώ (3,5 τρισ. δρχ. περίπου) μέχρι το 2010. Εργα που θα διασφαλίζουν κέρδη στις προνομιούχες κατασκευαστικές εταιρίες που θα τα αναλάβουν, όχι μόνο από την εκτέλεσή τους, αλλά για 25 χρόνια μετά την κατασκευή τους, από τα πανάκριβα τέλη χρήσης, που θα πληρώνει ο ελληνικός λαός...