Ηχηρό μήνυμα από την αντιφασιστική συναυλία στη Μεταμόρφωση
Γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικοί και πολλοί ακόμα αγκάλιασαν την πρωτοβουλία ενώνοντας τη φωνή τους, τραγουδώντας τους ξεσηκωτικούς στίχους και φωνάζοντας δυνατά συνθήματα. Εστειλαν δυνατό μήνυμα πως οι φασίστες και το δηλητήριό τους δεν έχουν θέση ούτε στα σχολεία, ούτε στις γειτονίες, ούτε πουθενά.
Παρευρέθηκαν οι βουλευτές του ΚΚΕ Αφροδίτη Κτενά και Μαρία Κομνηνάκα.
Στον χαιρετισμό που απηύθυνε η εκπαιδευτικός Αθηνά Σπυράτου, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «οι εκπαιδευτικοί παίρνουμε θέση στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Στεκόμαστε απέναντι στο φασιστικό, ρατσιστικό δηλητήριο, το οποίο δεν έχει καμία θέση μέσα στις σχολικές αίθουσες. Δίνουμε το μήνυμα στους μαθητές μας ότι αληθινός "μάγκας" δεν είναι αυτός που χτυπά κάθε αδύναμο, αλλά αυτός που μάχεται για κάθε αδύναμο.
Με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας, με τη στάση μας μέσα και έξω από την τάξη, τους διδάσκουμε ότι μπορούμε να παλέψουμε για μια ζωή όπου, όπως είπε και ο σπουδαίος Ναζίμ Χικμέτ,
κανένας άλλον δε θα φοβάται,
κανένας κανέναν δε θα υποβαθμίζει,
κανένας ελπίδα δε θα κλέβει κανενός"».
Στην κεντρική ομιλία η Βάσω Τσαρδάκη, πρόεδρος της Ενωσης Γονέων και Κηδεμόνων, τόνισε:
«Στο κέντρο της σημερινής μας συνάντησης βρίσκεται ο στίχος του Γιάννη Νεγρεπόντη, "κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει δεν θα περάσει ο φασισμός", από το γνωστό σε όλους "Ακορντεόν" που μελοποίησε ο Μάνος Λοΐζος.
Είναι μια φράση που έχει σημαδέψει ζωές και συνειδήσεις. Δεν είναι απλώς ένα σύνθημα.
Είναι η φωνή που έρχεται από την Ιστορία, από τη μνήμη των ανθρώπων που αγωνίστηκαν ακόμα και από την περίοδο του μεσοπολέμου.
Την περίοδο της τριπλής φασιστικής κατοχής το 1944, λίγους μήνες πριν την απελευθέρωση, η Κοκκινιά γνώρισε μια από τις πιο σκοτεινές στιγμές της Κατοχής.
Ναζιστικά στρατεύματα, μαζί με τα Τάγματα Ασφαλείας και Ελληνες συνεργάτες με κουκούλες, συνέλαβαν, βασάνισαν και εκτέλεσαν εκατοντάδες πατριώτες.
Το Μπλόκο της Κοκκινιάς έμεινε σύμβολο θυσίας και αντίστασης και ενέπνευσε τον Γιάννη Νεγρεπόντη να γράψει στίχους του θρυλικού "Ακορντεόν" που τραγουδιέται μέχρι σήμερα.
Παρά το γεγονός ότι οι στίχοι είναι εμπνευσμένοι από το 1944, συνδέθηκε με την εισβολή των τανκς στο Πολυτεχνείο το 1973.
Τότε η φράση "γερμανικά καμιόνια" του τραγουδιού γίνονται φασιστικά καμιόνια, ενώ στη σημερινή γενιά περνάει ως ο τοίχος στο Κερατσίνι όπου σύρθηκε μαχαιρωμένος ο Παύλος Φύσσας».
Συνέχισε κάνοντας αναφορά στο γεγονός ότι «λίγα χρόνια πριν, στη χώρα μας έδρασε η φασιστική ναζιστική εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή, η οποία εμφανιζόταν ως πολιτικό κόμμα μέσα από την παρουσία της στη Βουλή.
Η εγκληματική της δράση κορυφώθηκε με τη δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, τον Σεπτέμβριο του 2013, με την προκλητική ανοχή της αστυνομίας» και έκλεισε την ομιλία της υπογραμμίζοντας: «Στην αποψινή μας αυτή αντιφασιστική συναυλία, οι νότες στέλνουν μήνυμα: Πως στα σχολεία μας, σε αυτή την κοινότητα, δεν χωρά ο ρατσισμός, ο αποκλεισμός και η βία. Χωρά μόνο ο σεβασμός στη διαφορετικότητα και η αλληλεγγύη.
Μια είναι η υπόσχεση που οφείλουμε όλοι μας "δεν θα περάσει ο φασισμός"! Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες, το μέλλον είναι στα δικά σας χέρια».