Αν σε κάτι θα συμφωνήσουμε είναι για την εύστοχη επιλογή της διοίκησης της ΓΣΕΕ να προβάλει τη συνεδρίαση σε ζωντανή σύνδεση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι μια καλή ευκαιρία να δουν οι εργαζόμενοι το μεγαλύτερο «giveaway» (δώρο) που κάνατε σε κυβέρνηση και εργοδοσία. Αφού παραδώσατε την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, τώρα έρχεστε να ολοκληρώσετε το έγκλημα δίνοντας δωράκι και τις κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους και στο κράτος. Σας ταιριάζει γάντι λοιπόν ο ρόλος του influencer της κυβέρνησης, για την προσπάθεια να τη βγάλετε από τη δύσκολη θέση όπου την έχει φέρει η αγωνιζόμενη αγροτιά. Αλλωστε, τα ΜΑΤ με τα οποία χτυπάει η κυβέρνηση τους αγρότες τα χρησιμοποίησε και στο Καβούρι για να σας κρατήσει στις καρέκλες σας. Γνώριζε ότι θα της φανείτε χρήσιμοι. Τώρα λοιπόν και με αυτό το επαίσχυντο μνημόνιο ξοφλάτε γραμμάτια.

Ζούμε σε συνθήκες πολεμικής οικονομίας. Με προϋπολογισμούς που στάζουν αίμα για τον λαό και χρυσάφι για τις πολεμικές βιομηχανίες. Με δισεκατομμύρια για φρεγάτες, μαχητικά, βάσεις, ΝΑΤΟικές υποδομές, στρατιωτικοποίηση λιμανιών και μεταφορών. Και την ίδια στιγμή με εργαζόμενους που δεν μπορούν να ζήσουν από τον μισθό τους, που κάνουν δυο και τρεις δουλειές για να τα φέρουν βόλτα, που σακατεύονται και σκοτώνονται στους χώρους δουλειάς, για να πληρώνουν τις φρεγάτες και τα οπλικά συστήματα που στέλνονται από την Ουκρανία μέχρι τον Ειρηνικό Ωκεανό για να αναβαθμίσουν γεωπολιτικά τους εκμεταλλευτές μας.

Η πολεμική οικονομία χρειάζεται φτηνούς εργάτες, αναλώσιμους, χωρίς συλλογική δύναμη. Χρειάζεται διάλυση του εργάσιμου χρόνου, μισθούς πείνας, 13ωρα, «ευελιξία», πειθαρχία. Χρειάζεται συνδικάτα που να μην «ενοχλούν».

Και έχετε επιλέξει ακριβώς αυτόν τον ρόλο για τη ΓΣΕΕ: Να μην ενοχλεί, να μη συγκρούεται, να μην οργανώνει. Είναι στάση υπέρ της κυβέρνησης και του κεφαλαίου.

Και εδώ είναι το έγκλημά σας σε βάρος της εργατικής τάξης. Γιατί αυτή η πολιτική δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς συναίνεση, χωρίς ταξική ειρήνη, χωρίς ένα συνδικαλιστικό κίνημα υποταγμένο στα «θέλω» των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου, χωρίς ταξική συνεργασία. Θέλετε τα συνδικάτα να μετατραπούν σε μηχανισμό νομιμοποίησης της εκμετάλλευσης. Αφού προσπαθήσατε να υπονομεύσετε τις απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στο 13ωρο, λίγες εβδομάδες μετά την ψήφισή του εμφανιστήκατε ως «μεγάλη κοινωνική συμφωνία» μαζί με αυτούς που ψήφισαν το 13ωρο και αυτούς που απαίτησαν το 13ωρο: Με την κυβέρνηση και τον ΣΕΒ.

Η Ιστορία είναι αμείλικτη. Κάθε φορά που οι λαοί σύρθηκαν σε πολέμους, τους είπαν να «βάλουν πλάτη». Και πάντα υπήρχαν συνδικαλιστικές ηγεσίες που έπαιξαν αυτόν τον ρόλο. Σε αυτήν τη σκοτεινή παράδοση εντάσσεστε ως πλειοψηφία, και προσπαθείτε να την ξεπλύνετε με βαρύγδουπες φανφάρες όπως «ιστορική συμφωνία» και «νέα εποχή».

Αλήθεια, ποια είναι η «νέα εποχή» που φέρνει η κατάπτυστη αυτή συμφωνία, όταν επικυρώνει το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ και ενισχύει τον έλεγχο κυβέρνησης και εργοδοσίας πάνω στο περιεχόμενο των ΣΣΕ; Με την άθλια αυτή συμφωνία συνειδητά αποδέχεστε πως οι εργαζόμενοι δεν έχουν δικαίωμα να διεκδικούν συλλογικά τον μισθό τους, πως το εισόδημά τους θα καθορίζεται με βάση τις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, δηλαδή τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και την πολεμική προετοιμασία.

Η μόνη βολική για εσάς «καινοτομία» που εισάγει η συμφωνία είναι ότι συγκροτείτε μια νέα «τρόικα», ένα νέο μνημόνιο, μαζί με την κυβέρνηση και τους εργοδότες, με σκοπό να χτυπήσετε συνδικάτα που αγωνίζονται όταν θα υπάρχει ο «κίνδυνος» να υπογραφούν ΣΣΕ με αξιοπρεπείς για τους εργαζόμενους όρους, να βάζετε «κόφτη» στις διεκδικήσεις. Είναι γνωστή η αλλεργία και το μένος που έχει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ενάντια στους αγώνες που οργανώνουν Συνδικάτα και Ομοσπονδίες, που ξεπερνάει πολλές φορές ακόμα και αυτό των εργοδοτικών οργανώσεων.

Εχετε πλέον αναβαθμισμένο ρόλο στο πλευρό των «εταίρων» σας, κυβέρνησης και εργοδοσίας. Γι' αυτό συναινέσατε στη διατήρηση και τη διαιώνιση του μνημονιακού μηχανισμού που επιβάλλει παγωμένους μισθούς, που σε πραγματικούς όρους παραμένουν χαμηλότεροι από αυτούς του 2011. Αυτό επιτυγχάνεται ακριβώς γιατί διατηρείται η κατάργηση των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων τόσο για τον κατώτατο όσο και για τους κλαδικούς μισθούς.

Βάλατε την υπογραφή σας στη μονιμοποίηση όλων των αντεργατικών προϋποθέσεων για την επεκτασιμότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, στα στενά όρια της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της ανταγωνιστικότητας. Δηλαδή οι Συλλογικές Συμβάσεις επιτρέπονται μόνο εφόσον δεν ενοχλούν την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Αποδέχεστε πως ο κατώτατος μισθός θα συνεχίσει να καθορίζεται κυβερνητικά, με τους περίφημους «αλγόριθμους» με κριτήριο τις «αντοχές της οικονομίας», δηλαδή τα κέρδη των ομίλων και τις ανάγκες της πολεμικής προετοιμασίας. Το κράτος θα εξακολουθεί να καθορίζει τον κατώτατο μισθό, όπως γίνεται από το 2012, που μέσα σε ένα βράδυ μια συμφωνημένη υπογεγραμμένη Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας την πετσόκοψαν 22% και 32% για τους νέους ανθρώπους και έκτοτε βγαίνει με κρατική απόφαση, δηλαδή με απόφαση του υπουργού, πρακτικά των εργοδοτών.

Αποδέχεστε να έρθουν συμπυκνωμένοι σε έναν νόμο το σύνολο των μνημονιακών νόμων των κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, που στη συνέχεια εμπλουτίστηκαν με τις αντεργατικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Είναι μονιμοποίηση των μισθών πείνας, της διάλυσης Συλλογικών Συμβάσεων και εργάσιμου χρόνου, της εργοδοτικής ασυδοσίας. Το γεγονός ότι μαζί με την υπουργό του 13ωρου και τον πρόεδρο του ΣΕΒ αυτό το παρουσιάσατε ως «ιστορική συμφωνία» συνιστά πρόκληση και προσβολή της νοημοσύνης εκατομμυρίων εργαζομένων.

Εργαζόμενων που στην πλειονότητά τους αμείβονται με 800 και 900 ευρώ καθαρά, που με αυτούς τους μισθούς καλούνται να επιβιώσουν. Σε αυτούς τους εργαζόμενους λέτε ότι «επανέρχονται οι Συλλογικές Συμβάσεις». Πρόκειται για ωμή κοροϊδία. Είστε τόσο από άλλο πλανήτη όσο και η Κεραμέως όταν έλεγε πως οι εργαζόμενοι της ζήτησαν 13ωρη δουλειά. Τέτοια είναι η σχέση που έχετε με τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων.

Αυτό δεν είναι επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων. Είναι η ταφόπλακά τους. Βάλατε την υπογραφή σας στη διατήρηση όλων των μνημονιακών μέτρων που υπονόμευσαν τις Συλλογικές Συμβάσεις, όπως η κατάργηση της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης και η δυνατότητα οι επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις να υπερισχύουν των κλαδικών, ακόμα κι όταν οι τελευταίες είναι πιο ευνοϊκές για τους εργαζόμενους. Δηλαδή κατοχυρώνεται θεσμικά η δυνατότητα της εργοδοσίας να διασπά και να υπονομεύει κάθε συλλογική κατάκτηση.

Ο ρεαλισμός των εργαζομένων είναι να μπορούν να ζήσουν με μισθούς που να καλύπτουν τις ανάγκες τους.

Ο δικός σας ρεαλισμός είναι αυτός της καπιταλιστικής κερδοφορίας, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, που λέει ότι για τα όπλα λεφτά υπάρχουν, για τους μισθούς όχι. Που λέει ότι ένας εργαζόμενος δεν μπορεί να ζήσει από τον έναν μισθό, ότι για να αντιμετωπίσει το τέρας της ακρίβειας πρέπει να κάνει δύο δουλειές, να γυρνάει στο σπίτι κατάκοπος και να του λένε ότι αυτό είναι «πρόοδος στον 21ο αιώνα».

Εμείς λέμε ότι οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να επιβάλουν το δίκιο τους με την πάλη τους. Και ακριβώς γι' αυτό δεν θα ζητήσουν την άδειά σας, ούτε της κυβέρνησης, ούτε των εργοδοτικών Ενώσεων, για το πώς θα οργανώσουν τον αγώνα τους και ποιες Συλλογικές Συμβάσεις θα διεκδικήσουν. Το δικαίωμα στην οργάνωση, στη διεκδίκηση και στη συλλογική διαπραγμάτευση δεν χαρίστηκε από κανέναν. Κατακτήθηκε με αγώνες και θυσίες, και μόνο έτσι μπορεί να υπερασπιστεί.

Οσες συμφωνίες και να κάνετε, όσους μηχανισμούς ελέγχου κι αν στήσετε, δεν μπορείτε να βάλετε στον γύψο την ανάγκη των εργαζομένων να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Ο αγώνας θα οργανωθεί από τα κάτω, στους χώρους δουλειάς, με τα σωματεία μπροστά, μέχρι να επιβληθούν Συλλογικές Συμβάσεις που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και όχι τα κέρδη της εργοδοσίας.

Σε αυτήν την κατεύθυνση θα δώσουμε όλες τις δυνάμεις μας, ώστε οι εργαζόμενοι να περάσουν σε μεγάλη αγωνιστική ανάταση και συλλογικές διεκδικήσεις, για να μπορέσουμε να ανατρέψουμε αυτήν τη βαρβαρότητα που μας οδηγεί στους πολέμους, που φτωχοποιεί τον λαό, που γιγαντώνει την εκμετάλλευση, για να μπορέσουν να ζήσουν οι εργαζόμενοι με αξιοπρέπεια και να καρπώνονται αυτά που παράγουν οι ίδιοι με τον ιδρώτα τους, με τη δουλειά τους, με τον κόπο τους.

Λέει ο πρόεδρος ότι «μας ενοχλεί που η ΓΣΕΕ δυναμώνει και υπογράφει Συμβάσεις». Πράγματι, μας ενοχλεί βαθιά. Γιατί το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι «ποιος» υπογράφει, αλλά για «ποιον» υπογράφει. Εκεί η γραμμή είναι καθαρή: 'Η με τους εργαζόμενους και τις ανάγκες τους, ή με την εργοδοσία και τα κέρδη της.

Μας ενοχλεί κάθε «Συλλογική Σύμβαση» που δεν αποτελεί κατάκτηση των εργαζομένων αλλά εργαλείο έντασης της εκμετάλλευσης. Μας ενοχλούν Συμβάσεις όπως αυτή στην Ομοσπονδία Επισιτισμού - Τουρισμού, που νομιμοποιούν το 7ήμερο και τη «διευθέτηση». Μας ενοχλεί η κατάπτυστη ΣΣΕ στη Ρόδο, που νομιμοποίησε το 13ωρο πριν τον νόμο Κεραμέως...

Γιατί για μας Συλλογική Σύμβαση δεν είναι το χαρτί με τις υπογραφές, αλλά το περιεχόμενό της. Σύμβαση χωρίς δικαιώματα, χωρίς αυξήσεις, χωρίς προστασία του εργάσιμου χρόνου, δεν είναι πρόοδος, είναι υποχώρηση.

Αντίθετα, Συμβάσεις υπογράφονται και κερδίζονται εκεί που οι εργαζόμενοι παλεύουν οργανωμένα, π.χ. στους οικοδόμους, στα Τρόφιμα - Ποτά, στο Μέταλλο, στην COSCO, σε μια σειρά επιχειρησιακά σωματεία. Συμβάσεις με αυξήσεις, με δικαιώματα, με μέτρα υγείας και ασφάλειας, με κατοχύρωση του χρόνου εργασίας. Αυτές οι Συμβάσεις ενοχλούν πραγματικά την εργοδοσία και μαζί της όσους θέλουν ένα συνδικαλιστικό κίνημα ακίνδυνο και ενσωματωμένο. Ενα κίνημα που θα σέρνεται πίσω από την κάθε «Ιθάκη», που θα μας καλεί όλους να είμαστε μια οικογένεια με αυτούς που μας εκμεταλλεύονται, ένα κίνημα ηττημένο και παραδομένο στη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής οικονομίας.

Γι' αυτό και θέλετε να στραγγαλίσετε οικονομικά τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Γι' αυτό και δεν αποδίδετε τα οφειλόμενα στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, ενώ τις επόμενες μέρες πρέπει να αποδοθεί και το Δώρο στους εργαζόμενους των συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Από τις δυνάμεις του συμβιβασμού και της ενσωμάτωσης ενοχλούνται οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Οι εργαζόμενοι που έδωσαν την πρώτη θέση στις ταξικές δυνάμεις στο Συνέδριο των Δημοσίων Υπαλλήλων, που στέλνουν το ίδιο μήνυμα σε κάθε χώρο δουλειάς. Το ίδιο μήνυμα θα ακουστεί και στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ.

Καλούμε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους εργαζόμενους, να ακυρώσουν στην πράξη αυτήν την άθλια συμφωνία, αλλά και όλες τις άλλες. Τέτοιες συμφωνίες θα μείνουν στα χαρτιά, όπως κάναμε με όλους τους αντεργατικούς νόμους όλων των κυβερνήσεων.