«ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ χάος», «προβλήματα στα λιμάνια», «ουρές» σε Ρίο και Αντίρριο και γενικώς με την οπτική της «ταλαιπωρίας του κοινού». Ετσι αντιμετωπίστηκε χθες από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ η απεργία για το Ασφαλιστικό. Φυσικά δεν εκπλήσσει κανέναν αυτό.

Αλλωστε ανεξαρτήτως από το ποιον στηρίζει (πλέον) η κάθε «διαπλεκόμενη» εταιρία ΜΜΕ, είναι σίγουρο ότι επιλογές όπως στο Ασφαλιστικό τις στηρίζουν όλοι μαζί. Το έχουν αποδείξει περίτρανα.

Το προκάλυμμα αυτής της αντιμετώπισης γνωστό: Η αντικειμενική αντιμετώπιση της είδησης. Μόνο που όταν είσαι στην πλατεία Συντάγματος κι έχεις «στήσει» τις κάμερες σου προς τα έξω στα μπλοκαρισμένα αμάξια στη Β. Σοφίας βλέπεις αυτό που θέλεις να δεις (και στη συνέχεια να δει ο κόσμος).

Οταν αγνοείς όμως ότι δυο βήματα πιο πέρα (μέσα στη Βουλή) περνάει ένας νόμος που καταργεί ασφαλιστικά δικαιώματα πόσο αντικειμενικός είσαι και πόσο «βαθιά» ψάχνεις την είδηση;

Μάλιστα ακούστηκαν και πολλά συγκριτικά σχόλια σε σχέση με την προηγούμενη πορεία για την Κοινωνική Ασφάλιση (τότε που οι κάθε λογής Πολυζωγόπουλοι τηρούσαν κάποια προσχήματα). Οι «αναλυτές» κατέληξαν ότι η χτεσινή ήταν μικρότερη!

Λογικό. Τα τηλεοπτικά κανάλια βλέπετε για να καταδεχτούν να ασχοληθούν με μια πορεία διαμαρτυρίας, αυτή πρέπει να ξεπερνά το μισό εκατομμύριο διαμαρτυρόμενων. Αλλιώς δεν τους κάνει εντύπωση.

Αντιθέτως, αν αποφασίσει να τραγουδήσει στο κέντρο της Αθήνας κάποιο από τα γνωστά ονόματα του «σκύλο - ποπ» των ημερών μας, τότε 50 χαρτζιλικωμένοι κομπάρσοι μπορούν κάλλιστα να χαρακτηριστούν «πλήθος θαυμαστών» και να αποτελέσουν μάλιστα και «τάση της κοινής γνώμης».

Παρ' όλα αυτά όμως γιατί δεν μπαίνουν στον κόπο να ρωτήσουν τον κόσμο τι γνώμη έχει για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, ακόμα και τώρα; Ισως για να μην διαπιστώσουν ότι πήγε τσάμπα ο δικός τους κόπος;