Τη συναυλία διοργανώνουν η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και η οικογένεια του Μίκη Θεοδωράκη.

Θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά): Δώρος Δημοσθένους, Παντελής Θαλασσινός, Αγγελος Θεοδωράκης, Παναγιώτης Καραδημήτρης, «Κοινοί Θνητοί», Κορίνα Λεγάκη, Σαββέρια Μαργιολά, Δημήτρης Μπάσης, Νατάσσα Μποφίλιου, Αγγελική Τουμπανάκη, Μάρθα Φριντζήλα.

Με τη Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης». Μαζί τους ο Γιώργος Ανδρέου.

Προσκλήσεις διατίθενται στις κατά τόπους Οργανώσεις.

Καλλιτέχνες που θα συμμετάσχουν στη μεγάλη συναυλία στη Θεσσαλονίκη μίλησαν για τον Μίκη Θεοδωράκη και τη σημαντική πρωτοβουλία του ΚΚΕ.

Παντελής Θαλασσινός: «Oταν μιλάμε για επαναστατικό τραγούδι, ο πρώτος που μας έρχεται στον νου είναι ο Μίκης Θεοδωράκης. Αγωνιστής πανανθρώπινος, που αγκάλιασε τον αγώνα όλων των λαών για ελευθερία και δημοκρατία, γράφοντας και εθνικούς ύμνους άλλων λαών. Γενναίος, με την απόφασή του να αφήσει ελεύθερο το έργο του. Σύμβολο για τους νεότερους και τους σύγχρονούς του, με τους αδιαμφισβήτητους αγώνες του. Παθιασμένος άνθρωπος, γι' αυτό και διάλεξε να πεθάνει ως κομμουνιστής.

Για μένα, όπως και για πολλούς ανθρώπους της μουσικής τέχνης, ήταν δάσκαλος, κι ας μην το ήξερε ή ας μην το επεδίωξε.

Συγχαρητήρια στο ΚΚΕ για την πρωτοβουλία των συναυλιών για τον Μίκη. Απέδειξε το ΚΚΕ ότι όταν πρόκειται για τους ανθρώπους του πολιτισμού, κάνει υπερβάσεις. Το είπε και ο Σταύρος Ξαρχάκος στη συναυλία που διοργάνωσε το ΚΚΕ στο ΣΕΦ».

Παναγιώτης Καραδημήτρης: «Με τον Μίκη Θεοδωράκη συναντήθηκα για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη τον Νοέμβριο του 1994. Είχα την ευλογία να συνεργαστώ μαζί του πολλές φορές. Η πρώτη πριν από 30 χρόνια, εκείνο τον Φεβρουάριο του 1995 στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο (Παλαί Ντε Σπορ), στις συναυλίες που είχαμε δώσει τότε για τη διάσωση του Ιστορικού Αρχείου του ΚΚΕ στον Περισσό, που είχε καταστραφεί από τις πλημμύρες του Οκτώβρη του 1994. Ο Μίκης Θεοδωράκης για μένα είναι σύμβολο τέχνης και ελευθερίας, ήταν ο δάσκαλος και ο καθοδηγητής μου και υπήρξε η φωνή που άναψε μέσα μου το φως. Μου χάρισε τα φτερά για να πετάξω, να αντικρίσω τον κόσμο από ψηλά και να περπατήσω τον δρόμο μου με θάρρος και αλήθεια.

Χαιρετίζω και συμμετέχω με τιμή στη συναυλία - αφιέρωμα για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη, που διοργανώνει η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, γιατί φέρνει τον λαό μας πιο κοντά στο έργο του μεγάλου συνθέτη μας, το οποίο είναι βαθιά δεμένο μαζί του, του δίνει δύναμη και ανάταση, τον εμψυχώνει και τον στηρίζει στους αγώνες του για μια καλύτερη ζωή. Αλλωστε, ο Μίκης Θεοδωράκης δήλωνε ότι "όλη τη ζωή μου τη μοίρασα σε αγώνες και σε μουσική. Και είναι οι αγώνες και η μουσική τόσο δεμένα μέσα μου, ώστε δεν μπορώ να φανταστώ ούτε αγώνες χωρίς τραγούδι, ούτε τραγούδι χωρίς αγώνα"».

Κορίνα Λεγάκη: «Είναι μεγάλη τιμή για μένα η συμμετοχή σε μια τόσο σημαντική συναυλία για τον Μίκη Θεοδωράκη. Ο Θεοδωράκης, μια κορυφαία καλλιτεχνική και πνευματική προσωπικότητα, με τεράστια παράλληλη κοινωνική και πολιτική δράση, αποτελεί για όλους μας πολύτιμο υπόδειγμα ζωής και τέχνης».

Δημήτρης Μπάσης: «Εχουμε χρέος σε αυτόν τον σπουδαίο καλλιτέχνη. Και το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τον τιμήσουμε με μια μεγάλη συναυλία, όπως έγινε στο Καλλιμάρμαρο το καλοκαίρι και όπως θα γίνει στις 13 Δεκεμβρίου στη Θεσσαλονίκη.

Για μένα προσωπικά είναι ένας μεγάλος σταθμός στην καριέρα μου. Τον γνώρισα το 1999. Συνεργάστηκα μαζί του και με τη Λαϊκή Ορχήστρα "Μίκης Θεοδωράκης". Κάναμε δύο δίσκους μαζί με τον Μίκη, τους οποίους επιμελήθηκε ο ίδιος και μάλιστα ο ένας εκ των δύο δίσκων ήταν η επανεκτέλεση του έργου του «Το τραγούδι του νεκρού αδερφού». Ενα έργο που 40 χρόνια πριν, στην πρώτη εκτέλεση από τον Γρηγόρη Μπιθικώτση το 1961, λογοκρίθηκε λόγω των πολιτικών καταστάσεων και κάποια τραγούδια απαγορεύτηκαν. Το 2001 ο Μίκης ήθελε αυτό το έργο να το ξαναβγάλει ολοκληρωμένο, με τα τραγούδια του απαγορεύτηκαν. Κάναμε μαζί και τα ερωτικά τραγούδια του Μίκη.

Για μένα λοιπόν ο Μίκης είναι ένας πολύ μεγάλος σταθμός στην καριέρα μου.

Αλλά ο Μίκης είναι όχι μόνο για μένα αλλά και για όλη την Ελλάδα ένα σπουδαίο μνημείο. Είναι ένα κομμάτι της ελληνικής Ιστορίας, της νεότερης ελληνικής Ιστορίας, γιατί με τα τραγούδια του ο κόσμος εμψυχώθηκε, βγήκε στους δρόμους την περίοδο της μεταπολίτευσης, αλλά και πριν, να διεκδικήσει τα ιδανικά του, Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία.

Ο Μίκης μελοποίησε τους Ελληνες ποιητές. Οπότε δεν μιλάμε απλά για τραγούδια, μιλάμε για έργα τα οποία σηματοδοτούν μια ολόκληρη περίοδο της Ελλάδας, της πατρίδας μας, μια δύσκολη περίοδο που η μουσική, τα τραγούδια, έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο την εποχή εκείνη στην ελληνική κοινωνία. Είναι πάντοτε επίκαιρα, γιατί είναι κομμάτι της Ιστορίας μας.

Είναι κάποιοι καλλιτέχνες που μέσα από το έργο τους μένουν αθάνατοι. Και αυτό ισχύει στον μέγιστο βαθμό για τον Μίκη. Είναι ο συνθέτης τον οποίο θα ακούμε και για τα επόμενα 500 χρόνια, που θα μεγαλώσει και τις επόμενες γενιές. Και είμαστε τυχεροί όλοι εμείς που τον γνωρίσαμε και τον συναναστραφήκαμε, και μπορούμε να εξηγούμε και να λέμε στους νέους, όταν μας ρωτάνε τι ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης».

«Κοινοί Θνητοί»: «Με βαθιά συγκίνηση και τιμή δεχτήκαμε την πρόσκληση να συμμετάσχουμε στη μεγάλη συναυλία που διοργανώνει το ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη.

Για εμάς η παρουσία μας σε μια τέτοια στιγμή δεν αποτελεί απλώς μια μουσική εμφάνιση, αλλά είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι μια ευθύνη και ένα χρέος για μας, το να σταθούμε με σεβασμό μπροστά σε έναν άνθρωπο που σημάδεψε ολόκληρη την Ιστορία του τόπου μας.

Ο Μίκης Θεοδωράκης δεν υπήρξε μόνο ένας από τους σπουδαιότερους συνθέτες που ανέδειξε ποτέ η Ελλάδα. Υπήρξε σύμβολο. Ηταν η φωνή μιας εποχής που πάλεψε για την ελευθερία, το δίκιο και την αξιοπρέπεια του λαού μας. Με τη μουσική του, με τη στάση ζωής του, με την αδιάκοπη παρουσία του μέσα στους αγώνες του λαού, ενσάρκωσε την αντιστασιακή και επαναστατική ψυχή της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας. Η μουσική του έγινε ανάσα για όσους ασφυκτιούσαν, δύναμη για όσους αντιστέκονταν, παρηγοριά για όσους πονούσαν. Και σήμερα, δεκαετίες μετά, συνεχίζει να κουβαλά το ίδιο βάρος και την ίδια αλήθεια.

Γι' αυτό και η συναυλία αυτή δεν είναι απλώς μια μουσική στιγμή, αλλά μια ιστορική υπενθύμιση. Ενα κάλεσμα να θυμηθούμε ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε, και τι σημαίνει να δημιουργείς και να αγωνίζεσαι για τους συνανθρώπους σου».

Μάρθα Φριντζήλα: «Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν παρών στη ζωή και την πορεία μου από όταν ήμουν παιδί. Μου γνώρισε τους μεγάλους ποιητές και με έμαθε να συγκινούμαι με την ποίηση. Θυμάμαι παιδάκι να κλαίω με λυγμούς στη χορωδία του σχολείου τραγουδώντας το "Μέρα Μαγιού μου μίσεψες". Ο Θεοδωράκης με έκανε να πιστεύω πως ένας καλύτερος κόσμος είναι εφικτός». Και, σχολιάζοντας την πρωτοβουλία του ΚΚΕ για τη συναυλία - αφιέρωμα στον Μίκη, τονίζει ότι είναι «απαραίτητη σε μια εποχή σιωπής και μουδιάσματος. Εχουμε ανάγκη τα τραγούδια του, και το ΚΚΕ το γνωρίζει αυτό. Ο Θεοδωράκης έχει ταυτιστεί με το ΚΚΕ, δεν μπορεί να λείπει από τις γιορτές και τα Φεστιβάλ του, ούτε το ΚΚΕ να λείπει από τα γενέθλιά του».

• 
  
  Συνέχεια με δηλώσεις καλλιτεχνών θα δοθεί τις επόμενες μέρες.