Σημείωσε ότι το 95% των φόρων πληρώνουν η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, οι εργαζόμενοι μισθωτοί, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι συνταξιούχοι. Απ' την άλλη, δεν δίνονται για ακόμα μία χρονιά στις 13 Περιφέρειες της χώρας ούτε τα θεσμοθετημένα από τις ίδιες τις κυβερνήσεις κονδύλια όπως συμβαίνει και στους δήμους, όπου «στραγγαλίζονται κρίσιμες λαϊκές ανάγκες» είπε, φέρνοντας ως παράδειγμα την κατάσταση των σχολικών κτιρίων, που πολλά είναι και επικίνδυνα, τους ελάχιστους παιδικούς σταθμούς «που δεν φτάνουν ούτε για "ζήτω"», τις ανύπαρκτες αθλητικές υποδομές για πολιτισμό και άλλα.

Τόνισε ότι όλα πηγαίνουν «για την ανάπτυξη των λίγων που σαρώνει τις ανάγκες των πολλών, του ίδιου του λαού. Και όταν δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για τρελά κέρδη και ρεκόρ κερδοφορίας με το ήδη υπάρχον πλαίσιο, δεν διστάζουν να ανοίξουν νέα πεδία επενδύσεων για επιχειρηματικούς ομίλους, χωρίς να υπολογίζεται πραγματικά τίποτα. Ούτε η υγεία του λαού, ούτε η ποιότητα ζωής του λαού, ούτε η ποιότητα του ίδιου του περιβάλλοντος».

Εφερε ως παράδειγμα το κυβερνητικό σχέδιο για τη δημιουργία έξι μονάδων καύσης σύμμεικτων απορριμμάτων «που οι εργολάβοι πλέον έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι για άλλη μια φορά, μέχρι και οι ίδιοι θα καθορίσουν τη χωροθέτηση με βάση τα επιχειρηματικά τους σχέδια», με μόνο χαμένο τον λαό «που θα εκτεθεί σε ιδιαίτερα επικίνδυνους καρκινογόνους, αέριους ρύπους, στη μόλυνση της διατροφικής αλυσίδας» και θα κληθεί να πληρώσει και νέα χαράτσια για όλα αυτά.

Στάθηκε στο κρίσιμο ερώτημα «για ποιον είναι αυτή η ανάπτυξη, για τα κέρδη των λίγων, των μονοπωλίων ή για τις σύγχρονες ανάγκες της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας», υπογραμμίζοντας πως «σήμερα υπάρχει μεγάλη πείρα. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε, ότι δεν ήξερε και αντικειμενικά πρέπει να πάρει θέση ή με τη μια πλευρά ή με την άλλη».

Αυτό είναι το σταυροδρόμι, είπε, ενώ πρόσθεσε ότι τα χρήματα των προγραμμάτων ΕΣΠΑ, του Ταμείου Ανάκαμψης και άλλα που είναι χρήματα των λαών της Ευρώπης, στην πλειοψηφία τους έχουν δοθεί σε συγκεκριμένους επιχειρηματικούς ομίλους, την ώρα που «με λίγες ώρες μιας φθινοπωρινής βροχής, έστω και μπόρας, είδαμε για άλλη μια φορά ότι τα απολύτως αναγκαία έργα πολιτικής προστασίας γίνονται - όταν γίνονται και αν γίνονται - αποσπασματικά και συχνά μεταφέρουν το πρόβλημα σε μια άλλη χωρική ενότητα».

Αναφέρθηκε ακόμα στις υποστελεχωμένες Υπηρεσίες των Περιφερειών και της Πολιτικής Προστασίας, αλλά και στη μεταφορά των μαθητών που «έχει καταλήξει να είναι ένας πραγματικός Γολγοθάς για μικρά παιδιά και για τις οικογένειές τους».

«Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να αναδεικνύει και μέσα στη Βουλή και μέσα στα Περιφερειακά Συμβούλια και κυρίως μέσα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα αυτά τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, τη διεκδίκηση που πρέπει να δυναμώσει για να υπάρχει κρατική χρηματοδότηση για τις ανάγκες των Περιφερειών, για να προσληφθούν μόνιμοι εργαζόμενοι με πλήρη δικαιώματα και να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι, για να γίνουν τα απαραίτητα έργα για την προστασία της περιουσίας του λαού, για την προστασία του περιβάλλοντος», είπε ο Ν. Αμπατιέλος.

Αναφέρθηκε επίσης στον νέο Κώδικα Περιφερειών και δήμων που παρουσιάζεται, «και έχει το πράσινο φως ήδη της πλειοψηφίας των Διοικητικών Συμβουλίων της ΕΝΠΕ και της ΚΕΔΕ».

Σε αυτόν, συμπλήρωσε, «ενισχύεται κι άλλο η τοπική φορολογία και η εισπραξιμότητα. Η εμπορευματοποίηση κοινωνικών δομών και υπηρεσιών, η ευελιξία συνεργασίας με αναπτυξιακούς οργανισμούς, οι συμβάσεις με συμβούλους για την υλοποίηση τέτοιων αστικών σχεδιασμών που λέγαμε και πριν, οι δυνατότητες παραχώρησης δημόσιου έργου ή δημόσιας υπηρεσίας σε ιδιώτες και ΜΚΟ, αποτυπώνονται ακόμα και οι πιο αρνητικές συνθήκες για τους εργαζόμενους σε Περιφέρειες και δήμους. Οσο για τον μεγάλο ντόρο που γίνεται για τις αρμοδιότητες, πώς θα καταμεριστούν, και εδώ υπάρχει μεγάλη πείρα από την περίφημη αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων».

Τελικά, συνέχισε, «έφερε πιο ακριβές και υποβαθμισμένες υπηρεσίες για τους εργαζόμενους και τους δημότες. Η όποια επιπλέον μεταφορά αρμοδιοτήτων ή επίλυση αλληλοεπικαλύψεων πάντα θα γίνεται με στόχο σε αυτό το κράτος τη βέλτιστη εξυπηρέτηση του ευαγγελίου της επιχειρηματικότητας».

Καταλήγοντας, ο Ν. Αμπατιέλος τόνισε: «Σύγχρονο και αναγκαίο σήμερα για τον λαό στην εποχή των μεγάλων τεχνολογικών ανακαλύψεων, της επιστημονικής προόδου, δεν είναι μια ακόμα μεταρρύθμιση και ανακατανομή αρμοδιοτήτων ανάμεσα στα διάφορα επίπεδα της αντιλαϊκής διακυβέρνησης. Είναι να γίνουν αντίστοιχα με αυτές τις εξελίξεις μεγάλες ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας, σε μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας όπου οι ζωές δεν θα είναι απλά ένα κόστος και θα μετριούνται με ευρώ.

Η ελπίδα λοιπόν βρίσκεται στην αμφισβήτηση αυτού του δρόμου ανάπτυξης, αυτού του συστήματος και των θεσμών του, που δεν μπορούν να υπηρετήσουν το δίκιο του λαού. Και αυτό θα το λύσει το ίδιο το εργατικό - λαϊκό κίνημα, αυτοί οι αγώνες για να δυναμώσει το μέτωπο κόντρα σε αυτή τη βαρβαρότητα και τελικά να βαδίσουν όλοι οι εργαζόμενοι τον δρόμο της αξιοπρέπειας, της πάλης και της ανατροπής. Γιατί αυτό πρέπει να είναι το κριτήριο όλων μας, το κριτήριο της σύγχρονης εποχής, τι αξίζει στους παραγωγούς του πλούτου και πώς θα το πάρουν από αυτούς που τους το στερούν».

Στη Γενική Συνέλευση της ΕΝΠΕ οι εκπρόσωποι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» ανέδειξαν τα πραγματικά λαϊκά προβλήματα, τις αιτίες τους αλλά και τη διέξοδο, σε ρήξη με την πολιτική του κεφαλαίου, ώστε να μπορούν να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες. Παράλληλα στηλίτευσαν τη στάση των εκπροσώπων των κομμάτων της αστικής διαχείρισης στην ΕΝΠΕ, που στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική.

Ο Σωτήρης Αβραμόπουλος, περιφερειακός σύμβουλος Κ. Μακεδονίας, μιλώντας εκ μέρους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» τόνισε μεταξύ άλλων ότι «το πραγματικό ερώτημα είναι: Αποτελεσματικό κράτος σε κεντρικό περιφερειακό και τοπικό επίπεδο για ποιον, αν αυτό θα είναι για τους πολλούς και τις σύγχρονες ανάγκες τους ή αν θα είναι για τους λίγους και τα κέρδη τους».

Και στάθηκε «στη χειροτέρευση που επιχειρείται με την παραπέρα υποβάθμιση του Περιφερειακού Συμβουλίου, με ταυτόχρονη αναγωγή της Περιφερειακής Επιτροπής, δηλαδή ενός πιο συγκεντρωτικού οργάνου, με ακόμα πιο αλλοιωμένη εκλογική εκπροσώπηση, σε κυρίαρχο όργανο άσκησης πολιτικής και παραπέρα ενίσχυσης της μονοπρόσωπης πολιτικής, με τη λεγόμενη λογοδοσία, που δυστυχώς αποτελεί μια καρικατούρα».

Ο ομιλητής κατήγγειλε τον αντιδραστικό χαρακτήρα του νέου Κώδικα για την Τοπική Διοίκηση, αλλά και την πολιτική υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης που συνεχίζεται από την κεντρική εξουσία.

Οπως τόνισε, η «Λαϊκή Συσπείρωση» στηρίζει μια ριζικά διαφορετική προοπτική για τα ζητήματα της κρατικής οργάνωσης, της οικονομικής οργάνωσης, συνολικά της λειτουργίας όλης της κοινωνίας, και ταυτόχρονα διεκδικεί σήμερα την κατάργηση όλου του θεσμικού πλαισίου που μετατρέπει τους ΟΤΑ σε τροχονόμους εργολάβων και συμφερόντων. Πρόσθεσε ότι διεκδικεί να μην περάσει άλλη μια αντιδραστική μεταρρύθμιση, όπως είναι ο νέος Κώδικας για την Τοπική Διοίκηση, και ζήτησε την άμεση στελέχωση των υπηρεσιών των δήμων, για να καλύπτουν τις ανάγκες των δημοτών με μόνιμο προσωπικό, αύξηση της χρηματοδότησης και όλα τα απαραίτητα έργα και υποδομές.

Η περιφερειακή διακυβέρνηση «αφορά στον όλο και πιο σφιχτό εναγκαλισμό των τοπικών διοικήσεων με την κεντρική διοίκηση, αλλά και την υπερδιοίκηση των Βρυξελλών», τόνισε η Αγλαΐα Κυρίτση, περιφερειακή σύμβουλος Β. Αιγαίου.

Στηλιτεύοντας τους πανηγυρισμούς για τις «ιστορικές ευκαιρίες» που προσφέρει ο νέος «Κώδικας Τοπικής Αυτοδιοίκησης», έφερε συγκεκριμένα παραδείγματα που αποκαλύπτουν την υποκρισία αυτών των συνθημάτων: Από τα παιδιά στην Ικαρία που δεν πηγαίνουν σχολείο γιατί υπάρχει πρόβλημα στη μεταφορά των μαθητών, μέχρι τις καταστροφικές πλημμύρες στην Καλλονή της Λέσβου, τις φωτιές που έδωσαν τη χαριστική βολή στη Χίο το καλοκαίρι, την ανύπαρκτη ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών κ.λπ.

Στεκόμαστε απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις και στις εκχωρήσεις αρμοδιοτήτων, τόνισε η Βέτα Πανουτσάκου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών (ΟΣΥΑΠΕ). Εξήγησε ότι αυτή η πολιτική επεκτείνεται με διάφορες μορφές που εισάγει ο νέος «Κώδικας Αυτοδιοίκησης», αλλά και με τους «αναπτυξιακούς» οργανισμούς και τις «αναπτυξιακές» εταιρείες που δημιουργούνται.

Τόνισε ότι η επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων και των εκχωρήσεων πατάει στην τραγική υποστελέχωση των υπηρεσιών, και απαίτησε διορισμούς μόνιμου προσωπικού και όχι «μπαλώματα» μέσω των διαφόρων συμβάσεων και προγραμμάτων, σε συνδυασμό με νομοθέτηση κινήτρων προσέλκυσης και παραμονής στις Περιφέρειες, αυξήσεις μισθών και λοιπών αμοιβών, εργασιακές συνθήκες που εξασφαλίζουν την εξέλιξη, τον σεβασμό στα εργασιακά δικαιώματα, την αξία και την αξιοπρέπεια κάθε εργαζόμενου.