Η χαρά και η περηφάνια των εργαζομένων ήταν διάχυτες. Οι αγκαλιές, τα χαμόγελα και η συγκίνηση πίσω από τη φράση «τα καταφέραμε» έδιναν τον τόνο μιας βραδιάς που έμοιαζε περισσότερο με γιορτή.

Στο επίπεδο των αποφάσεων η συνέλευση ενέκρινε ομόφωνα την αναστολή της απεργίας που είχε προγραμματιστεί για σήμερα, ενόψει της υλοποίησης των δεσμεύσεων της εργοδοσίας, τονίζοντας όμως ότι οι εργαζόμενοι θα παραμείνουν σε διαρκή ετοιμότητα για να απαντήσουν συλλογικά και δυναμικά σε οποιαδήποτε υπαναχώρηση.

Στην εισήγησή της η Χριστίνα Τουλκιαρίδου, πρόεδρος του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων Ιωαννίνων, τόνισε ότι «κάναμε τον φόβο τους πραγματικότητα. Μία μικρή λέξη - η απεργία - έχει τεράστια δύναμη». Αναφέρθηκε στα στοιχεία που οδήγησαν στη νίκη: Οργάνωση, αποφασιστικότητα και συλλογική δύναμη. «Μέσα από αυτήν τη μάχη αντιστρέψαμε τους ρόλους - εμείς είμαστε πλέον ο φόβος τους», είπε και τόνισε την ανάγκη να μην υπάρξει καμία επανάπαυση. «Αν τολμήσει η εργοδοσία να εκφοβίσει οποιονδήποτε, θα το αντιμετωπίσουμε συλλογικά - τον δρόμο τώρα τον ξέρετε», υπογράμμισε, καλώντας παράλληλα όσους δεν είναι ακόμα μέλη να γραφτούν στο Σωματείο: «Να απευθυνθείτε στους συναδέλφους, στους φίλους, στις οικογένειές σας. Να είστε εσείς αυτοί που θα τους δώσετε την αίτηση εγγραφής».

Μάλιστα η εικόνα πάνω στο τραπέζι με τις δεκάδες αιτήσεις εγγραφής στο Σωματείο επιβεβαίωνε και προχθές ότι ...«όσα δεν φέρνει ο χρόνος όλος τα φέρνει η στιγμή».

Στη συνέχεια πήρε τον λόγο ο Νίκος Εξαρχος, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων και βουλευτής του ΚΚΕ. «Δεν ξέρω αν το έχετε συνειδητοποιήσει, αλλά ψήλωσε συνολικά η εργατική τάξη του νομού μας. Κάθε νίκη, ακόμα και μικρή, προστίθεται στην αλυσίδα των κατακτήσεων των εργαζομένων», επεσήμανε, προσθέτοντας ότι η νίκη αυτή έδωσε ανάταση και σε άλλους εργαζόμενους: «Ξέρετε τι είπαν; "Μπορούμε κι εμείς". Αυτό είναι το πιο σημαντικό μήνυμα». Και επεσήμανε ότι οι αγώνες δεν σταματούν εδώ: «Η ζωή μας δεν τελειώνει σε μια υπογραφή. Αυτή η σύμβαση είναι μια κατάκτηση, αλλά όχι το τέλος του δρόμου. Οι απαιτήσεις των εργοδοτών θα μεγαλώνουν, και εμείς πρέπει να δυναμώσουμε την οργάνωση και την ενότητά μας».

Τα ρυθμικά παρατεταμένα χειροκροτήματα στην αίθουσα αποτύπωναν τη συλλογική αυτοπεποίθηση των εργαζομένων. Μετά την ομιλία του Ν. Εξαρχου, το χειροκρότημα κράτησε αρκετή ώρα. Εργαζόμενος σηκώθηκε και είπε: «Αυτό το χειροκρότημα πραγματικά αξίζει, όχι εκείνο που δώσαμε πριν λίγες εβδομάδες όταν μας παρουσίαζαν τη νέα εργοδοσία σε πεντάστερο ξενοδοχείο». Πράγματι, μέσα σε λίγες εβδομάδες συγκεντρώθηκε πείρα χρόνων.

Η συνέλευση έκλεισε μέσα σε έντονα φορτισμένο κλίμα. Αγκαλιές, δάκρυα χαράς και πρόσωπα γεμάτα φως αποτύπωναν την ωριμότητα και τη συλλογική αυτοπεποίθηση που γέννησε αυτή η μάχη.

Στην ψηφοφορία για την τελική απόφαση, τα χέρια σηκώθηκαν ψηλά με την αποφασιστικότητα να πλημμυρίζει την αίθουσα. Οι αλλεπάλληλες σειρές καθισμάτων σχημάτισαν ανθρώπινες αλυσίδες με πρόσωπα αποφασισμένα, που άφησαν πίσω τον φόβο και βαδίζουν με μεγαλύτερη ωριμότητα προς τις μάχες τού αύριο, όσο δύσκολες κι αν είναι.