Η υπόθεση ξεκινά από την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε τη νύχτα της 16ης προς 17η Οκτώβρη στις εγκαταστάσεις της εταιρείας «Γογγάκης» στην περιοχή Αλεπού της Κέρκυρας, όπου φυλάσσονταν μεγάλες ποσότητες κατεψυγμένων και νωπών κρεάτων και ψαριών. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, περισσότεροι από 1.000 τόνοι προϊόντων καταστράφηκαν και παρέμεναν για πολλές μέρες εκτεθειμένες, με αποτέλεσμα έντονη δυσοσμία και σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία. Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες, μετά την αδυναμία του δήμου και της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων να διασφαλίσουν τη μεταφορά των υπολειμμάτων το Σαββατοκύριακο, με ευθύνη της εταιρείας, φορτία αποβλήτων μεταφέρθηκαν στην Ηπειρο, σε μονάδα καύσης στη Γέφυρα Καλογήρου, η οποία - όπως αποκαλύφθηκε - δεν διέθετε τις αναγκαίες πιστοποιήσεις για τέτοιου είδους διαχείριση. Οι τοπικές αρχές προχώρησαν σε ελέγχους κατόπιν ανώνυμης καταγγελίας, με αποτέλεσμα την οριστική παύση λειτουργίας της μονάδας.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» Ιονίων Νήσων επισημαίνει ότι το περιστατικό αποτελεί «κραυγαλέα απόδειξη της εγκληματικής ανεπάρκειας του επιτελικού κράτους», που «επιτρέπει να σαπίζουν επί βδομάδες τόνοι ζωικών αποβλήτων χωρίς να λαμβάνονται τα προβλεπόμενα μέτρα αποστείρωσης, αποτέφρωσης ή ασφαλούς ταφής». Οπως τονίζει, οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι τεράστιες: «Το κράτος που μοιράζει δισεκατομμύρια για τις μονάδες καύσης απορριμμάτων δεν διαθέτει υποδομές για τη διαχείριση ζωικών υποπροϊόντων σε περιπτώσεις βλάβης ή ατυχήματος».

Οι εκλεγμένοι του ΚΚΕ υπογραμμίζουν ότι η σημερινή κατάσταση είναι αποτέλεσμα «πολιτικών επιλογών που ιδιωτικοποιούν κρίσιμους τομείς δημόσιας υγείας και περιβάλλοντος, αφήνοντας τις τοπικές κοινωνίες απροστάτευτες». Καταγγέλλει δε την περιφερειακή αρχή Ιονίων Νήσων και τη δημοτική αρχή Κέρκυρας για «παθητική στάση και καθησυχαστικές δηλώσεις», την ώρα που η διαχείριση των υπολειμμάτων εξελίσσεται σε υγειονομική βόμβα.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» απαιτεί τη μεταφορά και ορθή διαχείριση των ζωικών υποπροϊόντων, την ενίσχυση του προσωπικού και των ελεγκτικών υπηρεσιών, καθώς και τη δημιουργία δημόσιων υποδομών για την αντιμετώπιση παρόμοιων περιστατικών.

«Η προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος δεν μπορεί να μετριέται με λογιστικούς δείκτες. Είναι υποχρέωση του κράτους και δικαίωμα του λαού», τονίζει χαρακτηριστικά.

Το ζήτημα παραμένει ανοιχτό, με τους κατοίκους και τις τοπικές αρχές ακόμα να περιμένουν απαντήσεις για το πού θα οδηγηθούν οι δεκάδες τόνοι των αποβλήτων που βρίσκονται σε προσωρινή αποθήκευση δίπλα στον ποταμό Λούρο - ένα πρόβλημα που αποκαλύπτει με τον πιο επικίνδυνο τρόπο την έλλειψη στοιχειώδους κρατικού σχεδιασμού και ελέγχου.