Το μνημείο αποτελεί το τελευταίο έργο του γλύπτη Βασίλη Δωρόπουλου, που δυστυχώς έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, πριν το δει ολοκληρωμένο στον φυσικό του χώρο, αλλά που σήμερα μας τιμάει η οικογένειά του με την παρουσία της εδώ.

Οπως και ο ίδιος ο γλύπτης είχε περιγράψει: Το μνημείο υψώνεται σαν κίονας φτιαγμένος από μία μάζα ανθρώπινων σωμάτων σε ανάταση. Το έργο αυτό αφιερώνεται στους αγωνιστές και κομμουνιστές που έμειναν πιστοί στο χρέος τους και προτίμησαν να πεθάνουν περήφανα για τα "δίκαια του λαού".

Πήγαιναν στον τόπο της εκτέλεσης όρθιοι και υπερήφανοι τραγουδώντας. Με τον τρόπο τους ξεπέρασαν την ανθρώπινη φύση και μπήκαν ακόμη ζωντανοί στην αιωνιότητα. Ο κίονας αυτός είναι επίσης ένας βωμός που θυμίζει τη θυσία των αγωνιστών, αλλά και αποτελεί τον σύνδεσμο των γήινων και πρόσκαιρων με τις αιώνιες αξίες. Τα σώματά τους συνθέτουν την υφή, το σώμα και τις ραβδώσεις του κίονα. Τα χέρια τους υψώνονται στον ουρανό σαν φλόγες. Το έργο αυτό, ενώ ανακαλεί θλιβερές μνήμες, θέλει να εκφράσει την τελική δικαίωση και νίκη των αγωνιστών».

Ο Γ. Μπορμπότης ευχαρίστησε ιδιαίτερα όλους όσοι συνέβαλαν στη διαμόρφωση του μνημειακού χώρου. Ιδιαίτερη μνεία έγινε στους γλύπτες Μπάμπη Δαραδήμο και Αντώνη Μυρωδιά και στην αρχιτέκτονα Κέλλυ Παπαϊωάννου για τη συμβολή τους στη διαμόρφωση του μνημειακού χώρου, καθώς και στους αδελφούς Σολωμονίδη για την προσφορά των μαρμάρων της βάσης.

Στη συνέχεια ευχαρίστησε για τη στήριξη των θεσμικών οργάνων: Την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων, του Τοπικού Συμβουλίου της Τοπικής Κοινότητας Κέρκυρας και του Συμβουλίου της Αρχιτεκτονικής Επιτροπής, όπως και τη συμβολή της Εφορίας Αρχαιοτήτων Κέρκυρας, των υπηρεσιών του υπουργείου Πολιτισμού και όλων των δημοτικών υπηρεσιών για τις απαραίτητες αδειοδοτήσεις.

Ευχαριστίες απευθύνθηκαν και στους καλλιτέχνες που πλαισίωσαν το πρόγραμμα, καθώς και στους ζωγράφους Αγγελο Γερακάρη και Γιώργο Παπαβλασόπουλο για τα έργα που εκτέθηκαν στην έκθεση εικαστικών - αρχειακού υλικού και ντοκουμέντων στο κτίριο που στέγαζε το παλιό λοιμοκαθαρτήριο.

«Καρδιά» της προσπάθειας ήταν τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, μαζί με οπαδούς και φίλους, που με ακούραστη εθελοντική δουλειά στήριξαν το στήσιμο του Μνημείου και των εκθέσεων - «έναν πραγματικό άθλο», όπως ειπώθηκε. Το Μνημείο, μαζί με όλα τα υλικά και τα εργαλεία μεταφέρθηκαν με καΐκι, ενώ για μία ολόκληρη βδομάδα η Κομματική Οργάνωση το περιφρουρούσε νύχτα - μέρα στο απομονωμένο νησί, ακόμη και με άστατες καιρικές συνθήκες. Μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ που έζησαν τις ατελείωτες ώρες της νύχτας, μέσα στην απέραντη σιωπή, στο κρύο και την υγρασία, σημειώνουν ότι αυτές οι στιγμές «σε αναγκάζουν να επαναπροσδιορίσεις τη ζωή σου, αναλογιζόμενος, στον ίδιο χώρο, τις τελευταίες στιγμές των αλύγιστων της ταξικής πάλης».

Τέλος, εκφράστηκαν θερμές ευχαριστίες σε όσους στήριξαν οικονομικά το εγχείρημα και σε οικογένειες εκτελεσμένων, ερευνητές και φίλους που πρόσφεραν ντοκουμέντα - με την υπόμνηση ότι η ιστορική έρευνα για το Λαζαρέτο συνεχίζεται και κάθε συνεισφορά είναι πολύτιμη. «Στο μπόι της Ιστορίας και των ανθρώπων», κατέληξε, «στέκεται πια ένα μνημείο περηφάνιας και ανιδιοτέλειας».

Η Οργάνωση Περιοχής Ηπείρου - Κέρκυρας - Λευκάδας της ΚΝΕ προσφέρει οικονομική ενίσχυση, μέσω της ΤΟ Κέρκυρας του ΚΚΕ, για το Μνημείο στο Λαζαρέτο. Οπως σημειώνει, το Λαζαρέτο είναι τόπος συνάντησης του ΚΚΕ με την Ιστορία του λαού και μαρτυρά το μένος της αστικής τάξης απέναντι στους οργανωμένους κομμουνιστές. Αντλώντας διδάγματα μπροστά στο 22ο Συνέδριο, η ΚΝΕ δηλώνει ότι δίνει τον καλύτερο εαυτό της στον αγώνα για την κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.