Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή ο ιστορικός περίπατος που οργάνωσε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης το «κόκκινο Αερόστατο», με αφορμή τη συμπλήρωση 81 χρόνων από την απελευθέρωσή της πόλης.

Τα παιδιά του Δημοτικού και των πρώτων τάξεων του Γυμνασίου γνώρισαν με βιωματικό τρόπο την Ιστορία της πόλης τους, μέσα από ένα διαδραστικό παιχνίδι γρίφων και ανακαλύψεων.

Η διαδρομή ξεκίνησε από την πλατεία Αγίας Σοφίας, όπου τα παιδιά ενημερώθηκαν για τις οργανώσεις της Αντίστασης - το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και την ΕΠΟΝ - που πάλεψαν για την ελευθερία, τη γνώση και την αξιοπρέπεια του λαού κατά τα χρόνια της Κατοχής. Εμαθαν επίσης για τα «Αετόπουλα», παιδιά της ηλικίας τους που συμμετείχαν ενεργά στον αγώνα, μεταφέροντας μηνύματα, φυλλάδια και τρόφιμα. Στη συζήτηση προέκυψε και το ερώτημα γιατί στα σχολεία γιορτάζεται η 28η Οκτωβρίου, η έναρξη του πολέμου, και όχι η μέρα της απελευθέρωσης της πόλης.

Η αφήγηση ξεκίνησε με τα γεγονότα του 1941, όταν τα γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στη Θεσσαλονίκη και ο τότε δήμαρχος κάλεσε τον λαό να δείξει εμπιστοσύνη στους κατακτητές. Σύντομα όμως οι κάτοικοι της πόλης βρέθηκαν αντιμέτωποι με επιτάξεις, πείνα και φτώχεια. Σε αυτό το σημείο τα παιδιά έλαβαν τον πρώτο τους γρίφο και μια μαθηματική εξίσωση που θα τους οδηγούσε στον επόμενο σταθμό:

«Δυο μεγάλες γραμμές στην καρδιά, εγώ λάμπω πιο πολύ,

οι μικροί δρόμοι με ενώνουν με την πόλη σαν κορδέλα.

Σήμερα εκεί "χτυπάει" η καρδιά της πόλης».

Με τη βοήθεια της εξίσωσης, ανακάλυψαν ότι ο επόμενος προορισμός ήταν η οδός Τσιμισκή 72, όπου στα χρόνια της Κατοχής στεγάζονταν οι υπηρεσίες της Γκεστάπο. Εκεί έμαθαν ότι πολλοί αγωνιστές της Αντίστασης ανακρίθηκαν και βασανίστηκαν, ενώ άλλοι οδηγήθηκαν στις φυλακές της οδού Ιταλίας ή στο στρατόπεδο «Παύλου Μελά». Τα παιδιά συζήτησαν τι θα έκαναν αν ζούσαν τότε, αν θα υπέμεναν τη φτώχεια και την πείνα ή αν θα αγωνίζονταν για την ελευθερία. Οι περισσότερες απαντήσεις έδειξαν θάρρος και διάθεση συμμετοχής - «θα βοηθούσαμε με όποιον τρόπο μπορούσαμε», έλεγαν χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια δόθηκαν δύο ακόμα γρίφοι που τους οδηγούσαν στον τρίτο σταθμό:

«Τρεις λέξεις ταξίδεψαν απ' τη Γαλλία, σαν άνεμος που φέρνει φως:

Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα.

Μια από αυτές ρίζωσε στη Θεσσαλονίκη και πλατεία γίνηκε μεμιάς».

«Το περιστέρι σύμβολο ιδέας μεγάλης

που μόνο με αγώνες εις πέρας θα τη βγάλεις».

Οι μαθητές σύντομα κατάλαβαν πως η λέξη - κλειδί ήταν η «Ελευθερία» και πως ο επόμενος σταθμός βρισκόταν στην πλατεία Ελευθερίας. Εκεί έμαθαν ότι ήταν η πρώτη πλατεία της Θεσσαλονίκης και ότι στις 11/7/1942 συγκεντρώθηκαν 9.000 Εβραίοι άντρες, ηλικίας 18-45 ετών, ύστερα από διαταγή των Γερμανών, πριν οδηγηθούν στα καταναγκαστικά έργα και αργότερα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στο σημείο αυτό επισκέφτηκαν και το Μνημείο του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος, αποτίοντας φόρο τιμής.

Ο περίπατος ολοκληρώθηκε με αναφορά στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης στις 30/10/1944 από τις δυνάμεις του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ. Οι μαχητές έγιναν δεκτοί με πρωτοφανή ενθουσιασμό από τον λαό, που πλημμύρισε τους δρόμους κρατώντας σημαίες και στεφάνια.

Κλείνοντας τα παιδιά επανέλαβαν το σύνθημα «ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ, ο δρόμος των λαών» και έδωσαν την υπόσχεση να κρατήσουν ζωντανή τη μνήμη της Αντίστασης, να υπερασπίζονται το δίκιο και να θυμούνται «όσα κάποιοι θα προτιμούσαν να ξεχαστούν».