Κάνοντας έναν απολογισμό από την πρώτη του παρουσία στη ΓΣ του ΣΕΒ, πριν δέκα χρόνια, ως επικεφαλής τότε της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τόνισε ότι στην πορεία του στο ενδιάμεσο στήριξε τις «επενδύσεις», προχώρησε μεταρρυθμίσεις στο αστικό κράτος, προσέλκυσε κεφάλαια από το εξωτερικό, μείωσε 83 φόρους, «με 20 να αφορούν πρωτίστως τη Βιομηχανία», «δόθηκαν κίνητρα σε τομείς αιχμής», «οι τράπεζες απαλλάχθηκαν από τα "κόκκινα" δάνεια», «το δημόσιο χρέος υποχωρεί ραγδαία» κ.λπ.

Εβαλε τα παραπάνω ως «θετική συνέπεια της εσωτερικής σταθερότητας», κόντρα στον «λαϊκισμό», όπως παρουσιάζει κάθε λαϊκή διεκδίκηση. «Δεν υπάρχει οικονομική προοπτική δίχως πολιτική σταθερότητα», επέμεινε μπροστά στους επικεφαλής των επιχειρηματικών ομίλων, ζητώντας βασικά τη στήριξή τους ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα το κυβερνητικό έργο και παραπέμποντας ως αρνητικά παραδείγματα στο τι γίνεται σε χώρες όπως η Γαλλία.

Για τις δε τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος που του βάζουν ως ζήτημα οι βιομήχανοι, θύμισε τις κρατικές ενισχύσεις ειδικά στις πιο ενεργοβόρες επιχειρήσεις, ενώ παρέπεμψε στην παραγωγή Ενέργειας και από τις ΑΠΕ. Καθώς ωστόσο «αυτή η κυβέρνηση στάθηκε και μένει πάντα δίπλα στη βιομηχανία» όπως είπε, έταξε ότι σύντομα θα φέρει κι άλλα μέτρα. «Η διεθνής ανταγωνιστικότητα είναι μια συνεχής άσκηση. Παρακολουθούμε προσεκτικά τι κάνουν οι άλλες χώρες, αναζητούμε τα κατάλληλα εργαλεία για να γίνει πιο ανταγωνιστική η βιομηχανία μας. Πολύ σύντομα θα καταλήξουμε. Η λύση πρέπει να έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, να είναι εντός των δημοσιονομικών περιθωρίων και να στηρίζει πρωτίστως τις ενεργοβόρες επιχειρήσεις, αλλά να έχει και μια διευρυμένη περίμετρο ωφελουμένων», ανέφερε.

Δεσμεύτηκε εξάλλου για περαιτέρω «μείωση της γραφειοκρατίας», με βάση συστάσεις που έκαναν προηγουμένως τα στελέχη του ΣΕΒ, και «φιλοεπενδυτικό περιβάλλον», παραπέμποντας και σε όσα έχει ήδη κάνει η κυβέρνηση, καθώς «στηρίζουμε τις επιχειρήσεις και αυτό φαίνεται στα κέρδη σας», όπως είπε.

Σε σημείο αυτοεξευτελισμού, για να στηρίξει το μύθευμα της «καπιταλιστικής ανάπτυξης για όλους» παρακάλεσε τους βιομηχάνους να αμείβουν καλύτερα τα «στελέχη» τους (όπως αποκάλεσε τους άγρια εκμεταλλευόμενους εργαζόμενους), κλείνοντάς τους το μάτι ότι αυτό θα φέρει καλύτερα αποτελέσματα για τις επιχειρήσεις τους, και να «επενδύσουν» τα κέρδη τους στην Ελλάδα, σπεύδοντας βέβαια να τους αναγνωρίσει ότι «οι αυξήσεις εδράζονται στην παραγωγικότητα», άρα στο παραπέρα ξεζούμισμα των εργαζομένων. «Η δουλειά μας δεν έχει ολοκληρωθεί», συνέχισε, καλώντας τους να συνεχίσουν να ακουμπούν στην κυβέρνηση της ΝΔ και τάζοντας παραπέρα απλοποίηση διαδικασιών ίδρυσης επιχειρήσεων, επιτάχυνση της έκδοσης δικαστικών αποφάσεων, οριστικοποίηση χωροταξικών σχεδίων για ΑΠΕ, Τουρισμό και Βιομηχανία, ευκολότερο δανεισμό, «επενδύσεις» στην Αμυνα για διέξοδο σε λιμνάζοντα κεφάλαια, και άλλα μέτρα, ενώ υπερασπίστηκε το 13ωρο και μέτρα - κοροϊδία όπως η ψηφιακή κάρτα εργασίας.

Ακολούθως, παίρνοντας τον λόγο ο πρόεδρος του ΣΕΒ Σπ. Θεοδωρόπουλος υπογράμμισε ότι στην ΕΕ «η ανάπτυξη και η παραγωγικότητα υπολείπονται σε σχέση με τους ανταγωνιστές μας», κάτι που απέδωσε στην «έλλειψη συντονισμού» μεταξύ των ηγετών της ΕΕ, στη «γραφειοκρατία της υπερρύθμισης» κ.λπ. Αναγόρευσε περίπου σε νέο «εθνικό» στόχο την αύξηση της παραγωγικότητας, κάνοντας λόγο μάλιστα περί «παρεξήγησης» ότι αυτή αφορά το να δουλεύουν οι εργαζόμενοι περισσότερο, και είπε ότι ή θα πάμε σε «τόνωση της παραγωγικότητας» ή θα έχουμε «προσαρμογή του κοινωνικού μοντέλου προς τα κάτω», με «επώδυνες αλλαγές» για τους λαούς, στους οποίους θα επιχειρήσουν να φορτώσουν ξανά τη νέα κρίση της οικονομίας του κεφαλαίου, με τον ίδιο να λέει χαρακτηριστικά πως «αποτελεί ερώτημα πόσο οι λαοί είναι έτοιμοι να δεχτούν τις θυσίες που απαιτούνται». Επιπλέον, έθεσε ξανά αιτήματα στην κυβέρνηση για «πανεπιστήμια συνδεδεμένα με την παραγωγή», «στήριξη της Επαγγελματικής και Τεχνικής Εκπαίδευσης», «θεσμική απλοποίηση», κόντρα στην «πολυνομία», «ψηφιακά εργαλεία», «κίνητρα», «σταθερούς κανόνες», επιτάχυνση στην έκδοση δικαστικών αποφάσεων, με δικαστές εξειδικευμένους στα οικονομικά ζητήματα, καθώς κάθε χρόνος καθυστέρησης κοστίζει στον «επενδυτή», κ.λπ.

Προηγουμένως ο πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης, Ι. Γιώτης, στον χαιρετισμό του έκανε λόγο για την «αναγκαιότητα της συνεργασίας όλων μας στην πορεία που έχουμε μπροστά μας».

Ο δε Χ. Νάγκελ, πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Γερμανίας, εξέφρασε τον «βαθύ θαυμασμό» του για τον «μετασχηματισμό» της ελληνικής οικονομίας τα τελευταία χρόνια (επί κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ), μέσα από την «εφαρμογή δύσκολων αλλά αναγκαίων μεταρρυθμίσεων» όπως είπε. Προειδοποίησε πάντως ότι το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ μένει υψηλό, αν και εμφανίστηκε αισιόδοξος από τη «δέσμευση» της κυβέρνησης να συνεχίσει τα αναγκαία μέτρα. Ταυτόχρονα, σε επίπεδο ΕΕ ζήτησε περισσότερες «επενδύσεις» στην «άμυνα», επιβεβαιώνοντας την επιτάχυνση της στροφής στην πολεμική οικονομία. Εβαλε επίσης ζήτημα υστέρησης της ΕΕ έναντι ανταγωνιστών της σε κομβικούς κλάδους και πεδία για την κερδοφορία των επιχειρήσεων, όπως η ΑΙ ή οι ψηφιακές υποδομές (Data Centers κ.λπ.), εξ ου και κάλεσε για μέτρα προς την κατεύθυνση αναστροφής της κατάστασης. Παραδέχτηκε τέλος ότι η γερμανική οικονομία περνά «δομική κρίση», με «αρνητικές συνέπειες» και «απώλειες θέσεων εργασίας», «ειδικά στην αυτοκινητοβιομηχανία».