Σε αγωνιστικό ξεσηκωμό, με «δυναμικές κινητοποιήσεις όπως τις αποφασίσουν και οργανώσουν συλλογικά μέσα στα σχολεία τους» οι μαθητές, καλεί η ΚΝΕ λόγω των εκρηκτικών προβλημάτων που υπάρχουν στα σχολεία.

Αναλυτικά σε σχετική ανακοίνωσή της σημειώνει:

«Λίγες εβδομάδες ανοιχτών σχολείων και παρά τα μεγάλα λόγια κυβέρνησης - υπουργείου τα προβλήματα στα σχολεία είναι εκρηκτικά.

Χαρακτηριστικά:

• Πάνω από 3.500 μαθητές και μαθήτριες στην Περιφέρεια Αττικής δεν έχουν εξασφαλισμένη τη μετακίνηση στα σχολεία τους. Παρόμοια κατάσταση και σε άλλες περιοχές της χώρας. Μαθητές από Μουσικά, Καλλιτεχνικά, ΕΠΑΛ, Πρότυπα, Πειραματικό, Ειδικά, ακόμα και από τα πολυδιαφημιζόμενα Ωνάσεια σχολεία είναι ξεκρέμαστοι! Λεωφορεία και ταξί ανύπαρκτα, μάλιστα σε περιοχές με δρόμους μεγάλης, ταχείας κυκλοφορίας ή σε περιοχές της Ανατολικής Αττικής... χωρίς δρόμους μέσα από λόφους και δάση. Οπως γράφει και ένα πανό κατάληψης σε σχολείο: "Και τι ζητάμε; Τι ζητάμε; Εναν τρόπο στα σχολεία μας να πάμε!".
• Χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών ακόμα και σε πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα. Εκπαιδευτικοί Ειδικής Αγωγής κάνουν μαθήματα γενικής παιδείας, χιλιάδες χαμένες διδακτικές ώρες που "κόβονται" (π.χ. 1 ώρα Αρχαία αντί για 2 την εβδομάδα κ.τ.λ.), το μάθημα "κενό" έχει γίνει ανάρπαστο στο ωριαίο σχολικό πρόγραμμα!
• Συγχωνεύσεις τμημάτων σε όλα τα σχολεία και ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ. 28άρια τμήματα ακόμα και στις Ομάδες Προσανατολισμού στα Λύκεια, στοιβαγμένοι μαθητές σε αίθουσες κλουβιά, ανάμεσά τους και μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες, μεταναστόπουλα.
• Μαθητής Λυκείου τραυματίστηκε από χαλασμένη μπασκέτα στο προαύλιο του σχολείου του, φωτιστικό οροφής "έσκασε" μέσα στην τάξη, κοντέινερ, προκάτ, πλημμυρισμένες αίθουσες, ρωγμές και σοβάδες σε χιλιάδες σχολικά κτίρια σε όλη τη χώρα.

Ο κατάλογος δεν έχει τέλος, τα παραδείγματα αμέτρητα και η ουσία μία: Ακόμα μια χρονιά και φέτος μια από τα ίδια, κόστος οι μαθητές μέσα στα σχολεία.

Η σημερινή κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας, όπως και όλοι όσοι πέρασαν, αντιμετωπίζουν τους μαθητές και τις μορφωτικές ανάγκες τους ως κόστος. Για τους πολεμικούς εξοπλισμούς, τα δολοφονικά σχέδια των ΝΑΤΟ - ΕΕ, τη συνεργασία με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ, τις επιδοτήσεις και τα χατίρια σε εφοπλιστές, βιομηχάνους, τραπεζίτες, βρίσκουν χρήματα. Για τους μαθητές ποτέ δεν φτάνουν. Είναι χαρακτηριστικό πως το 2025 είχαμε 70% αύξηση χρηματοδότησης στο υπ. Αμυνας για πολεμικές δαπάνες και 2,5% αύξηση στην Παιδεία! Αποδεικνύουν πως η Εκπαίδευση δεν αντιμετωπίζεται ως δικαίωμα για όλους τους μαθητές.

Ομως, οι μαθητές και οι μαθήτριες έχουν ανάγκη και δικαίωμα σε ένα σχολείο που:

• μορφώνει ολόπλευρα και ισότιμα όλα τα παιδιά και δεν τους βάζει εμπόδια
• έχει μόνιμους καθηγητές στην ώρα τους και στη θέση τους για όλα τα μαθήματα
• έχει τάξεις και σύγχρονες, ασφαλείς υποδομές με ανώτατο όριο μαθητών που να επιτρέπει πραγματική διδασκαλία
• δεν είναι ένα ατελείωτο εξεταστικό κέντρο όπως επιδιώκουν τώρα και με τις τριπλές πανελλαδικές σε κάθε τάξη του Λυκείου και σε όλα τα μαθήματα, που για να πάρει κανείς απολυτήριο θα πρέπει να κάνει φροντιστήριο και στα Θρησκευτικά!
• είναι δημιουργικό, με δραστηριότητες που φέρνουν σε επαφή τους μαθητές με τον αθλητισμό και τον πολιτισμό και δεν λειτουργεί σαν "αναμορφωτήριο" που καταστέλλει και τρομοκρατεί όσους και όσες αγωνίζονται.

Η ΚΝΕ καλεί τους μαθητές και τις μαθήτριες σε αγωνιστικό ξεσηκωμό, δυναμικές κινητοποιήσεις όπως τις αποφασίσουν και οργανώσουν συλλογικά μέσα στα σχολεία τους.

Τίποτα δεν χαρίστηκε από καμία κυβέρνηση στους μαθητές, παρά μόνο όταν αγωνίστηκαν, συγκρούστηκαν με την πολιτική που κάνει τα σχολεία τους κάθε χρόνο και χειρότερα, δεν συμβιβάστηκαν με τα προβλήματα και τις ελλείψεις και διεκδίκησαν το σχολείο που έχουν ανάγκη και τους αξίζει.

Η δύναμή τους βρίσκεται στην οργάνωση και τον συντονισμό τους με τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς τους, με όλο τον λαό. Μέσα από το να δυναμώσει η ΚΝΕ σε κάθε σχολείο, μέσα από την εκλογή χιλιάδων μελών της ΚΝΕ και άλλων αγωνιστών μαθητών στα μαθητικά συμβούλια αυτός ο αγώνας μπορεί να δυναμώσει, να φοβίσει και να μπλοκάρει τα σχέδια της κυβέρνησης.

Πολλά περισσότερα αγωνιστικά μαθητικά συμβούλια μπορούν να κάνουν τη φωνή και τις διεκδικήσεις των μαθητών να ακουστούν δυνατά σε όλη τη χώρα!».