Ούτε ένας μήνας δεν πέρασε από τις 9 Σεπτέμβρη, που ο Γάλλος Πρόεδρος διόρισε πρωθυπουργό τον Σεμπαστιάν Λεκορνί, και ήδη η κυβέρνηση βρίσκεται στην «κόψη του ξυραφιού»: Χτες το μεσημέρι ο Λεκορνί υπέβαλε την παραίτησή του, την οποία ο Εμανουέλ Μακρόν αρχικά έκανε δεκτή, για να του δώσει όμως μετά από λίγο ...48ωρη παράταση για «τελευταίες διαπραγματεύσεις, μέχρι το βράδυ της Τετάρτης» πάνω «σε μια πλατφόρμα δράσης», όπως έγινε γνωστό.

Σημειωτέον, ο Λεκορνί υπέβαλε την παραίτησή του λίγο πριν συνεδριάσει για πρώτη φορά το νέο υπουργικό συμβούλιο, του οποίου η σύνθεση γνωστοποιήθηκε το βράδυ της Κυριακής, προκαλώντας αντιδράσεις ακόμα και από συμμάχους του κεντρώου συνασπισμού «Ensemble!» («Μαζί!»), όπου πρωτοστατεί η «Renaissance» («Αναγέννηση») των Μακρόν - Ατάλ.

Μόλις έγινε δε γνωστή η 48ωρη «αναβολή» των εξελίξεων, ο Μπρουνό Λεμέρ - που λίγες ώρες νωρίτερα είχε γίνει γνωστό ότι επρόκειτο να αναλάβει επικεφαλής του υπουργείου Αμυνας - απέσυρε τη συμμετοχή του από την κυβέρνηση, επιθυμώντας όπως δήλωσε «η απόφαση αυτή να καταστήσει δυνατή την επανάληψη των συνομιλιών για τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης την οποία χρειάζεται η Γαλλία».

Θυμίζουμε ότι μόνο το τελευταίο 10μηνο έχουν «πέσει» δύο κυβερνήσεις στη Γαλλία (!), ενώ οι διεργασίες μαίνονται σε όλο το αστικό πολιτικό φάσμα τα τελευταία χρόνια, με φόντο τα οικονομικά προβλήματα που μεγαλώνουν (και) στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ.

Το υπουργικό σχήμα που έγινε γνωστό την Κυριακή απαρτίζεται στη συντριπτική του πλειοψηφία από υπουργούς που συμμετείχαν και στην κυβέρνηση Μπαϊρού, προκαλώντας μια σειρά αντιδράσεις. Ο Μπρινό Ρεταγιό, επικεφαλής των «Ρεπουμπλικάνων» (LR - έχουν στηρίξει και συμμετάσχει σε όλες τις κυβερνήσεις Μακρόν), διατηρώντας μεν το χαρτοφυλάκιο των Εσωτερικών, σε ανάρτησή του ανέφερε ότι η σύνθεση της κυβέρνησης «δεν απεικονίζει την υποσχεθείσα ρήξη» και συγκάλεσε έκτακτη συνεδρίαση των κομματικών οργάνων. Εντονη «δυσαρέσκεια» φέρεται να προκάλεσε στους LR η μικρή αντιπροσώπευσή τους στο νέο σχήμα, σε αντίθεση με στελέχη προερχόμενα από τη «Renaissance», όπως (εκτός από τον Λεμέρ, που μάλιστα προσχώρησε στο κυβερνητικό κόμμα έχοντας αποσκιρτήσει από τους LR) και ο - μέχρι πρότινος τουλάχιστον - προτεινόμενος για τη θέση του υπουργού Οικονομικών, Ρολάν Λεσκίρ, για χρόνια στέλεχος μεγάλων τραπεζικών ομίλων και πρώην υπουργός Βιομηχανίας στις κυβερνήσεις Μπορν και Ατάλ.

Δυνάμεις όπως το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) είχαν προειδοποιήσει με κατάθεση πρότασης μομφής πριν ακόμα παραιτηθεί η κυβέρνηση Λεκορνί και «αν δεν αλλάξει πορεία». Ενδεικτικό πάντως των παζαριών είναι ότι μετά από συναντήσεις που συνεχίζονταν και στα τέλη της προηγούμενης βδομάδας, ο επικεφαλής του PS Ολιβιέ Φορ έκανε λόγο για «πραγματική πρόοδο».

Από τη μεριά της ακροδεξιάς «Εθνικής Συσπείρωσης» η Μαρίν Λεπέν διαπίστωνε την Παρασκευή «μεγαλύτερο σεβασμό προς τη δημοκρατία», αφού ο Λεκορνί υποστήριζε ότι δεν επρόκειτο να προσφύγει στο άρθρο 49 παρ. 3 του Συντάγματος (παράκαμψη της Βουλής για να εγκριθεί νομοσχέδιο μόνο με σύμφωνη γνώμη υπουργικού συμβουλίου). Ωστόσο, χτες το απόγευμα η Λεπέν δήλωσε ότι «ο αρχηγός του κράτους έχει δύο βασικές πιθανές επιλογές: Είτε την παραίτησή του είτε τη διάλυση της Βουλής», προσθέτοντας πως «το Σύνταγμα τον εμπιστεύεται για να διασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών».

Η είδηση της παραίτησης της κυβέρνησης προκάλεσε νέα «αναστάτωση» στις αγορές, με υποχώρηση του δείκτη όλων των μεγάλων γαλλικών τραπεζών στο χρηματιστήριο: «BNP Paribas» (-4,35%), «Societe Generale» (-5,91%), «Credit Agricole» (-4,35%), ενώ και το spread (διαφορά μεταξύ γερμανικών και γαλλικών επιτοκίων δανεισμού στις αγορές) έφτασε χτες τις 89 μονάδες βάσης, στο υψηλότερο επίπεδο από τον Γενάρη. Αναλυτές εκτιμούσαν ότι «η παραίτηση του Λεκορνί βυθίζει την πολιτική σκηνή στην αβεβαιότητα. Οι επενδυτές φοβούνται την εκδήλωση ενός φαινομένου ντόμινο στην οικονομική και στη δημοσιονομική πολιτική», αλλά και ότι η παραίτηση «δείχνει ξεκάθαρα σε ποιο σημείο ο κατακερματισμός του κοινοβουλίου καθιστά σχεδόν αδύνατη την υιοθέτηση προϋπολογισμού με στόχο τη μείωση του ελλείμματος (...) Αν είχαμε ακόμα αμφιβολίες για την υποβάθμιση της γαλλικής βαθμίδας από τους οίκους αξιολόγησης, πλέον δεν έχουμε αμφιβολία».