Με κριτήριο τα «αμερικανικά συμφέροντα ασφαλείας» στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως και τα αντίστοιχα συμφέροντα του «στρατηγικού συμμάχου» Ισραήλ, προχωρά με γοργούς ρυθμούς ο ΝΑΤΟικών προδιαγραφών στρατιωτικός εξοπλισμός της Κύπρου.

Κι αν η εξέλιξη αυτή διαφημίζεται ως θετική από τα αστικά προπαγανδιστικά επιτελεία, στην πραγματικότητα εμπλέκει ακόμα περισσότερο το νησί και τον κυπριακό λαό σε πολύ επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή.

Σε αυτό το πλαίσιο, με αφορμή αντιδράσεις της Τουρκίας, γνωστοποιήθηκε πρόσφατα ότι έφτασε πλέον στην Κύπρο και η τελευταία παρτίδα του ισραηλινής κατασκευής, προηγμένου συστήματος αεράμυνας «Barak MX».

Το συγκεκριμένο σύστημα - που φέρεται ήδη να περνά από τις τελικές δοκιμές ώστε μέχρι το τέλος της χρονιάς να τεθεί σε «επιχειρησιακή ετοιμότητα» - είναι ικανό να αναχαιτίζει πυραύλους, drones και αεροσκάφη σε απόσταση μέχρι και 150 χιλιόμετρα.

«Δεν είναι απλώς ένα ακόμη αντιαεροπορικό σύστημα. Η πραγματική του δύναμη εντοπίζεται στις προηγμένες δυνατότητες επιτήρησης και συλλογής πληροφοριών που προσφέρει το τρισδιάστατο ραντάρ του», επισημαίνουν αναλυτές, τονίζοντας ότι το ραντάρ του συστήματος διαθέτει εμβέλεια μέχρι 460 χιλιόμετρα.

«Η καινοτομία του συστήματος έγκειται στην ικανότητά του να συνδυάζει την άμυνα με την επιτήρηση», αναφέρουν.

Κάθε εχθρικό αεροσκάφος που εισέρχεται στην εμβέλειά του δεν εντοπίζεται απλώς, αλλά καταγράφονται λεπτομερώς οι κινήσεις, οι διαδρομές και οι τακτικές του», μετατρέποντας το «Barak MX» σε «έναν αθόρυβο παρατηρητή που καταγράφει και αναλύει κάθε εναέρια δραστηριότητα».

Καθώς δεν υπήρχε επίσημη ενημέρωση για την προμήθεια του «Barak», ο Κύπριος υπουργός Αμυνας, Β. Πάλμας, κλήθηκε να σχολιάσει τις σχετικές «διαρροές» και απάντησε: «Με υπευθυνότητα μπορώ να δηλώσω ότι έχουμε τις δυνατότητες να υπερασπιστούμε αντιαεροπορικά και αντιπυραυλικά την Κυπριακή Δημοκρατία, εάν και εφόσον χρειαστεί».

Για τη δε «επιφυλακτικότητα» της κυβέρνησης να ανακοινώσει τα νέα πανάκριβα συστήματα που αγοράζει η χώρα - καθιστώντας την φυσικά ακόμα περισσότερο και στόχο αντιποίνων - είπε ότι «επιλέξαμε την οδό της σιωπής και των χαμηλών τόνων», αποδίδοντας στη ...δημοσιότητα την εξέλιξη που είχε τελικά η προμήθεια του ρωσικού συστήματος αεράμυνας S-400 το 1998. Η εγκατάσταση του προηγμένου ρωσικού συστήματος στο νησί τελικά ματαιώθηκε τότε, μετά από απειλές της Αγκυρας μέχρι και για στρατιωτικό πλήγμα στην Κύπρο, ενώ οι Ευρωπαίοι «εταίροι» χαρακτήριζαν τη ματαίωση της εγκατάστασης ως απόφαση «σοφή και γενναία»...

Ο ελληνοκυπριακός Τύπος επισήμαινε πρόσφατα ότι μόνο μετά την άρση του εμπάργκο όπλων (που εγκαινίασε ο διαβόητος Νόμος για την Ασφάλεια και Ενεργειακή Συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο του 2019 - Eastern Mediterranean Security and Energy Partnership Act), που οι ΗΠΑ είχαν επιβάλει στην Κύπρο παλιότερα (σε άλλο ιστορικό πλαίσιο), «η Κύπρος μπόρεσε να προμηθευτεί τα ισραηλινά ραντάρ, τα οποία ενσωματώνουν και αμερικανική τεχνολογία».

Μάλιστα, τον περασμένο Ιούλη στην αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων κατατέθηκε διακομματικό νομοσχέδιο για να παραταθεί η «εξαίρεση» της Κύπρου από το εμπάργκο όπλων των ΗΠΑ από ένα σε πέντε έτη, καθώς, όπως επιχειρηματολόγησε (μία από τους εισηγητές από το ελληνοαμερικανικό γκρουπ στο Κογκρέσο) η Δημοκρατική βουλευτής Ντίνα Τάιτους, «η μείωση της συχνότητας των ελέγχων για την αποστολή αμυντικής βοήθειας προς την Κύπρο θα επιτρέψει σε αυτόν τον σημαντικό σύμμαχο να σχεδιάσει στρατηγικά το μέλλον του, ενώ ταυτόχρονα θα συνεχίζει να στηρίζει τα αμερικανικά συμφέροντα ασφαλείας στο εξωτερικό».

Χαρακτηρίζοντας την Κύπρο έναν «απαραίτητο εταίρο για τη διασφάλιση της περιφερειακής ασφάλειας» και εμφανίζοντας την παρατεταμένη «εξαίρεση» ως μέτρο βελτίωσης για τον «μακροπρόθεσμο στρατηγικό προγραμματισμό και τον συντονισμό (σ.σ. ΗΠΑ - Κύπρου) σε ό,τι αφορά τα εξοπλιστικά προγράμματα», οι εισηγητές εξήγησαν με επιμονή ότι η απαίτηση ετήσιας ανανέωσης της «άρσης» μεταξύ άλλων υπονομεύει την αποτελεσματικότητα πρωτοβουλιών όπως η συμμετοχή της Κύπρου στο πρόγραμμα State Partnership της Εθνοφρουράς των ΗΠΑ, δηλαδή τη συστηματική και στοχευμένη ένταξη της Κύπρου σε μια σειρά «αμυντικά» προγράμματα των ΗΠΑ.

Η δε Ρεπουμπλικανή βουλευτής, Νικόλ Μαλλιωτάκης, περιέγραψε το εμπάργκο ως «ξεπερασμένο και αντιπαραγωγικό», τονίζοντας ότι «επιδιώκουμε να διορθώσουμε αυτό το πρόβλημα, αναγνωρίζοντας την Κύπρο ως βασικό στρατηγικό εταίρο στην Ανατολική Μεσόγειο (...) Ενισχύοντας την αμυντική ικανότητα της Κύπρου, προάγουμε τη σταθερότητα στην περιοχή».

Σημειωτέον ότι το νομοσχέδιο - που και τελικά εγκρίθηκε - απαγορεύει στον Αμερικανό Πρόεδρο να τερματίζει την εξαίρεση (στην εφαρμογή του εμπάργκο ) «εκτός αν το Κογκρέσο λάβει βεβαίωση ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν αρνείται πλέον την πρόσβαση σε ρωσικά πολεμικά πλοία σε λιμάνια της για ανεφοδιασμό και συντήρηση». Δηλαδή, αν διαπιστωθεί ότι προχωρούν βήματα που τα τελευταία χρόνια «σφράγισαν» την πρόσδεση της Κύπρου στο αμερικανοΝΑΤΟικό άρμα.

Τον Αύγουστο, η στρατιωτική ιστοσελίδα armyrecognition.com επισήμαινε ότι η Κύπρος «αναπτύσσει ένα σχέδιο σταδιακής ενσωμάτωσης στο NATO», εστιάζοντας σε τρεις «κρίσιμες προτεραιότητες: Την καθιέρωση θεσμοθετημένων σχέσεων με το ΝΑΤΟ, την απόκτηση πρόσβασης σε αμερικανικό αμυντικό εξοπλισμό και τον εκσυγχρονισμό των αμυντικών ικανοτήτων της Κύπρου ώστε να ανταποκριθεί στα "στάνταρντς" του NATO».

Πρόσθετε δε με νόημα: «Η επίτευξη αυτών των στόχων θα απαιτήσει ουσιαστική πολιτική πρόοδο, περιλαμβανομένης της διευθέτησης του μακρόχρονου κυπριακού ζητήματος και της βελτίωσης των ευρω-τουρκικών σχέσεων. Είναι βήματα ουσιαστικά για να ξεπεραστούν διαρθρωτικά εμπόδια στην πορεία της Κύπρου προς την πλήρη ένταξη στο ΝΑΤΟ».

Αλλωστε, κατά την επίσημη επίσκεψη που έκανε στις 30/10/2024 ο Πρόεδρος της Κύπρου στον Λευκό Οίκο μετά από 28 ολόκληρα χρόνια, ο Ν. Χριστοδουλίδης εξέφραζε ικανοποίηση γιατί «δεχθήκαμε ευχαριστίες για τον ρόλο που διαδραματίζουμε στην περιοχή - και αντιλαμβάνεστε τη σημασία αυτός ο ρόλος να αναγνωρίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Αμερικανό Πρόεδρο».

Σημειωνόταν δε ότι το επόμενο διάστημα θα ανακοινωθούν νέα κοινά σχέδια σε Αμυνα και Ασφάλεια.

Στους μόλις 12 μήνες που μεσολάβησαν (μεταξύ άλλων):

• Αμερικανοί εμπειρογνώμονες επιθεώρησαν τις στρατιωτικές υποδομές στην Πάφο για των οποίων την ανακατασκευή δημοσιεύματα χρησιμοποιούν μέχρι και διατυπώσεις για «αμερικανική βάση».
• Γοργά προχώρησε και η «ανακαίνιση» της βάσης στο Μαρί (στη νότια Λάρνακα), που χαρακτηρίζεται «νέα Αλεξανδρούπολη», όπου στην κατασκευή ελικοδρομίου ήταν καθοριστικός ο ρόλος του 1ου Κινητού Ναυτικού Κατασκευαστικού Τάγματος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ (Naval Mobile Construction Battalion 1 - NMCB ONE) «κατόπιν της αμυντικής συμφωνίας που έχει υπογραφεί με την Κυπριακή Δημοκρατία στο πλαίσιο της περαιτέρω εμβάθυνσης των σχέσεων και της συνεργασίας των δύο χωρών» (Στρατηγικός Διάλογος» ΗΠΑ - Κύπρου).
• Διαρκώς αναβαθμίζεται η αξιοποίηση του Εκπαιδευτικού Κέντρου του Κυπριακού Κέντρου για την Ασφάλεια στην Ξηρά, την Ανοικτή Θάλασσα και τα Λιμάνια (CYCLOPS) στη Λάρνακα, το οποίο έχει εκπαιδεύσει εκατοντάδες αξιωματούχους από τουλάχιστον 20 χώρες στην «ασφάλεια των συνόρων, τη μη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, την κυβερνοασφάλεια, τη θαλάσσια ασφάλεια και άλλα», με Ουάσιγκτον και Λευκωσία να προτάσσουν «την επέκταση των εγκαταστάσεων, των δραστηριοτήτων και των δυνατοτήτων του Κέντρου».

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η Τουρκία από τη μεριά της πρωτοστατεί στη στρατιωτικοποίηση του ψευδοκράτους, επαναλαμβάνοντας όπου σταθεί κι όπου βρεθεί τη «σημασία που έχει η Κύπρος για την ασφάλειά μας», αλλά και διαμηνύοντας - στο πλαίσιο και της αναθέρμανσης των παζαριών για τους όρους της διχοτόμησης - ότι «δεν διαπραγματεύεται τη στρατιωτική παρουσία» της στο νησί.

Με αφορμή και την άφιξη του συστήματος Barak στην Κύπρο, ήρθαν στη δημοσιότητα μια σειρά πλευρές της αναβάθμισης οπλικών συστημάτων που φτάνουν και στο κατεχόμενο μέρος του νησιού, με την Τουρκία να διαμηνύει ότι «οποιαδήποτε προσπάθεια διατάραξης της ισορροπίας στο νησί παρακολουθείται προσεκτικά».

Τον Ιούνη, ο πρώην αντιπρόεδρος της ισραηλινής Αεροναυπηγικής Βιομηχανίας (IAI), Σάι Γκαλ, αρθρογραφώντας στην εφημερίδα «Israel Hayom» γιατί το «Barak» μπορεί να μετατραπεί «αναμφισβήτητα σε κεντρικό στοιχείο του δικτύου Πληροφοριών του Ισραήλ στην ανατολική Μεσόγειο», παρέθετε μια σειρά στοιχεία για τον εξοπλισμό των κατοχικών στρατευμάτων στο ψευδοκράτος, αναφέροντας:

Στο εγκαταλελειμμένο πρώην αεροδρόμιο στο κατεχόμενο Λευκόνοικο η Τουρκία πλέον αναπτύσσει βάση ικανή να φιλοξενήσει οπλισμένα μη επανδρωμένα τηλεκατευθυνόμενα οχήματα, με μια ευελιξία κινήσεων πολύ μεγαλύτερη από αυτή που θα είχαν αν στάθμευαν στην τουρκική ενδοχώρα. Μάλιστα, από τον Μάη του 2021 στην περιοχή φιλοξενούνται drones Bayraktar τύπου TB2, ενώ στην παρέλαση που έγινε τον περσινό Ιούλη για την επέτειο από την εισβολή επιδείχθηκαν και τα πιο προηγμένα UAV, Akinci.

Ο Γκαλ ξεχώριζε ακόμα ως συστήματα που η Τουρκία θα μπορούσε να αξιοποιήσει και μέσα από τις υποδομές στα Κατεχόμενα τους αντιπλοϊκούς πυραύλους ATMACA (με εμβέλεια που ξεπερνά τα 200 χλμ.), αλλά και το νέο βαλλιστικό σύστημα Typhoon, ικανό να πλήξει με μεγάλη ακρίβεια στόχους μέχρι και 560 χλμ. μακριά.

Επικαλούμενος εκθέσεις μυστικών υπηρεσιών «δυτικών» χωρών, ο Ισραηλινός ανέφερε ότι ήδη σε κατεχόμενη Κερύνεια και Αμμόχωστο η Τουρκία έχει προσαρμόσει τις στρατιωτικές υποδομές, ώστε να μπορούν να φιλοξενήσουν προηγμένα συστήματα όπως τα παραπάνω.