Τα τύμπανα των επόμενων πολέμων των ΗΠΑ έναντι σημαντικών γεωπολιτικών ανταγωνιστών και αντιπάλων χωρών ήχησαν σε εκδήλωση στο Κουάντικο της Βιρτζίνια, το απόγευμα της Δευτέρας, ο Αμερικανός υπουργός Πολέμου (πρώην Αμυνας) Πιτ Χέγκσεθ και ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, σε συνάντηση με εκατοντάδες ανώτερους αξιωματικούς του στρατού που υπηρετούν σε βάσεις και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο.

Αυτός είναι ο πυρήνας της συγκεκριμένης παρέμβασης, που έγινε για τον ρόλο του στρατού της πρώτης ιμπεριαλιστικής δύναμης στον κόσμο, που η πρωτοκαθεδρία της αμφισβητείται ανοιχτά από την Κίνα, όπου κυριαρχούν οι καπιταλιστικές σχέσεις και πρωτοστατεί μαζί με τη Ρωσία στον υπό διαμόρφωση ευρασιατικό ιμπεριαλιστικό πόλο.

Ο επικεφαλής του Πενταγώνου είπε χαρακτηριστικά: «Η Αμερική βρίσκεται σε μια καμπή. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι πραγματικές, είναι επικίνδυνες και δοκιμάζουν την αποφασιστικότητά μας. Οι αντίπαλοί μας - από το Πεκίνο έως τη Μόσχα, από την Τεχεράνη έως την Πιονγιάνγκ - μας παρακολουθούν. Θέλουν να δουν αν υπάρχει ρωγμή στην ασπίδα μας, αμφιβολία στη φωνή μας, αδυναμία στη βούλησή μας». Και το εξειδίκευσε ακόμα περισσότερο: «Η Κίνα είναι η κύρια στρατηγική μας απειλή. Θέλει να αντικαταστήσει την Αμερική ως την ηγετική δύναμη στον κόσμο. Θέλει να ελέγξει τις θάλασσες, το εμπόριο, την τεχνολογία, το μέλλον. Η Ρωσία έχει δείξει ότι είναι πρόθυμη να σπείρει χάος και να αψηφήσει κάθε διεθνή κανόνα για να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες της. Μόσχα και Πεκίνο φαντάζονται έναν κόσμο στον οποίο η Αμερική είναι αδύναμη, απομονωμένη, αποθαρρυμένη. Και γι' αυτό πρέπει να είμαστε πιο δυνατοί, πιο έτοιμοι και πιο ενωμένοι από ποτέ».

Η παρέμβαση Τραμπ έβαλε και άλλη μια διάσταση: Πρότεινε οι αμερικανικές πόλεις να μετατραπούν σε «πεδία εκπαίδευσης» για τις Ενοπλες Δυνάμεις, λέγοντας ότι μπορεί να χρειαστεί ο στρατός να πολεμήσει «την εισβολή εκ των έσω».

«Θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε ορισμένες από αυτές τις επικίνδυνες πόλεις ως πεδία εκπαίδευσης του στρατού μας. Τελούμε υπό εισβολή εκ των έσω. Δεν διαφέρει από έναν ξένο ο εχθρός, αλλά είναι πιο δύσκολος κατά πολλούς τρόπους, γιατί δεν φορούν στολές», είπε χαρακτηριστικά, επιβεβαιώνοντας και με αυτόν τον τρόπο τον απώτερο στόχο της νέας κούρσας πολεμικών εξοπλισμών και τους «χρυσούς» προϋπολογισμούς εκατοντάδων δισεκατομμυρίων που παρουσιάζονται εδώ και χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις, είτε με Δημοκρατικό είτε με Ρεπουμπλικάνο Πρόεδρο.

Κατά τ' άλλα, στο πλαίσιο της τόνωσης του ...ηθικού της αμερικανικής στρατιωτικής δολοφονικής μηχανής ο υπουργός έκανε αναφορές στην αλλαγή ονόματος του υπουργείου Αμυνας σε υπουργείο Πολέμου, τονίζοντας ότι έτσι ονομαζόταν το Πεντάγωνο μέχρι το 1947, όταν «διοικούσαν στρατιωτικοί με πείρα σε πεδία μαχών». Υποστήριξε δε ότι οι ΗΠΑ «νίκησαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο» λόγω καλύτερης και σκληρότερης προετοιμασίας των Ενόπλων Δυνάμεών τους, και απαίτησε την επαναφορά ελέγχων φυσικής κατάστασης δύο φορές τον χρόνο για όλους τους στρατιωτικούς (από τις χαμηλότερες βαθμίδες έως το ύπατο αξίωμα), ώστε να διασφαλιστεί ότι ο στρατός των ΗΠΑ θα είναι αναμφισβήτητη και ανίκητη «φονική δύναμη».

Ετσι, απαίτησε επιστροφή στις «βασικές αξίες», σε παλιότερους κώδικες συμπεριφοράς και σε σκληρότερη εκπαίδευση των Αμερικανών στρατιωτικών όλων των Σωμάτων, απορρίπτοντας τη λεγόμενη κουλτούρα του δικαιωματισμού (woke culture) στις Ενοπλες Δυνάμεις και της «τοξικότητας» που επέφεραν προηγούμενες κυβερνήσεις «ανόητων πολιτικών».

Απαίτησε υψηλότερα κριτήρια και συχνότερους ελέγχους φυσικής κατάστασης, σκληραγωγία και εφεξής εξέλιξη στις Ενοπλες Δυνάμεις, «όχι στη βάση φυλής, καταγωγής» ή συμπερίληψης γυναικών και μειονοτήτων, αλλά στη βάση πραγματικών επιδόσεων και αποτελεσματικότητας.

Οι αναφορές για «χοντρούς στρατηγούς που κυκλοφορούν στους διαδρόμους του Πενταγώνου» και «μουσάτους στρατιωτικούς» που «θυμίζουν Σκανδιναβούς παγανιστές και δεν εμπνέουν σεβασμό» αξιοποιήθηκαν δεόντως από διάφορα ΜΜΕ στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας, ωστόσο αυτό δεν μπορεί να επικαλύψει το πραγματικό περιεχόμενο της νέας κλιμάκωσης της επιθετικότητας του αμερικανικού ιμπεριαλισμού σε μια περίοδο που οξύνεται ο ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός και διευρύνονται τα πολεμικά μέτωπα σε πολλές περιοχές, με κορυφαία αυτά στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή.