Ο καθένας έχει τα στοιχεία της ταυτότητάς του. Ομως όταν τα μηνύματα, οι λέξεις, τα νοήματα αγγίζουν το συναίσθημα, ενώνονται οι ταυτότητες χιλιάδων ανθρώπων και γίνονται κινητήριος δύναμη.
Σε ένα σύστημα που ασφυκτιούμε μέσα στη δυστυχία, φυσική, πνευματική, υλική, ψυχική, ατομική, έχουμε ανάγκη από ένα στήριγμα δομημένο και οργανωμένο όπως είναι το ΚΚΕ.
Οταν η ζωή μας επιστρέφει στον Μεσαίωνα με τις ώρες εργασίας, ώστε να καταντήσουμε μια απέραντη γαλέρα, να γίνουμε σκλάβοι του σάπιου συστήματος, χρειαζόμαστε λόγους καθησυχαστικούς, ενωτικούς.
Με τους δικούς μας αγώνες ο κόσμος πρέπει να γίνει πιο δυνατός από κάθε άλλη εποχή. Βρισκόμαστε σε μια σύγχυση εθνική, πολιτική, κοινωνική, πολιτιστική. Ακούμε τις πιο παρανοϊκές αποφάσεις, όπως ετοιμαζόμαστε για πόλεμο με την πρόφαση ότι έτσι εξασφαλίζουμε την ειρήνη. Εφτασαν στο σημείο να δικαιολογούν το κακό με το καλό.
Ακούγοντας την ομιλία του Γενικού Γραμματέα Δημήτρη Κουτσούμπα δεν νιώσαμε ο «κανένας» όπως θέλουν να μας καταντήσουν, αλλά άτομα με προσωπικότητα, με όνομα, με δικαιώματα, με κοινωνική θέση. Λόγια που γίνονται καθρέφτης για να δούμε την πραγματικότητα.
Οι λέξεις καταπίεση, εκμετάλλευση, αδικία δεν ήταν απλές αναφορές σε αναζήτηση μιας κοινωνικής δικαιοσύνης, αποδόθηκαν με τόση δύναμη και παραδείγματα που απόκτησαν τεράστια σημασία.
Η σπουδαιότητα της ομιλίας του ήταν η συναισθηματική αξία. Η ελπίδα να συνεχίσουμε και να επιταχύνουμε το βήμα που με αυτό κτίσαμε πάνω από έναν αιώνα το ΚΚΕ.