Αλλά, αν βγάλουμε από τη μέση γραφικότητες (όπως ότι τον υποδέχτηκαν οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου της Δράμας με λουλούδια, ενώ η εργαζόμενη που του τα χάρισε έχει πάρει σύνταξη εδώ και 6 χρόνια και είναι πρόεδρος τοπικής οργάνωσης της ΝΔ), φαντασιώσεις (όπως ότι εκπρόσωποι του νοσοκομείου Κιλκίς τον υποδέχτηκαν εγκάρδια ενώ το Σωματείο εργαζομένων και η Ενωση Νοσοκομειακών Γιατρών έβγαλε ανακοίνωση ότι δεν τον συνάντησε), συναντήσεις με τα ΜΑΤ (που τον «προστάτευσαν» από συνδικαλιστές που, όπως λέει, τον περίμεναν με πέτρες και ...σφαίρες), παρουσίες σε αγιασμούς ιδιωτικών μονάδων Υγείας και αντικομμουνισμό, αναδεικνύονται πολύ σοβαρές πτυχές για την πολιτική Υγείας που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ.

Ας δούμε τα βασικά ψέματα του υπουργού Υγείας για το πώς «αλλάζει» το ΕΣΥ και για τα οποία καμαρώνει:

Για τα χειρουργεία: «Από 88.000 αναμονές άνω των 4 μηνών, είμαστε στις 31.000».

Ψέμα. Η κυβέρνηση μείωσε τις λίστες μόνο στα χαρτιά: Η λίστα αναμονής δεν είχε ποτέ επικαιροποιηθεί. Ετσι διαγράφτηκαν ασθενείς που ήδη είχαν χειρουργηθεί στον ιδιωτικό τομέα ή ήταν σε λίστες δύο νοσοκομείων. Επίσης, με την καθιέρωση της Ενιαίας Λίστας Χειρουργείων διαγράφηκαν και όσοι είχαν τυπικά λάθη στα στοιχεία τους (ΑΜΚΑ, τηλέφωνο, ορθογραφία). Καμία κλειστή αίθουσα δεν άνοιξε, νέο προσωπικό δεν προσλήφθηκε. Το μόνο που κατόρθωσε η κυβέρνηση είναι να εισάγει τον θεσμό των απογευματινών - επί πληρωμή- χειρουργείων.

Για τον χρόνο αναμονής στα Επείγοντα: «Μειώσαμε τον μέσο χρόνο κατά 40%, από τις 10 στις 5,5 ώρες».

Ψέμα. Δεν υπήρχε ποτέ επίσημη μέτρηση αναμονών. Το «βραχιολάκι» που υπάρχει πλέον σε ορισμένα ΤΕΠ μπορεί να μετρά τον χρόνο, αλλά δεν μειώνει αναμονές και, όπως καταλαβαίνει ο καθένας, ο χρόνος μειώνεται μόνο αν αυξηθούν γιατροί, νοσηλευτές, τραυματιοφορείς, οδηγοί ασθενοφόρων, αξονικοί τομογράφοι, φτιαχτεί σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας - κάτι που δεν έγινε.

Για τα ραντεβού σε τακτικά ιατρεία: «Μέσω του 1566 βρίσκεις αμέσως γιατρό».

Ψέμα. Η δημόσια Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας έχει ρημάξει. Το νέο μέτρο της κυβέρνησης που υποχρεώνει όλους τους γιατρούς σε αύξηση των εβδομαδιαίων ραντεβού (με διάρκεια επίσκεψης τα 10 λεπτά!) δεν είναι τίποτα άλλο από υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών Υγείας και ταυτόχρονη ηθελημένη «άγνοια» - υποτίμηση για το με τι πραγματικά ασχολείται ένας νοσοκομειακός γιατρός (τακτικά ιατρεία, επείγοντα, χειρουργεία, νοσηλευόμενοι κλινικής).

Για την αύξηση προσωπικού: «Το ΕΣΥ είναι στην καλύτερή του κατάσταση από ποτέ και ως προς τον αριθμό του προσωπικού του».

Ψέμα. Σύμφωνα με το Μητρώο Ανθρώπινου Δυναμικού, οι μόνιμοι υγειονομικοί ήταν 76.588 (Δεκέμβριος 2020) και μειώθηκαν σε 71.397 (Μάιος 2025). Δηλαδή 5.000 λιγότεροι σε 5 χρόνια, περίπου 1.000 ανά έτος.

Βεβαίως, η αναφορά μόνο στα παραπάνω και η αναγωγή τους στο βασικότερο στοιχείο της διαπάλης με την κυβερνητική πολιτική αφήνει στο απυρόβλητο άλλες διαχρονικές στοχεύσεις της πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων και του κεφαλαίου. Συνεχίζουμε λοιπόν το σκρολάρισμα...

Είναι γνωστά τα προπαγανδιστικά κόλπα της κάθε κυβέρνησης. Αλλα το πρωί, άλλα το μεσημέρι και άλλα το βράδυ, για να δικαιολογήσουν την εγκληματική τους πολιτική στην Υγεία. Επιχειρήματα για όλα τα γούστα: Αν θέλουν να καταδικάσουν κάτι λένε «αυτά γίνονται μόνο στην Ελλάδα», αν θέλουν να περάσουν αντιλαϊκά μέτρα λένε «αυτά εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες εκτός από την Ελλάδα», αν θέλουν να μετριάσουν τη δυσαρέσκεια λένε «τα ίδια γίνονται παντού».

Για του λόγου το αληθές, σε μία πρόσφατη ανάρτησή του, ο Αδ. Γεωργιάδης αναφέρει: «Ενας από τους λόγους, που είμαστε τόσο χαμηλά σε δείκτες αξιολόγησης με την πρόσφατη μεθοδολογία της Eurostat, είναι ότι στην Ελλάδα έχουμε την ψευδαίσθηση ότι στις άλλες χώρες όλα γίνονται ιδανικά».

Στη συνέχεια παρουσιάζει - με μετάφραση google translate - την εμπειρία ενός ασθενούς με ισχιαλγία, ο οποίος σπατάλησε μία μέρα περιμένοντας χωρίς να αντιμετωπιστεί στο νοσοκομείο Karolinska της Σουηδίας. Και καταλήγει: «Να τι συμβαίνει σε ένα από τα καλύτερα νοσοκομεία του κόσμου».

Πέρα από την προφανή κυνικότητα («είστε μίζεροι που παραπονιέστε επειδή δεν μπορείτε να περιμένετε ενώ πονάτε»), υπάρχει μια πιο σοβαρή πλευρά. Το 2020, από το βήμα της Βουλής ο Κυρ. Μητσοτάκης δήλωνε: «Θα ξεκινήσει η πιλοτική συνεργασία τριών δημόσιων νοσοκομείων με τον ιδιωτικό τομέα σύμφωνα με το σουηδικό μοντέλο». Το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο «Καρολίνσκα», που προβάλλεται ως «πρότυπο» του σουηδικού μοντέλου ΣΔΙΤ στην Υγεία, είναι από τα μεγαλύτερα της χώρας. Το 2010 υπέγραψε την πρώτη ΣΔΙΤ με ιδιωτική εταιρεία για την κατασκευή της νέας πτέρυγας, έργο που προϋπολογιζόταν σε 1,3 δισ. ευρώ και κατέληξε να κοστίσει 5,8 δισ., που τα πλήρωσαν - όπως γίνεται πάντα στον καπιταλισμό - οι εργαζόμενοι μέσω των φόρων και τα καρπώθηκαν μονοπωλιακοί όμιλοι. Μέχρι σήμερα, το «πρότυπο» νοσοκομείο έχει απολύσει εκατοντάδες γιατρούς και νοσηλευτές (τουλάχιστον 700), όσοι μένουν εξουθενώνονται από υπερωρίες, εντατικοποίηση, ενώ φοβούνται να καταγγείλουν προβλήματα λόγω πιθανών αντιποίνων. Παράλληλα, καταγράφει ετήσια ελλείμματα (εκατοντάδων εκατ. ευρώ λόγω ακριβής «ενοικίασης» προσωπικού από ιδιωτικές εταιρείες), ενώ σκάνδαλα με υπέρογκες αμοιβές μάνατζερ αποκαλύπτουν τον πραγματικό χαρακτήρα του μοντέλου. Με δυο λόγια ο υπουργός Υγείας, σε ένα προπαγανδιστικό ρεσιτάλ της κακιάς ώρας, δυσφημεί το νοσοκομείο του οποίου το παράδειγμα και μοντέλο ακολουθεί και μιμείται (!).

Το παράδειγμα λοιπόν του «Καρολίνσκα» δείχνει πως πίσω από την κυβερνητική προπαγάνδα περί «σύγχρονων μοντέλων» και «αλλαγής του ΕΣΥ» κρύβεται η ίδια συνταγή εμπορευματοποίησης της δημόσιας περίθαλψης.

Εμπορευματοποίηση είναι η μετατροπή ενός προϊόντος - που θα έπρεπε να είναι κοινωνικό αγαθό - σε εμπόρευμα που πωλείται και αγοράζεται με κριτήριο το κέρδος, αντί να παρέχεται καθολικά με βάση τις ανάγκες. Η εμπορευματοποίηση του ΕΣΥ έχει προχωρήσει με πολλούς τρόπους από όλες τις αστικές κυβερνήσεις: Ανάθεση κρίσιμων λειτουργιών σε εργολάβους, διεύρυνση απογευματινών - επί πληρωμή - ιατρείων και χειρουργείων, συνεργασίες με ιδιωτικές επιχειρήσεις στο φιλέτο των διαγνωστικών και απεικονιστικών εξετάσεων, εφαρμογή των DRGs που κοστολογούν κάθε πράξη, αξιολόγηση προσωπικού και επέκταση ελαστικών σχέσεων, ίδρυση του ΟΔΙΠΥ ΑΕ για συγχωνεύσεις και ΣΔΙΤ, κυριαρχία ιδιωτικών ομίλων στις εξετάσεις, «δωρεές ευεργετών» μέσω δικών τους ΑΜΚΕ, ακόμα και διείσδυση τραπεζών που αναλαμβάνουν πληρωμές προμηθευτών.

Τα πρόσφατα μέτρα, με βάση τα οποία οι γιατροί δημόσιων νοσοκομείων θα μπορούν να κάνουν ιδιωτικό έργο και οι ιδιώτες να νοικιάζουν δημόσιες δομές, είναι ένα ακόμα λιθαράκι στον ίδιο αντιλαϊκό μονόδρομο, και οδηγούν ολοταχώς προς την «ενιαία αγορά Υγείας», στρατηγική κατεύθυνση της ΕΕ. Στόχος της είναι η άρση εμποδίων στην κυκλοφορία υπηρεσιών Υγείας, φαρμάκων, ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και δεδομένων, ώστε να διαμορφωθεί ένα ενιαίο «πεδίο δραστηριότητας» για επιχειρηματικούς ομίλους σε όλα τα κράτη - μέλη.

Η ΕΕ προωθεί τη διασυνοριακή πρόσβαση σε υπηρεσίες, την ψηφιακή διασύνδεση των συστημάτων Υγείας, την ενοποίηση προτύπων και κανόνων, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο μια τεράστια αγορά δισεκατομμυρίων ευρώ. Πίσω από τα επιχειρήματα περί «διευκόλυνσης του ασθενούς» και «βελτίωσης της φροντίδας» βρίσκονται τα πεδία ανταγωνισμού για πολυεθνικές του φαρμάκου, ασφαλιστικών, κολοσσών ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού που διαχειρίζονται τα δεδομένα Υγείας. Η χρηματοδότηση κατευθύνεται κυρίως σε τομείς που εξασφαλίζουν κερδοφορία - ψηφιακές εφαρμογές, big data, τηλεϊατρική, εξατομικευμένα ασφαλιστικά πακέτα - και όχι στην ενίσχυση των δημόσιων δομών ή στην κάλυψη πραγματικών λαϊκών αναγκών. Ετσι, η «ενιαία αγορά Υγείας» δεν σημαίνει κάτι παραπάνω από βαθύτερη σύζευξη της Υγείας με την κερδοφορία και ακόμη μεγαλύτερη επιβάρυνση για τα λαϊκά στρώματα.

Στη στρατηγική της ΕΕ αποτυπώνεται ως στόχος η «αποτελεσματικότερη χρηματοδότηση μέσω της προώθησης καινοτόμου χρηματοδότησης, συγκέντρωσης πόρων σε διεθνές επίπεδο και συνεπένδυσης από τις χώρες - εταίρους και άλλους, όπως ο ιδιωτικός τομέας». Και μόνο οι λέξεις «αποτελεσματικότερη χρηματοδότηση», «καινοτόμος χρηματοδότηση», «συνεπένδυση» μυρίζουν μπίζνα και λογική κόστους - οφέλους. Αυτό απαιτείται άλλωστε για να μη θίγονται οι ...ιεροί δημοσιονομικοί στόχοι και να μεταφέρονται τα βάρη στα λαϊκά στρώματα, να προωθηθούν οι ΣΔΙΤ και να ενισχυθεί η επιχειρηματική δράση στην Υγεία.

Ενα από τα βασικά χρηματοδοτικά εργαλεία είναι το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ) που κατευθύνει χρηματοδοτήσεις σε τομείς που διασφαλίζουν κερδοφορία, προσαρμόζοντας το ΕΣΥ στη λογική της ενιαίας αγοράς Υγείας.

Βασικοί πυλώνες του είναι η «πράσινη ανάπτυξη» και η «ψηφιακή μετάβαση». Στον σχεδιασμό του δεν προβλέπεται η δημιουργία ούτε ενός νέου νοσοκομείου ή μονάδας ΠΦΥ, αλλά χρηματοδοτούνται όμιλοι για «ενεργειακές αναβαθμίσεις» και ανακαινίσεις. Κάτω από αυτό το πρίσμα γίνονται οι περιβόητες ανακαινίσεις των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών(ΤΕΠ) πακέτο με τον ψηφιακό φάκελο ασθενούς, που θα αξιοποιηθεί για περικοπές στη συνταγογράφηση και τις εξετάσεις, την κοστολόγηση πράξεων (DRGs) και την προώθηση ασφαλιστικών «πακέτων». Το ΕΣΥ λοιπόν «αλλάζει» όπως λέει το κυβερνητικό σλόγκαν - αλλά ...προς το εμπορευματικότερον.

Τα αστικά κόμματα βέβαια παρουσιάζουν το ΤΑΑ ως «σωσίβιο» για τον λαό. Το πρόσφατο παράδειγμα της κάλυψης του κόστους των απογευματινών - επί πληρωμή - χειρουργείων από το ΤΑΑ τους ξεμπροστιάζει όλους και ταυτόχρονα δείχνει τον πραγματικό προσανατολισμό της χρηματοδότησης της ΕΕ. Δόθηκαν δεκάδες εκατομμύρια για να εδραιωθεί στον λαό η αντίληψη της Υγείας - εμπόρευμα, για να νομιμοποιηθεί το «φακελάκι», αλλά ούτε ένα ευρώ για να ανοίξει έστω μία χειρουργική αίθουσα ή ένα κρεβάτι ανάνηψης, για να προσληφθεί μόνιμο προσωπικό.

Εντέλει, όσο κι αν ο υπουργός Υγείας επιδίδεται με παραστάσεις και ψεύτικες εικόνες, η πραγματικότητα για τον λαό δεν κρύβεται.

Η διέξοδος δεν βρίσκεται στα ψέματα της κυβέρνησης ή στην ανακύκλωση «μοντέλων» που οδηγούν σε ολοένα και χειρότερα αποτελέσματα για ασθενείς και υγειονομικούς. Βρίσκεται στον αγώνα και την πρόταση του ΚΚΕ για αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, με κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης, επαρκή χρηματοδότηση και μόνιμο προσωπικό, που θα υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες.