ΚΥΡ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ
Πόλεμος, ανταγωνισμοί, εκμετάλλευση, το «καύσιμο» των «επιτευγμάτων» για το κεφάλαιο

Με βαριά ατζέντα για τις υποθέσεις και τα συμφέροντα της αστικής τάξης συνεχίστηκαν οι επαφές του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ

Παρασκευή 26 Σεπτέμβρη 2025

Eurokinissi

Ολο το σχέδιο εμπλοκής της Ελλάδας στα επικίνδυνα σχέδια των ΑμερικανοΝΑΤΟικών περιέγραψε ο Κυρ. Μητσοτάκης, από τις ΗΠΑ όπου βρίσκεται, προκειμένου να ευοδωθούν σχέδια του κεφαλαίου, που προσδοκά κέρδη από την εμπλοκή της χώρας. Σχέδια που ανοίγουν πολύ επικίνδυνους δρόμους για τον λαό και για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, όπως δείχνουν άλλωστε τα παζάρια και οι ανταγωνισμοί που βγήκαν στην επιφάνεια με αφορμή και την ακυρωμένη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν.

Χαρακτηριστικά, μιλώντας σε εκδήλωση ομογενών στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της παρουσίας του στη ΓΣ του ΟΗΕ, ο πρωθυπουργός πανηγύρισε για τις επιδόσεις της καπιταλιστικής οικονομίας, π.χ. για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων «ύψους άνω των 30 δισεκατομμυρίων ευρώ» την τελευταία πενταετία σε τομείς όπως ο Τουρισμός, οι ΑΠΕ και τα logistics, και για το ότι όπως είπε «η Ελλάδα γίνεται κόμβος υγειονομικής φροντίδας» και «εκπαιδευτικό κέντρο» για την περιοχή. «Επιτεύγματα» χτισμένα πάνω στη 13ωρη δουλειά και στην ένταση της εκμετάλλευσης, στις φοροαπαλλαγές και άλλα προνόμια που διασφαλίζει στο κεφάλαιο, στην παραπέρα εμπορευματοποίηση μιας σειράς τομέων.

«Πάροχος ενεργειακής ασφάλειας»... πάνω στα συντρίμμια δύο πολέμων!

Μιλώντας εξάλλου για την παραπέρα «σημαντική εμβάθυνση της συνεργασίας» με τις ΗΠΑ «σε πολλούς τομείς: Αμυνα, νέες τεχνολογίες, Εκπαίδευση, Ενέργεια», στάθηκε ιδιαίτερα στην τελευταία και θύμισε ότι πριν λίγες μέρες η κυβέρνηση υποδέχτηκε στην Ελλάδα τον αρμόδιο υπουργό Εσωτερικών των ΗΠΑ, ο οποίος εποπτεύει το ενεργειακό τους χαρτοφυλάκιο.

«Εντυπωσιάστηκε από τον βαθμό της συνεργασίας που έχουμε αναπτύξει όσον αφορά στην Ενέργεια. Ηταν ιδιαίτερα χαρούμενος που πριν λίγες μέρες η "Chevron" - μετά και την "ExxonMobil" - κατέθεσε επίσημη προσφορά για να κάνει έρευνες για υποθαλάσσια κοιτάσματα νότια της Κρήτης. Πρόκειται για κίνηση που επιβεβαιώνει τα κυριαρχικά δικαιώματά μας και επίσης επαναβεβαιώνει την εμπιστοσύνη των διεθνών επενδυτών στις προοπτικές της χώρας μας», είπε σχετικά ο Μητσοτάκης, την ώρα που ο λαός βυθίζεται στην ενεργειακή φτώχεια και τα μονοπώλια χαράσσουν σύνορα, χάρτες και ζώνες εκμετάλλευσης καταπώς συμφέρει τα σχέδια τους.

Σε κάθε περίπτωση είπε - δείχνοντας τα σχέδια που «τρέχουν» και τα όσα προσδοκά η αστική τάξη από αυτά - ότι οι ΗΠΑ «ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την εξαγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG). Η Ελλάδα αποτελεί σημείο εισόδου, όχι μόνο για την ελληνική αγορά αλλά για ολόκληρη την περιοχή».

«Φυσικά, προσθέστε στην εξίσωση το γεγονός ότι Ελληνες πλοιοκτήτες ελέγχουν λίγο περισσότερο από το ένα τέταρτο του παγκόσμιου στόλου για το LNG. Κατανοείτε τις βαθιές συνέργειες των δύο χωρών μας σε ό,τι αφορά την ενεργειακή συνεργασία», πρόσθεσε. Επιπλέον, «πριν από έξι χρόνια, όταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση, η Ελλάδα ήταν μια μικρή αχνή κουκκίδα στην ενεργειακή αγορά της Ευρώπης. Εισάγαμε αρκετό φυσικό αέριο για να καλύψουμε τις δικές μας ανάγκες, περίπου 6 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Σήμερα, 17 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα υγροποιημένου φυσικού αερίου - και μέσω αγωγών, κυρίως από το Αζερμπαϊτζάν - διέρχονται από την Ελλάδα, καθώς είμαστε πάροχος ενεργειακής ασφάλειας για τα Βαλκάνια. Και το αέριο που εισέρχεται στο σύστημά μας μέσω της Αλεξανδρούπολης μεταφέρεται έως την Ουκρανία. Καταλαβαίνετε επίσης την τεράστια δυναμική της Ελλάδας στο να διαδραματίσει έναν ρόλο που εκτείνεται πολύ πέρα από τα σύνορά μας», υποστήριξε, όταν είναι ακριβώς αυτά τα σχέδια του κεφαλαίου που βάζουν τον λαό στο επίκεντρο σφοδρών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους διαύλους.

Εξάλλου, για να «μεγαλώσει η πίτα» για τους επιχειρηματικούς ομίλους, «ξέχασε» ότι ...έπρεπε να μεσολαβήσουν δύο πόλεμοι, κυρώσεις, εκτόξευση του ενεργειακού κόστους για τα λαϊκά νοικοκυριά και άλλα πολλά, όπως η δρομολόγηση των «διευθετήσεων» σε Ελληνοτουρκικά και Κυπριακό, με πολύ μεγάλους κινδύνους.

Η «σταθερότητα» της πολεμικής οικονομίας...

Το γεγονός άλλωστε ότι αυτά τα σχέδια δεν διασφαλίζουν σε τίποτα τον λαό και την κυριαρχία της χώρας το επιβεβαίωσε εμμέσως ο ίδιος, σημειώνοντας πως η χώρα δαπανά άνω του 3% του ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες ως «αναγκαίο τίμημα για να διασφαλίσουμε ότι θα μπορούμε πάντοτε να υπερασπιζόμαστε την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματά μας», όπως ο ίδιος είπε, μέσα στο ψέμα, αφού οι ακριβοπληρωμένοι από τον λαό εξοπλισμοί πηγαίνουν για τις ΝΑΤΟικές «ανάγκες» ...μέχρι και στον Ειρηνικό Ωκεανό!

Σημειωτέον, στο πλαίσιο της στροφής προς την πολεμική οικονομία ο πρωθυπουργός έκλεισε το ματάκι στους «επενδυτές» ότι η χώρα θα δαπανήσει «περισσότερα από 28 δισεκατομμύρια ευρώ για την άμυνα κατά την επόμενη δεκαετία», εξ ου και «υπάρχουν σημαντικές δυνατότητες για συνεργασίες μεταξύ ελληνικών και αμερικανικών εταιρειών στον τομέα της άμυνας».

Σε άλλο σημείο, επικαλούμενος την έκθεση Ντράγκι και λέγοντας ότι «η ανταγωνιστικότητά μας μειώνεται», ισχυρίστηκε πως «δεν μπορούμε να βασιζόμαστε πάντα στις ΗΠΑ, γι' αυτό πρέπει να δαπανήσουμε περισσότερα για την άμυνα». Ζήτησε να αυξηθεί ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός, βάζοντας την «άμυνα» «στην κορυφή των προτεραιοτήτων μας», με «δημιουργία ενός ειδικού ευρωπαϊκού ταμείου για την άμυνα, που θα χρηματοδοτείται μέσω κοινού ευρωπαϊκού δανεισμού και θα χρηματοδοτεί έργα κοινού ενδιαφέροντος, όπως η πυραυλική άμυνα και η άμυνα κατά των drones», ενώ υπερθεμάτισε και για την ανάγκη να δημιουργηθεί «η ένωση κεφαλαιαγορών, αυτό που ονομάζουμε Ενωση Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων», με τους επιχειρηματικούς ομίλους να στραγγίζουν και αποταμιεύσεις και ασφαλιστικά ταμεία, για τα κέρδη τους και την πολεμική οικονομία.

Φρόντισε επίσης να τονίσει σε ξένα και ντόπια κέντρα ότι «όλα αυτά, όλα όσα έχουμε επιτύχει, δεν θα ήταν εφικτά χωρίς την πολιτική σταθερότητα που έχουμε σήμερα στην Ελλάδα», φέρνοντάς την σε αντιπαράθεση με ό,τι «συμβαίνει σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες»: «Αδύναμες κυβερνήσεις συνασπισμού που εμπλέκονται σε συνεχείς διαπραγματεύσεις μεταξύ εταίρων, ανίκανες να λάβουν αποφάσεις», δείχνοντας έτσι και πώς εννοούν την από χέρι αντιλαϊκή «σταθερότητα».

...και των ματωμένων πλεονασμάτων

Στο ίδιο μήκος κύματος, σε συζήτηση που είχε προηγουμένως με την αρχισυντάκτρια της «Wall Street Journal», Emma Tucker, ο πρωθυπουργός πανηγύριζε για τα ματωμένα πλεονάσματα, όπως και για το γεγονός ότι «έχουμε ξεπεράσει τις συνήθειες του παρελθόντος. Χρειάστηκαν κάποιες δύσκολες και επώδυνες μεταρρυθμίσεις για να το πετύχουμε αυτό. Είναι πάντα δύσκολο να εξηγήσεις στους πολίτες ότι πρέπει να δημιουργήσεις πλεόνασμα, επειδή πρέπει να μειώσουμε το χρέος μας. Αλλά αν κοιτάξεις τον ρυθμό με τον οποίο έχουμε μειώσει το χρέος μας, είναι αρκετά εντυπωσιακό. Είναι η ταχύτερη βελτίωση της αναλογίας χρέους προς ΑΕΠ ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ, κάτι που αντικατοπτρίζεται στην αντιμετώπιση από τις αγορές», την ώρα που τα λαϊκά νοικοκυριά βλέπουν το εισόδημά τους να εξανεμίζεται στα μισά του μήνα, ώστε το εγχώριο κεφάλαιο να διασφαλίζει καλύτερους τρόπους αντιμετώπισης στις αγορές του εξωτερικού.

Μάλιστα, έχοντας κατά νου τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, ο Μητσοτάκης ονόμασε ανάμεσα σε άλλες «προκλήσεις που φυσικά πρέπει να αντιμετωπίσουμε» το «να βελτιώσουμε την παραγωγικότητα», δηλαδή το παραπέρα ξεζούμισμα των εργαζομένων.

«Στρατηγικοί τομείς όπου ευθυγραμμιζόμαστε πλήρως με τις ΗΠΑ»

Στο ενδιάμεσο, δεν παρέλειψε να επισημάνει ότι «έχουμε μια άψογη σχέση με τις ΗΠΑ. Πρόκειται για στρατηγική εταιρική σχέση, για διακομματική σχέση. Οσον αφορά τις διμερείς σχέσεις, αυτές γίνονται ολοένα και πιο ισχυρές», προτάσσοντας ως προνομιακό πεδίο «στενής συνεργασίας» με τις ΗΠΑ την Ενέργεια.

Ερωτηθείς δε για την κινεζική επένδυση στο λιμάνι του Πειραιά και εν γένει τις σχέσεις με την Κίνα, στην απάντησή του δικαιολογήθηκε ότι «η συμφωνία για το λιμάνι του Πειραιά με τους Κινέζους έγινε κατά τη διάρκεια της κρίσης, και εκείνη την εποχή ήταν οι μόνοι που κατέθεσαν προσφορά στον διαγωνισμό (...) Αλλά αν κοιτάξετε συνολικά τα επενδυτικά σχέδια της Κίνας στην Ελλάδα, θα διαπιστώσετε ότι δεν έχουμε δει πολλές άλλες επενδύσεις». «Εχουμε πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι υπάρχουν στρατηγικοί τομείς στους οποίους ευθυγραμμιζόμαστε πλήρως με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη όσον αφορά την προστασία των στρατηγικών μας συμφερόντων», τόνισε, στο ίδιο τέμπο.

Αλλωστε παρέπεμψε στον διάδρομο IMEC, που συνδέει την Ινδία με τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη (ανταγωνιστικά προς τον κινεζικό «One Belt - One Road»), λέγοντας ότι «είναι μια ιδέα που έχει μεγάλη σημασία για την Ελλάδα», καθώς «αν κοιτάξετε την Ινδία, είμαστε η πιο κοντινή χώρα της ηπειρωτικής Ευρώπης σε αυτή».

Για τα δε Ελληνοτουρκικά, στο φόντο της ματαίωσης της συνάντησης με τον Ερντογάν, είπε ότι «δεν επρόκειτο πάντα για εύκολες συναντήσεις, αλλά πάντοτε τάσσομαι υπέρ του να έχουμε ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με την Τουρκία και να συζητάμε τα προβλήματα ανοιχτά». Την ώρα εξάλλου που δρομολογούνται διευθετήσεις μεγάλες και επώδυνες για Ελλάδα και Κύπρο, διαβεβαίωσε ότι «θα συνεχίσουμε να συνομιλούμε μαζί τους εποικοδομητικά και να προσπαθούμε να βρούμε πρότζεκτ αμοιβαίου ενδιαφέροντος», δείχνοντας το πώς ανταγωνισμοί και κολιγιές των ιμπεριαλιστών αποτελούν «συγκοινωνούντα δοχεία», στις πλάτες των λαών.

Με τζιχαντιστές και το εβραϊκό λόμπι

Στο περιθώριο της ΓΣ του ΟΗΕ ο Μητσοτάκης συναντήθηκε με τον Michael Kratsios, βοηθό του Προέδρου των ΗΠΑ και διευθυντή του Γραφείου Επιστήμης και Τεχνολογικής Πολιτικής του Λευκού Οίκου. Οπως λένε από το Μαξίμου, συζητήθηκε «η ενίσχυση της συνεργασίας Ελλάδας - ΗΠΑ στον τομέα της τεχνολογίας και της Τεχνητής Νοημοσύνης».

Ο πρωθυπουργός συναντήθηκε και με τον Αχμεντ Αλ Σαράα, «μεταβατικό Πρόεδρο» της Συρίας, αναβαπτισμένο από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς τζιχαντιστή. Κάνοντας γαργάρα τα εγκλήματα που γίνονται αυτήν τη στιγμή στη Συρία, ο Μητσοτάκης τάχθηκε υπέρ «μιας συμπεριληπτικής πολιτικής διαδικασίας, η οποία θα προστατεύει τα δικαιώματα όλων των μειονοτήτων». Και έχοντας κατά νου και τις μπίζνες, διαβεβαίωσε για την «ετοιμότητα της Ελλάδας να στηρίξει την ανοικοδόμηση της Συρίας».

Συναντήθηκε τέλος με τον Ronald Lauder, πρόεδρο του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συμβουλίου (WJC), καθώς και με διεθνείς και αμερικανικές εβραϊκές οργανώσεις, σε συνεχή διασύνδεση με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ και τους υποστηρικτές του.