«Το Φεστιβάλ μας επιμένει, αντιστέκεται, εξελίσσεται, πρωτοπορεί γιατί δυναμώνει το ΚΚΕ και ανανεώνει τους αγωνιστικούς του δεσμούς με τον λαό και τη νεολαία. Γιατί πρεσβεύει το νέο, το επαναστατικό, το καινοτόμο: Την πάλη για έναν κόσμο ελεύθερο και σοσιαλιστικό, χωρίς πολέμους και εκμετάλλευση». Τα παραπάνω τόνισε ο Θοδωρής Κωτσαντής, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, από το βήμα του 51ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στα Γιάννενα, στη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση το Σάββατο, με την οποία κορυφώθηκαν οι τριήμερες εκδηλώσεις του Φεστιβάλ στο Πάρκο Λιθαρίτσια.

Ακολούθησε μεγάλη συναυλία με τον Φοίβο Δεληβοριά και γλέντι με τους «Ασυμμάζευτους». Το πρόγραμμα του Σαββάτου πήρε τη σκυτάλη από μια ανεπανάληπτη πολιτική και πολιτιστική βραδιά την Παρασκευή, που αγκαλιάστηκε από χιλιάδες Γιαννιώτες κάθε ηλικίας. Στη Μαθητική Σκηνή παρουσιάστηκε το θεατρικό «Τα παιδιά της Αθήνας», μια δουλεμένη παραγωγή μελών και φίλων της ΚΝΕ που έφερε επί σκηνής τον ηρωισμό της ΕΠΟΝ στην Κατοχή. Η εικόνα των «Αετόπουλων» και το θερμό χειροκρότημα έδειξαν τι σημαίνει οργανωμένη νεανική δημιουργία και πώς ο αγώνας «δεν έχει ηλικία».

Στην Κεντρική Σκηνή ακολούθησε η συζήτηση «Εχει το ΚΚΕ πρόγραμμα εξουσίας;», με ομιλητή τον Λουκά Αναστασόπουλο, μέλος της ΚΕ, επικεφαλής της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ. Τα δεκάδες ερωτήματα από το κοινό αποτύπωσαν το ζωντανό ενδιαφέρον για την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, αναδείχτηκε ότι ο σοσιαλισμός είναι η απάντηση στον 21ο αιώνα.

Παράλληλα, το βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» κατέγραψε ιδιαίτερα μεγάλη κίνηση, αύξηση πάνω από 50% σε σύγκριση με πέρυσι, με πρώτες σε διακίνηση τις εκδόσεις «Αλήθειες και ψέματα για τον καπιταλισμό Νο 3», «Σεξουαλικότητα και επανάσταση» και «Για το ζήτημα της Παλαιστίνης».

Η κεντρική έκθεση του Φεστιβάλ υποδέχτηκε συνεχή ροή οργανωμένων ξεναγήσεων από μέλη της ΚΝΕ, με απλό, κατανοητό λόγο, που κέρδιζε και τους πιο μικρούς.

Η βραδιά της Παρασκευής κορυφώθηκε με το μουσικό αφιέρωμα «100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη» σε επιμέλεια Μ. Ανδρουλιδάκη, με τους Μ. Μητσιά και Γ. Νέγκα. Συγκλονιστική στιγμή ήταν όταν πάνω από 2.000 άτομα τραγούδησαν «Μην παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου», αφιερώνοντάς το στον παλαιστινιακό λαό ως πράξη αλληλεγγύης απέναντι στη συνεχιζόμενη σφαγή από το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ, με τη στήριξη της κυβέρνησης και των συμμάχων της.

Το γλέντι έκλεισε με τους «Γης Μαδιάμ». Το Σάββατο οι δράσεις στη Μαθητική Σκηνή συνεχίστηκαν με το συγκρότημα Zero Degrees και με συζητήσεις για την πάλη ενάντια στις εξαρτήσεις.

«Από τα Γιάννενα ενώνουμε τη φωνή μας με τον παλαιστινιακό λαό, απαιτώντας να σταματήσει κάθε συνεργασία της ελληνικής κυβέρνησης με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ», τόνισε ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ από το βήμα του Φεστιβάλ, αναδεικνύοντας το μήνυμα διεθνιστικής αλληλεγγύης που εκπέμπει.

Κατηγόρησε τη ΝΔ για «ιστορικές ευθύνες», καθώς αντί να καταδικάσει τη γενοκτονία, «αναγορεύεται σε συνήγορο του Ισραήλ», προβάλλοντας τη «στρατηγική συμμαχία» και τα κοινά ενεργειακά σχέδια.

Συνδέοντας το διεθνές με το εσωτερικό μέτωπο, κάλεσε σε ενίσχυση της πάλης ενάντια στην πολεμική εμπλοκή, αλλά και ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο που θεσπίζει τη 13ωρη εργασία: «Το Φεστιβάλ είναι βήμα προετοιμασίας της πανεργατικής απεργίας της 1ης Οκτώβρη. Τώρα πρέπει να βουλιάξει η χώρα από ένα μεγάλο απεργιακό ποτάμι».

Ο Θ. Κωτσαντής έκανε κάλεσμα ειδικά στη νέα γενιά να πάρει στα χέρια της την υπόθεση του αγώνα: «Εχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε πορεία, να ανοίξουμε τον δρόμο στο νέο», τόνισε και αναφέρθηκε στην πρόοδο της τεχνολογίας, που, αντί να μειώνει τον χρόνο δουλειάς και να εξασφαλίζει καλύτερη ζωή, στον καπιταλισμό μετατρέπεται σε εργαλείο καταπίεσης. «Το πρόβλημα είναι ο καπιταλισμός, το κυνήγι του κέρδους και οι άγριοι ανταγωνισμοί για τις αγορές», είπε, καταδικάζοντας και το «άδειο καλάθι της ΔΕΘ» που άφησε τον λαό με νέα βάρη.

Σε αυτό το σημείο ξεκαθάρισε: «Αυτή την πολιτική στηρίζουν και τα υπόλοιπα κόμματα, αφού αποδέχονται και υπερασπίζονται τα κέρδη των μεγάλων ομίλων, τους "κόφτες δαπανών" και τα ματωμένα πλεονάσματα της ΕΕ, τα δισεκατομμύρια στους εξοπλισμούς και την πολεμική βιομηχανία. Ο τσακωμός είναι για την καρέκλα και για το ποιος όμιλος θα βουτήξει περισσότερα από τις κρατικές επιδοτήσεις».

Αναφερόμενος στο ζήτημα του εργάσιμου χρόνου, σημείωσε πως «διαχρονικά επιδιώκουν την επέκταση της απλήρωτης δουλειάς, γιατί έτσι αυξάνεται η κερδοφορία». Εφερε ως παραδείγματα τις επιχειρήσεις της περιοχής, σημειώνοντας: «Η ανάπτυξη των κερδών όπως του "Βίκου" με 120 εκατ. τζίρο ή της "Πίνδου" με 30 εκατ. πατάνε πάνω στα 12ωρα, στην 7ήμερη εργασία, στο ξεζούμισμα Ελλήνων και ξένων εργατών». Και πρόσθεσε: «Ο εργάσιμος χρόνος είναι ο πραγματικός χρυσός για τον καπιταλιστή, όμως για τον εργάτη αυτό που μετράει είναι ο ελεύθερος χρόνος, ο χρόνος για οικογένεια, φίλους, πολιτισμό, αθλητισμό, συμμετοχή στην κοινωνική ζωή».

Κατέληξε πως στον 21ο αιώνα «η τεράστια πρόοδος της τεχνολογίας κάνει αναγκαία την αποφασιστική μείωση του εργάσιμου χρόνου», καλώντας σε αγώνα για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο με αυξήσεις στους μισθούς. «Τώρα είναι ώρα η οργή και η αγανάκτηση να γίνει απόφαση οργάνωσης στα σωματεία», είπε χαρακτηριστικά.

Τόνισε πως αντίπαλος της κυβέρνησης υπάρχει. Οι εργάτες στο «Ζαγόρι» οργανώθηκαν στο σωματείο τους, κόντρα στις απειλές. Ο λαός και η νεολαία διαδήλωσαν ενάντια στην εμπλοκή και στις ΝΑΤΟικές βάσεις, έως και στο Ακτιο. Μετά τα Τέμπη, εκατομμύρια βγήκαν στους δρόμους με το «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας». Οι μαθητές απορρίπτουν το «Εθνικό Απολυτήριο» και προειδοποιούν: «Θα γίνει του Αρσένη». Οι αγροτοκτηνοτρόφοι συγκρούονται με την ΚΑΠ και τις αυθαιρεσίες - από τη Λαψίστα και το μολυσμένο νερό έως τις απλήρωτες αποζημιώσεις για τις ζωονόσους. «Να η μαχητική αντιπολίτευση», κατέληξε. «Ο ίδιος ο λαός. Στον δρόμο και στα σωματεία».

Αναδεικνύοντας τις ευθύνες των αστικών κομμάτων, ξεκαθάρισε: «Δεν είναι λύση η "μεταμφίεση" του αστικού πολιτικού συστήματος, να έρθουν άλλοι Μητσοτάκηδες στη θέση του Μητσοτάκη συνεχίζοντας την ίδια εγκληματική πολιτική. Δεν είναι λύση η αναμονή κάποιου νέου ή παλιότερου Μεσσία που υπόσχεται να μας ξανασώσει, κάνοντας τον καπιταλισμό "δημοκρατικό" και το ΝΑΤΟ περιστέρι της ειρήνης». Θύμισε μάλιστα ότι «αυτά είπε ο Τσίπρας πριν λίγες μέρες στη ΔΕΘ, χωρίς λέξη για το 13ωρο ούτε για τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, αφού η δική του κυβέρνηση εγκαινίασε τη στρατηγική σχέση με το Ισραήλ».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του επισήμανε ότι «αυτό το εχθρικό κράτος δεν αλλάζει, μόνο ανατρέπεται. (...) η σύγκρουση με το σύστημα είναι πιο αναγκαία και ώριμη από ποτέ», περιγράφοντας το όραμα του ΚΚΕ για μια κοινωνία όπου ο λαός θα κρατά πραγματικά τα κλειδιά της εξουσίας. Μίλησε για την κοινωνικοποίηση των στρατηγικών τομέων - από τη βιομηχανία και την Ενέργεια μέχρι τις μεταφορές, την Υγεία και την Εκπαίδευση - και για τον κεντρικό σχεδιασμό που θα αξιοποιεί τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας με κριτήριο τις ανάγκες του λαού και όχι το κέρδος.

Στάθηκε στη διεθνιστική διάσταση, λέγοντας ότι μόνο με τον λαό νοικοκύρη στον τόπο του μπορούν να αναπτυχθούν σχέσεις αμοιβαίου οφέλους και αλληλεγγύης με τους άλλους λαούς, βάζοντας τέλος στις αιτίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Και υπογράμμισε ότι μια τέτοια εξουσία θα σημαίνει πραγματική δημοκρατία για τους πολλούς, με αιρετούς και ανακλητούς εκπροσώπους, χωρίς προνόμια και διαπλοκές, σε αντίθεση με το σημερινό κράτος που υπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Ολοκληρώνοντας, κάλεσε σε προετοιμασία για το 22ο Συνέδριο του ΚΚΕ, με μελέτη και διάδοση των Θέσεων της ΚΕ, τονίζοντας ότι «η γνώμη και η συμβολή του καθενός και της καθεμιάς είναι πολύτιμη» και κατέληξε: «Ο λαός και η νεολαία έχουν συμφέρον από ένα ΚΚΕ δυνατό, σταθερό σε κάθε δοκιμασία, έτοιμο στο κάλεσμα της εποχής για τον σοσιαλισμό (...) Στον αγώνα αυτό μπορούμε να κερδίσουμε μια ζωή με αξιοπρέπεια και κοινωνική ευημερία, χωρίς φτώχεια και πολέμους. Για αυτό το μέλλον αξίζει να παλέψουμε σήμερα».