Ο παλμός της νεολαίας και η αποφασιστικότητα για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση σφράγισαν το 51ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στην Αρτα, που άνοιξε τις πύλες του το απόγευμα της Παρασκευής, στο Εκθεσιακό Κέντρο της πόλης.

Στην έναρξη των εκδηλώσεων απηύθυνε χαιρετισμό η Χριστίνα Γιαννακούλα, Γραμματέας του Τομεακού Συμβουλίου Αρτας της ΚΝΕ, τονίζοντας ότι το Φεστιβάλ δεν είναι απλώς εκδήλωση αλλά η ίδια η ΚΝΕ, με τα ιδανικά, τις αξίες και την πίστη στο δίκιο του αγώνα.

Τη σκυτάλη πήρε το καλλιτεχνικό πρόγραμμα: Η Ρένα Μόρφη ανέβηκε στη σκηνή και με τις ερμηνείες της ξεσήκωσε το κοινό, ενώ ακολούθησε παραδοσιακό γλέντι με το μουσικό σχήμα «Οι Ασυμμάζευτοι», που χάρισε στους παρευρισκόμενους στιγμές αυθεντικής λαϊκής διασκέδασης και συλλογικότητας.

Στον χώρο του Φεστιβάλ δέσποζαν δύο θεματικά περίπτερα: Το ένα με αφιέρωμα στη συμβολή του «Ριζοσπάστη» και του εργατικού κινήματος στην Αρτα την περίοδο του Μεσοπολέμου, με πρωτογενές αρχειακό υλικό, ενώ το δεύτερο εστίαζε στον ρόλο του πολέμου και της «ειρήνης» τους στην καταστροφή των λαών. Επίσης υπήρχαν εκθέσεις «Με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά» και «Δεν είναι ελευθερία να ψάχνεις τη φυγή! Τα ναρκωτικά είναι στο μυαλό καταστολή!», ενώ λειτούργησαν και άλλα Στέκια.

Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν το Σάββατο με τη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση όπου μίλησε ο Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ενώ στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα ξεχώρισαν το αφιέρωμα στο πολιτικό τραγούδι από τους Concordia, η συναυλία της Ελεωνόρας Ζουγανέλη και το λαϊκό ρεμπέτικο γλέντι με την ορχήστρα του Ορφέα Τσακτσίρα.

«Η πλούσια δράση του Κόμματός μας σε όλη τη χώρα, και εδώ στην περιοχή σας, μας δίνει δύναμη και ελπίδα για επιτυχίες υπέρ του λαού παντού. Παρά τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους παγκόσμια, τις επιθέσεις, τις δυσκολίες για τον λαό μας, μπορεί και γίνεται το Κόμμα μας πιο ισχυρό και παντός καιρού. Σας καλούμε να δυναμώσει η συζήτηση με τον λαό, να δυναμώσει η πάλη ενάντια στον πόλεμο και στην εκμετάλλευση. Ολοι να συμβάλουμε σε αυτό. Ιδιαίτερα με το 22ο Συνέδριο του Κόμματος, να συζητήσουμε πλατιά τις Θέσεις της ΚΕ όταν δημοσιευτούν», κάλεσε ο Δ. Αρβανιτάκης τους χιλιάδες Αρτινούς που παρακολουθούσαν τις εκδηλώσεις.

Αναφερόμενος στις κυβερνητικές εξαγγελίες στη Θεσσαλονίκη, ο Δ. Αρβανιτάκης τόνισε ότι το «καλάθι της ΔΕΘ» είναι «γεμάτο μέτρα - παροχές για το κεφάλαιο» και αντίθετα για τον λαό περιλαμβάνει «περισσότερη δουλειά, ακόμα και 13 ώρες, μισθούς που υπολείπονται της ακρίβειας, ενοίκια σχεδόν ίσα με έναν μισθό», ενώ οι «φοροελαφρύνσεις» έχουν ήδη «προεισπραχθεί». Πρόσθεσε ότι «η άλλη όψη» είναι τα «κέρδη - ρεκόρ» για σούπερ μάρκετ, τράπεζες, ενεργειακούς ομίλους, εισηγμένες. «Καθημερινά αποκαλύπτεται η σαπίλα του συστήματος του κέρδους», επεσήμανε.

Κεντρικό σημείο της ομιλίας του ήταν η καταδίκη της σφαγής στη Γάζα: «Δύο σχεδόν χρόνια μετά την κλιμάκωση, κανείς δεν μπορεί ούτε πρέπει να μένει σιωπηλός». Ζήτησε αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. «Στη Γάζα χτυπάει του κόσμου η καρδιά, με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά», ανέφερε, και κάλεσε να δυναμώσει ο αγώνας «για να σταματήσει η συμμετοχή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και να απεμπλακεί. Να φύγει από ΝΑΤΟ και ΕΕ. Να κλείσουν τώρα οι βάσεις του θανάτου. Να επιστρέψουν τώρα δυνάμεις, πλοία, μέσα. Κανένας φαντάρος και αξιωματικός έξω από τα σύνορα». Χαιρέτισε «τις διαμαρτυρίες των φαντάρων και των αξιωματικών» ως παράδειγμα και κάλεσε σε πρακτικό μπλοκάρισμα μεταφοράς πολεμικού υλικού: «Κανένα λιμάνι, κανένας δρόμος, καμία γραμμή για όπλα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ».

Τέλος υπενθύμισε την ιστορική παρακαταθήκη του διεθνιστικού κινήματος σε αντίστοιχες περιπτώσεις, αναφέροντας όσα διηγούνταν ο Αντρέ Μαρλό -που πολέμησε εθελοντικά στην Ισπανία ενάντια στον φασισμό του Φράνκο, ως αεροπόρος - για βόμβες που έπεφταν αλλά δεν εξερράγησαν, επειδή εργάτες στα εργοστάσια πυρομαχικών τις είχαν σαμποτάρει.

Ειδικό κεφάλαιο αφιέρωσε στα προβλήματα της περιοχής: «Η Υγεία στην Αρτα είναι με Νοσοκομείο υπό κατάρρευση». Ανέφερε μετακινήσεις γιατρών από άλλα νοσοκομεία και τα στοιχεία: «Από τις 95 οργανικές θέσεις έχουν καλυφθεί οι 55. 40 κενές». Για τις πρόσφατες φωτιές μίλησε για «αποτέλεσμα έλλειψης στοιχειωδών υποδομών»: «Σε επαρχία με τρία ποτάμια, δεν υπάρχουν δεξαμενές νερού για τροφοδότηση πυρόσβεσης, δρόμοι πρόσβασης και αγροτικό δίκτυο», είπε χαρακτηριστικά, ενώ περιέγραψε και τη δράση του ΚΚΕ στην Αρτα «στην πρώτη γραμμή».

Σχολιάζοντας την πλατιά δυσαρέσκεια, την αγανάκτηση και την ανησυχία για τις εξελίξεις, ο Δ. Αρβανιτάκης τόνισε ότι η διέξοδος «δεν χτίζεται με υλικά του χτες» και κατέδειξε τις γραμμές εγκλωβισμού: «Αλλοι λένε να φύγει ο Μητσοτάκης αλλά να μείνει η ΝΔ», άλλοι θρηνούν την απουσία «ισχυρού σοσιαλδημοκρατικού πόλου» που θα διαδεχτεί την κυβέρνηση, ενώ τρίτοι προωθούν «ψευδεπίγραφες αντισυστημικές δυνάμεις» που «κάνουν σόου στη Βουλή» αλλά «στέκονται σούζα» στο ίδιο σύστημα, στο κράτος και στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. «Μέχρι και σε δημοσκοπήσεις σερβίρουν δίλημμα ανάμεσα στον Μητσοτάκη και ...στον Τσίπρα», είπε σκωπτικά, για να υπογραμμίσει ότι η πραγματική επιλογή δεν είναι ανάμεσα σε διαχειριστές του ίδιου δρόμου, αλλά στον δρόμο της σύγκρουσης με αυτόν.

Για το ΠΑΣΟΚ, «το κόμμα των μνημονίων», θύμισε ότι «ψήφισε τρία μνημόνια» και «έχει στηρίξει το 70% του αντιλαϊκού έργου της ΝΔ από το 2019». Για την Πλεύση Ελευθερίας υπογράμμισε τον «αισχρό αντικομμουνισμό» της - που εκδηλώνεται και με δικαστικές πρακτικές - και υπενθύμισε πως όταν η επικεφαλής της ήταν πρόεδρος της Βουλής αρνήθηκε τη διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής και την άρση ασυλίας των βουλευτών της. Στρέφοντας την κριτική του στην Ελληνική Λύση, χαρακτήρισε τον Κ. Βελόπουλο «αντισυστημικό του βαθέος συστήματος», ο οποίος από κοινού με ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ υπερψήφισε τον λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων», ένα πλαίσιο που «θεσμοθετεί τη ζωή με τα ελάχιστα». Με αυτήν την αναφορά κατέδειξε ότι πίσω από τις ρητορικές διαφοροποιήσεις υπάρχει στρατηγική σύμπλευση στους βασικούς πυλώνες: Την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου και τους κανόνες της ΕΕ.

Εκτεταμένο κομμάτι αφιερώθηκε στον Αλ. Τσίπρα και στο φερόμενο νέο πολιτικό του εγχείρημα. Ο Δ. Αρβανιτάκης επανέφερε τη διαδρομή του Τσίπρα από το ...«θα σκίσουμε τα μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο» μέχρι το τρίτο μνημόνιο «που φόρτωσε στον λαό», και θύμισε τη «στρατηγική συνεργασία με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ» στο σχήμα 3+1 (Ελλάδα - Κύπρος - Ισραήλ + ΗΠΑ), ως απόδειξη ότι η «εναλλακτική διαχείριση» δεν αλλάζει τη ρότα της εμπλοκής και των ιμπεριαλιστικών δεσμεύσεων. Στάθηκε στην έννοια της «ευρωπαϊκής κανονικότητας» που επικαλείται ο Τσίπρας, ξεκαθαρίζοντας ότι πρόκειται για την «κανονικότητα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της πολεμικής προετοιμασίας της ΕΕ».

Στη συνέχεια ο Δ. Αρβανιτάκης αναφέρθηκε στην πρόταση του ΚΚΕ, υπογραμμίζοντας ότι «η σύγκρουση με το σύστημα είναι αναγκαία για νίκες. Η μόνη διέξοδος από τη βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού και την απειλή του πολέμου μπορεί να δοθεί από τους λαούς, με την επαναστατική διέξοδο του σοσιαλισμού και την οικοδόμηση της εργατικής εξουσίας». Ο δρόμος: «Οργάνωση στους χώρους δουλειάς, ενίσχυση του ΚΚΕ - η μήτρα της αντίστασης και της ανατροπής. Γνώση, επαναστατική θεωρία, τόλμη και αντοχή μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ».

«Εμείς επιλέγουμε να αγωνιζόμαστε για έναν κόσμο όπου κάθε νέος και νέα, κάθε άνθρωπος του μόχθου θα έχει πραγματικά τη δυνατότητα να δημιουργήσει, να μορφωθεί, να εργαστεί, να ζήσει, ακριβώς γιατί θα είναι ο ίδιος κυρίαρχος στην οικονομία και στην εξουσία. Γι' αυτό το όμορφο μέλλον, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, αξίζει να παλέψουμε σήμερα, για να κερδίσουμε τη ζωή που μας αξίζει, για εμάς και τα παιδιά μας», κατέληξε.