Ενα συλλαλητήριο που με τη μαζικότητα και τον παλμό του αποτέλεσε και τον πρώτο μεγάλο και αισιόδοξο σταθμό κλιμάκωσης της απεργιακής μάχης, την οποία ήδη προετοιμάζουν τα συνδικάτα για το τέλος του Σεπτέμβρη.

Εργαζόμενοι, αγρότες, μικροί και αυτοαπασχολούμενοι ΕΒΕ, φοιτητές, μαθητές, γυναίκες, απόμαχοι της δουλειάς, νέα ζευγάρια με τα παιδιά τους, άνθρωποι όλων των ηλικιών διαδήλωσαν με σύνθημα «Δύναμή μας η οργάνωση, δρόμος μας η ανατροπή - Καμία θυσία για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και τα γεράκια του πολέμου», και πρόβαλαν τις δικές τους διεκδικήσεις για ικανοποίηση των αναγκών τους.

Κόντρα στα μέτρα καταστολής και στις απαγορεύσεις κυκλοφορίας, και παρά τη διακοπή των συγκοινωνιών, από νωρίς το Σάββατο ο εργαζόμενος λαός βγήκε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και έφτασε στον προορισμό του περπατώντας. Γιατί ήταν αποφασισμένος να ακουστεί δυνατά η φωνή του, απέναντι σε αυτούς που κλείνουν τα αυτιά και κρύβονται πίσω από τις κλούβες των ΜΑΤ όταν έρχονται να ανακοινώσουν τα αντιλαϊκά «καλάθια» τους στη ΔΕΘ.

Ετσι, συγκρότησαν τη μεγαλύτερη κινητοποίηση που έγινε στη ΔΕΘ τα τελευταία χρόνια, όπως άλλωστε ήταν και ο στόχος που είχε τεθεί στη σύσκεψη των εργατικών συνδικάτων στις 26 Αυγούστου.

Μια διαδήλωση που εξέφρασε τις αγωνιστικές διαθέσεις και τη δυναμική που υπάρχει στους χώρους εργασίας, για να αποσυρθεί το αντεργατικό τερατούργημα για το 13ωρο, διεκδικώντας μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο για όλους, με αυξήσεις στους μισθούς, αλλά και απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, να σταματήσουν η γενοκτονία και ο εκτοπισμός του παλαιστινιακού λαού.

Χαρακτηριστικό είναι το γράφημα που έστειλαν τα σωματεία για να περιγράψουν το μέγεθος της μεγάλης διαδήλωσης: Ενα τεράστιο συλλαλητήριο με τους πρώτους διαδηλωτές να φτάνουν στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης όταν οι τελευταίοι βρίσκονταν ακόμα στην πλατεία ΧΑΝΘ!

Στην κεφαλή της πορείας βρέθηκαν με τα μηχανάκια τους οι διανομείς, και από πίσω οι χιλιάδες λαού μέσα από τα μπλοκ των σωματείων, των συλλόγων, των φορέων, στέλνοντας πανίσχυρο το μήνυμα ότι δούλοι του 21ου αιώνα δεν θα γίνουν.

Οι εργαζόμενοι στις Κατασκευές, στις Τηλεπικοινωνίες και την Πληροφορική, στα Τρόφιμα, στο Μέταλλο, στο Φάρμακο, στο Εμπόριο και τις Υπηρεσίες, στον Επισιτισμό - Τουρισμό, οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες των δήμων και του Δημοσίου. Από κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, από την Υγεία, τα ΑΕΙ κ.λπ.

Να διαδηλώνουν «Συμβάσεις κλαδικές, αυξήσεις στον μισθό, αυτή είναι η απάντηση των εργατών», «7ωρο - 5ήμερο, αυξήσεις των μισθών, κόντρα στα κέρδη των αφεντικών» και «Το 13ωρο δεν θα εφαρμοστεί, με οργάνωση και αγώνα θα ανατραπεί».

Μεταξύ άλλων μπλοκ, εργαζόμενοι στα Τρόφιμα - Ποτά από Πέλλα και Ημαθία διαμήνυσαν «Ατέλειωτα ωράρια, εποχική δουλειά - Δεν θα ανεχτούμε τη σύγχρονη σκλαβιά».

Οι απολυμένοι της κλωστοϋφαντουργίας του «Βαρβαρέσου», από τη Νάουσα, έδειξαν τον ένοχο αναδεικνύοντας ότι «Το κυνήγι του μεγαλύτερου κέρδους μάς άφησε άνεργους και απλήρωτους».

Μαχητικό «παρών», με εκατοντάδες εργαζόμενους πίσω από τα πανό τους, έδωσαν τα Εργατικά Κέντρα Ημαθίας, Λάρισας και Τρικάλων.

Μήνυμα συνέχισης του αγώνα έστειλε η Επιτροπή Πλημμυροπαθών Φαρκαδώνας, προβάλλοντας το αίτημα για αποζημιώσεις - αποκατάσταση στο 100%, «για να μη βουλιάξει η ζωή μας στη λάσπη».

Μαζικά και μαχητικά ήταν και τα μπλοκ των σωματείων και φορέων της Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης.

Δίπλα στους εργαζόμενους, μαχητικά οι αγροτοκτηνοτρόφοι και μελισσοκόμοι, που προετοιμάζουν νέο κύκλο κινητοποιήσεων, προβάλλοντας ότι «οξυγόνο» είναι ο διαρκής αγώνας. Οι αγρότες της Ημαθίας, της Πέλλας, των Γρεβενών, της νότιας λεκάνης της Βεγορίτιδας και άλλων περιοχών κατήγγειλαν ότι «Το πραγματικό σκάνδαλο είναι η ΚΑΠ - Δεν θα πληρώσουμε την πολιτική που μας ξεκληρίζει» και απαίτησαν «Να επιστραφούν τα κλεμμένα στους αγρότες», «Μέτρα για μείωση του κόστους παραγωγής», «Κατώτατες εγγυημένες τιμές».

Μαζικό «παρών» έδωσαν και οι μικροί και αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, βιοτέχνες και έμποροι, που συνθλίβονται στον τεράστιο ανταγωνισμό των μεγάλων επιχειρήσεων, διαμηνύοντας ότι μπαίνουν «μπροστά στον κοινό αγώνα με την εργατική τάξη και τη μικρομεσαία αγροτιά».

Τα μπλοκ των εργατικών σωματείων ακολούθησε το μπλοκ της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Θεσσαλονίκης, που απαιτούσε «Σχολείο να μορφώνει, όχι να εξοντώνει», σε σύγχρονες υποδομές, χωρίς κενά σε εκπαιδευτικούς, όπως και το μαχητικό μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων.

Οι φοιτητές έστειλαν για άλλη μια φορά ηχηρό μήνυμα με την παρουσία και τα συνθήματά τους ενάντια στην πολιτική υποχρηματοδότησης των ΑΕΙ, αλλά και στο νομοσχέδιο για τις διαγραφές και την καταστολή, φωνάζοντας δυνατά «Ακούστε καλά τι λένε οι φοιτητές, στήριξη ζητάνε, όχι διαγραφές», «Με καταστολή και πειθαρχικά θέλουν να φιμώσουν όποιον αντιδρά».

Κυριάρχησαν επίσης συνθήματα όπως «Δώστε λεφτά για την Παιδεία και όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία» και «Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έξω από τα σύνορα δεν έχουνε δουλειά».

Ξεχώρισε η παρουσία της Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη και της Παλαιστινιακής Παροικίας, με τη μεγάλη παλαιστινιακή σημαία και με κυρίαρχα τα συνθήματα αλληλεγγύης και στήριξης του ηρωικού παλαιστινιακού λαού, αλλά και συνθήματα όπως «Θεσσαλονίκη λιμάνι των λαών και όχι ορμητήριο των Ιμπεριαλιστών» και «Εξω το ΝΑΤΟ, να κλείσουνε οι βάσεις, καμιά συμμετοχή στις επεμβάσεις».