Το ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει τη «μαύρη Βίβλο» της ΝΔ. Κατάμαυρη μεν, αλλά λίγο παράξενο να τα λέει αυτά το ΠΑΣΟΚ που έχει ψηφίσει το 70% της «βίβλου» - νομοσχεδίων της ΝΔ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά και οι λοιποί μιλάνε για τον εργασιακό μεσαίωνα που σηματοδοτεί το 13ωρο. Μεσαίωνας μεν, μόνο που πάτησε γερά πάνω στα δικά τους νομοσχέδια, αυτά της «ευρωπαϊκής κανονικότητας» και των μνημονίων, τα οποία δεν τα λες και... Διαφωτισμό. Ο Τσίπρας πάλι, τώρα που τα διάφορα επιτελεία τον βγάζουν απ' τη φορμόλη, λέει ότι οι ανισότητες αυξήθηκαν επί ΝΔ. Εκείνος βέβαια - μιας που 'ναι παλιός στα κόλπα - σπεύδει μόνος του να προσθέσει πως και επί ημερών του αυξάνονταν, αλλά «εμείς είχαμε μνημόνια κι εσείς Ταμεία Ανάκαμψης». Μετά απ' όλα αυτά είναι να απορεί κανείς προς τι «το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός». Αλλά αυτό δεν θα το βρει στους τίτλους, μα στα «ψιλά γράμματα»... Εκεί όπου κονταροχτυπιούνται για το αν το «παραγωγικό μοντέλο» θα μπορεί και μετά το '28 να στηρίζει τη «δημοσιονομική πειθαρχία» και τα κέρδη του κεφαλαίου, για το αν το 80% ή το 90% του Ταμείου Ανάκαμψης έχει πάει σε δύο επιχειρηματικούς ομίλους ή μοιράστηκε και σε άλλους, για το αν η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης είναι συμβατή ή όχι με την «ευρωπαϊκή κανονικότητα». Με δυο λόγια, το στριμωξίδι είναι μεγάλο στο σαλονάκι του κεφαλαίου και οι μεταξύ τους γκρίνιες εξηγούνται. Για τον λαό πάλι επιβεβαιώνεται πως τίποτα δεν έχει να προσδοκά από την «πολιτική αλλαγή» - μουσική καρέκλα στην αστική διακυβέρνηση. Μόνο ο δικός του αγώνας σε σύγκρουση με την κοινή τους στρατηγική μπορεί να ανοίξει ελπιδοφόρο δρόμο.