Συγκεκριμένα, απαντώντας σε ερώτημα της «Καθημερινής της Κύπρου» για το καλώδιο ο Κεραυνός είπε ότι «έχω ενώπιόν μου δύο μελέτες, από ανεξάρτητους και σοβαρούς οργανισμούς, οι οποίες καταλήγουν στο ότι αυτό το έργο δεν είναι βιώσιμο με τους συγκεκριμένους όρους».

Επεσήμανε δε ότι η συζήτηση για το αν το έργο είναι βιώσιμο συνεχίζεται από το 2010, καθώς ενώ «η Κομισιόν αποφάσισε να το χρηματοδοτήσει με 650 εκατομμύρια», τίθεται το ερώτημα «γιατί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που διαθέτει κονδύλια υπό αυστηρούς όρους και συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, μετά από τόσα χρόνια δεν διερωτάται γιατί δεν έγινε αυτό το έργο;».

Μιλώντας δε για το «πράσινο φως» που στα τέλη Ιούλη είχε ανακοινωθεί ότι έδωσε για το έργο η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας Κύπρου (ΡΑΕΚ), ο υπουργός είπε ότι «με τα σημερινά οικονομικά, τεχνικά και γεωπολιτικά δεδομένα που χαρακτηρίζουν το έργο, η πληρωμή του ποσού των 25 εκατ. δεν είναι μια απλή υπόθεση. Χρειάζεται πρώτα η διασφάλιση κάποιων σοβαρών παραμέτρων».

Οι παραπάνω επισημάνσεις, περί «γεωπολιτικών πτυχών» και «σοβαρών παραμέτρων» που πρέπει να ληφθούν υπόψη, γίνονται ενώ φουντώνουν διεργασίες για τις ενεργειακές και γεωστρατηγικές ισορροπίες σε όλη τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, που ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ ιεραρχούν για την «αντιμετώπιση κακόβουλων επιρροών», όπως περιγράφουν τη Ρωσία αλλά και την Κίνα.

Τον ρόλο της στην υλοποίηση αυτών των σχεδιασμών παζαρεύει όλο και πιο αποφασιστικά η Αγκυρα, όπως έδειξαν και τα εμπόδια που έθεσε τον χειμώνα στην πόντιση καλωδίου στα ανοιχτά της Κρήτης για λογαριασμό του ΑΔΜΗΕ, ακόμα και με «παρενοχλήσεις» από πολεμικά της πλοία.

Αλλά και αρχές Αυγούστου η Τουρκία παρεμπόδισε έρευνες του πλοίου «Furgo Gauss» που είχαν σχεδιαστεί για λογαριασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας. Την ίδια στιγμή η Αγκυρα επεκτείνει στοχευμένα τη συνεργασία της με την Αίγυπτο αλλά και με τη Λιβύη, αναπτύσσοντας μάλιστα πλέον τις σχέσεις της και με το «στρατόπεδο» Χαφτάρ, και όχι μόνο με τη «διεθνώς αναγνωρισμένη» κυβέρνηση Ντμπεϊμπά. Ολα αυτά την ώρα που διαμορφώνονται νέα σχήματα με δική της συμβολή (βλ. το «τρίγωνο» Τουρκίας - Ιταλίας - Λιβύης που εγκαινιάστηκε μέσα στο καλοκαίρι), αλλά και ενώ η Αγκυρα κλιμακώνει διαπραγματεύσεις για τη σύσφιξη των σχέσεών της με τις Βρυξέλλες σε κρίσιμους τομείς, όπως η πολεμική βιομηχανία, μέσα και από τη συμμετοχή στο πρόγραμμα «SAFE».

Στην Αθήνα η πρώτη αντίδραση στις δηλώσεις Κεραυνού ήρθε διά στόματος Κωστή Χατζηδάκη. Υπερασπιζόμενος το καλώδιο ως «πρότζεκτ ευρωπαϊκής προτεραιότητας», ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης επέμεινε ότι πρόκειται για σχέδιο με το οποίο «αίρεται η ενεργειακή απομόνωση της Κύπρου». Επαναλαμβάνοντας δε ότι «η δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης είναι πάρα πολύ συγκεκριμένη», ζήτησε «να ξεκαθαριστεί τι θέλει να κάνει και η Κύπρος (...) Η κυπριακή κυβέρνηση είναι - μετά και τη δήλωση που έκανε ο υπουργός Οικονομικών της - αυτή που πρέπει να αποσαφηνίσει τη στάση της».

Δηλώσεις έκανε και η αρμόδια για θέματα Ενέργειας της Κομισιόν, Ανα Κάιζα, η οποία είπε ότι το συγκεκριμένο έργο «δεν είναι σημαντικό μόνο για εμάς αλλά και για την περιοχή, και προφανώς είναι κάτι που θα θέλαμε να δούμε να υλοποιείται εντός του προβλεπόμενου χρονοδιαγράμματος, σύμφωνα με τις μελέτες, στις οποίες συμμετείχαμε και εμείς».

Εσπευσε δε να προσθέσει ότι «θέλουμε να δούμε την εξεύρεση μιας λύσης ώστε το έργο να μπορέσει να συνεχιστεί», επισημαίνοντας πως η ΕΕ έχει θυμίσει και σε πολιτικό επίπεδο ότι «είναι σημαντικό να βρεθεί μια λύση και να προχωρήσει αυτό το έργο, δεδομένης της σημασίας του για την περιοχή». Υπενθύμισε ακόμα ότι για το ζήτημα ο επίτροπος Ενέργειας Νταν Γιόργκενσεν έχει συζητήσει με τους ομολόγους του σε Ευρώπη και Τουρκία, αλλά και ότι η Κομισιόν παρακολουθεί τις σχετικές εξελίξεις, αφού «είναι προς το συμφέρον μας να γνωρίζουμε τι συμβαίνει, δεδομένου ότι έχουμε επενδύσει σε αυτό το έργο και υπάρχει πολιτική δέσμευση».