Σημειώνοντας ότι δεν υπήρξε καμιά ουσιαστική δέσμευση από την περιφερειακή αρχή για την έγκαιρη αποκατάσταση των ζημιών και την πλήρη αποζημίωση των πληγέντων από την καταστροφική πυρκαγιά που άφησε πίσω της ανυπολόγιστη καταστροφή (χιλιάδες καμένα στρέμματα δάσους και καλλιεργειών, σπίτια, σταβλικές και άλλες υποδομές, μεγάλη οικολογική καταστροφή στο περίφημο ελατόδασος της Καστανιάς), επισημαίνει:

«Επαναλαμβάνοντας γενικόλογες εξαγγελίες και υποσχέσεις, δεν παρουσίασε κανένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα όσον αφορά τις αποκαταστάσεις, τα αντιδιαβρωτικά και αντιπλημμυρικά έργα, ενώ τα εναπόθεσε όλα στην καλή πρόθεση της Τράπεζας Πειραιώς που θα αναλάβει (με το αζημίωτο..) τα έργα, αφού το κράτος αδυνατεί να επέμβει αποτελεσματικά και έγκαιρα!».

Και τονίζει η «Λαϊκή Συσπείρωση»: «Καμία κουβέντα για αποζημιώσεις στο 100% της καταστροφής, χωρίς τους γνωστούς κόφτες και αστερίσκους, καμία δέσμευση για την εξασφάλιση στέγης σε αυτούς που έχασαν τα σπίτια τους, για εξασφάλιση ζωοτροφών στους κτηνοτρόφους που κάηκαν οι στάβλοι τους, καμία δέσμευση για τη διεκδίκηση από την κυβέρνηση ουσιαστικών μέτρων πρόληψης και προστασίας».

Ακόμα, στέκεται και στις ευθύνες των άλλων παρατάξεων, που από κοινού με την περιφερειακή αρχή δεν αμφισβητούν την κυρίαρχη πολιτική εμπορευματοποίησης της γης, μετατροπής του φυσικού περιβάλλοντος σε «ευκαιρία επένδυσης», παράδοσης των δασών σε επιχειρηματικά σχέδια και «πράσινες μπίζνες» και εξηγεί πως είναι η μόνη δύναμη που ανέδειξε την ουσία, ότι: «Οι καταστροφικές πυρκαγιές δεν είναι "ακραία φαινόμενα", ούτε αποτέλεσμα ατομικής αμέλειας. Είναι το αποτέλεσμα μιας διαχρονικής, εγκληματικής πολιτικής που θεωρεί την προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης ζωής ως "κόστος".

Εδώ και δεκαετίες, όλες οι κυβερνήσεις - ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ - διατηρούν το ίδιο ανοχύρωτο, αποσπασματικό, υποστελεχωμένο και υποχρηματοδοτημένο σύστημα πολιτικής προστασίας, βασισμένο στις οδηγίες της ΕΕ, με κριτήριο την "αντοχή της οικονομίας", τη λογική του "κόστους - οφέλους" και τις "δημοσιονομικές δυνατότητες"».

Καλεί, επιπλέον, τον λαό να βγάλει τα συμπεράσματά του και να οργανώσει την πάλη του, μέσα από αγροτικούς συλλόγους, σωματεία, φορείς, διεκδικώντας ουσιαστικά μέτρα προστασίας και αποκατάστασης τώρα, βάζοντας στο στόχαστρο την πολιτική που βάζει τα κέρδη των λίγων πάνω από τις ανάγκες των πολλών.

Τέλος, απαιτεί:

«Αμεση καταγραφή των ζημιών - Πλήρη αποζημίωση 100% όλων των πληγέντων, χωρίς καθυστερήσεις, κόφτες και αποκλεισμούς. Αμεση υλοποίηση αντιπλημμυρικών και αντιδιαβρωτικών έργων στις πληγείσες περιοχές, με κρατική χρηματοδότηση και ευθύνη, όχι με εργολαβίες και ΣΔΙΤ. Κήρυξη όλων των καμένων εκτάσεων ως αναδασωτέες και εγγύηση πως δεν θα αλλάξει η χρήση γης. Καμία παραχώρηση σε "επενδυτικά σχέδια" στις καμένες περιοχές. Ενίσχυση με μόνιμο προσωπικό και εξοπλισμό των δασαρχείων, της Πυροσβεστικής και της Πολιτικής Προστασίας. Κατάργηση της διάσπασης πρόληψης - καταστολής, με ενιαίο δημόσιο φορέα δασοπροστασίας και πυρόσβεσης».