Η πραγματικότητα για τους ναυτεργάτες είναι σκληρή και αμείλικτη
Συγκεκριμένα, το πρώτο σποτ διαλαλεί μισθούς της τάξεως των 17.000 ευρώ στην ποντοπόρο ναυτιλία. Μισθοί βέβαια που όπως αναδεικνύει και η ΠΕΜΕΝ αφορούν μόνο τον Α' πλοίαρχο και όχι το υπόλοιπο πλήρωμα, ιδιαίτερα τα κατώτερα πληρώματα, που στα ίδια πλοία οι μισθοί τους δεν φτάνουν ούτε το 1/10 του μισθού του Α' πλοιάρχου.
Και φυσικά δεν αφορά τον πρωτόμπαρκο ναυτεργάτη από τις ΑΕΝ, που δεν τον πληρώνει καν ο εφοπλιστής, αλλά ο μισθός του είναι επιδοτούμενος, της τάξης των 880 ευρώ, από τα οποία πρέπει να πληρώσει και την εξαγορά υπηρεσίας, για την ασφάλισή του.
Παρέλειψε, τονίζει το Συνδικάτο, ο υπουργός να αναφέρει πως οι αναφερόμενοι υψηλοί μισθοί των ναυτεργατών δεν προκύπτουν από τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ), η οποία παραμένει παγωμένη από το 2010, αλλά κυρίως από προαιρετικά μπόνους των εφοπλιστών.
Επιπλέον, τονίζει πως οι θέσεις στην ποντοπόρο ναυτιλία περιορίζονται στους πρώτους και δεύτερους πλοιάρχους και μηχανικούς, καθώς η εφαρμογή του νόμου 4714/2020 έχει ουσιαστικά καταργήσει τη ΣΣΕ για τα κατώτερα πληρώματα, τα οποία πλέον αντικαθίστανται από φθηνό εργατικό δυναμικό τρίτων χωρών.
Επισημαίνεται ακόμα η βαριά φορολογία που μειώνει σημαντικά τους μισθούς, παρά τις εξαντλητικές συνθήκες εργασίας μακριά από οικογένεια και σπίτι.
Τέλος, υπογραμμίζεται ο κίνδυνος για τη ζωή των ναυτεργατών που εξαναγκάζονται να διέρχονται από εμπόλεμες ζώνες χωρίς μέτρα προστασίας ή άμεση απομάκρυνση, υπέρ των συμφερόντων των εφοπλιστών.
Το δεύτερο σποτ του υπουργείου καταρρίπτει κάθε αυταπάτη ακόμη και του πιο καλόπιστου ακροατή σχετικά με το επικείμενο νομοσχέδιο για τη Ναυτική Εκπαίδευση που προωθεί η κυβέρνηση το φθινόπωρο. Ο υπουργός αναφέρεται στην ενίσχυση της ιδιωτικής Ναυτικής Εκπαίδευσης, ενώ παράλληλα συνεχίζεται η διαρκής υποβάθμιση της δημόσιας Ναυτικής Εκπαίδευσης, η οποία παραμένει αφερέγγυα και εγκαταλελειμμένη από όλες τις κυβερνήσεις.
Η δημόσια Ναυτική Εκπαίδευση και Μετεκπαίδευση υπονομεύεται συστηματικά και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από ιδιωτικά συμφέροντα και επιχειρηματικούς ομίλους, στο πλαίσιο της προσπάθειας να ενισχυθούν η ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη των εφοπλιστών.
Αυτοί επιδιώκουν να επιβάλουν σε όλα τα πλοία ναυτεργάτες χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και Κοινωνική Ασφάλιση, οδηγώντας σε φθηνούς και χωρίς δικαιώματα ναυτικούς.
Μέσω των ιδιωτικών σχολών επιχειρείται να αποτραπεί η εκμάθηση της αξίας της οργανωμένης διεκδίκησης και αγώνα στους νέους ναυτεργάτες.
Η ΠΕΜΕΝ τονίζει πως «προϋπόθεση για να αλλάξει το περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί στη Δημόσια Ναυτική Εκπαίδευση είναι η αντιμετώπιση καίριων προβλημάτων και η αναβάθμισή της συνολικά».
Και απαιτεί: «Προσλήψεις μόνιμων καθηγητών και ναυτοδιδασκάλων με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα. Να σταματήσει η απαράδεκτη πρακτική κάλυψης θέσεων εκπαιδευτικού προσωπικού με ωρομίσθιους καθηγητές. Αναβάθμιση της υλικοτεχνικής υποδομής και των εργαστηρίων. Εκσυγχρονισμός της εκπαιδευτικής ύλης που παραμένει αναχρονιστική και δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις. Μέριμνα για τον εκσυγχρονισμό των γνώσεων των εκπαιδευτικών, ώστε να μεταδίδουν την τεχνολογική εξέλιξη που είναι αναγκαία».
Εστία στέγασης, σε όλες τις σχολές και αύξηση του επιδόματος στέγασης στις σχολές που δεν υπάρχει Εστία, που σήμερα φθάνει στην καλύτερη περίπτωση για τρία ενοίκια τον χρόνο (1.500 ευρώ ετησίως).
Επίδομα σίτισης στις σχολές που δεν διαθέτουν σπουδαστική λέσχη.
Αποστρατικοποίηση των ΑΕΝ και των ΚΕΣΕΝ. Δεν έχουν καμία θέση οι λιμενικοί μέσα στις σχολές.
Η μόνη απάντηση είναι, οργανωμένα και μαζικά, με πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στα σχέδια των εφοπλιστών και της κυβέρνησης, διεκδικώντας αποκλειστικά Δημόσια - Δωρεάν - Ανώτατη - Σύγχρονη Ναυτική Εκπαίδευση, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες, για δουλειά με ΣΣΕ - Κοινωνική Ασφάλιση - συνδικαλιστικά δικαιώματα, για σπουδές και εργασία με αξία».