Η εκδήλωση των καταστροφικών πυρκαγιών στην Αχαΐα έφερε ξανά στην επιφάνεια μια σειρά σημαντικά ζητήματα που αφορούν τη λειτουργία του «σάπιου», αστικού κράτους, που σήμερα έχει την ευθύνη της διακυβέρνησής του η ΝΔ.

Ζητήματα που συνδέονται συνολικότερα με τη λειτουργία του, μέσα από την πολιτική κόστους - οφέλους που εκφράζει και η ΕΕ, σε μια συνεχή προσπάθεια εξασφάλισης μεγαλύτερων δυνατών επιχειρηματικών κερδών, σε βάρος των αναγκών εργαζομένων και λαού.

Το αστικό κράτος είναι «ανίκανο» να εξασφαλίσει την ασφάλεια του λαού από φυσικά φαινόμενα (πυρκαγιές, πλημμύρες κ.ά.), εξασφαλίζει όμως 30 δισ. ευρώ για τους πολεμικούς σκοπούς του ΝΑΤΟ, από τη συνολικότερη φοροεπιδρομή στο λαϊκό εισόδημα.

Ενώ αφήνει απροστάτευτες υποδομές που αφορούν τα λαϊκά στρώματα (νοσοκομεία, σχολεία, δίκτυα ηλεκτροδότησης, υδροδότησης κ.ά.), λειτουργεί με... κόφτες για έργα αναγκαία για την προστασία του λαού (π.χ. δίνει 180.000 ευρώ για το 2025 ή 0,90 ευρώ ανά κάτοικο για την αντιπυρική προστασία του δήμου Πατρέων!). Το ίδιο κράτος εξασφαλίζει «ζεστά» εκατομμύρια ευρώ στο κεφάλαιο, όπως το 1,5 εκατ. στους ξενοδόχους της Αχαΐας, που δεν είχαν απώλειες από τις πυρκαγιές!

Αυτό το κράτος εντάσσει την Πολιτική Προστασία στους σχεδιασμούς του πολεμοκάπηλου ΝΑΤΟ και της ΕΕ, διαχωρίζει με αντιεπιστημονικά κριτήρια την πρόληψη από την καταστολή των πυρκαγιών, θέτει στο κρεβάτι του Προκρούστη δάση, παραλίες, βουνά, όλο τον φυσικό πλούτο για την ανάπτυξη των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, αλλάζοντας τις χρήσεις γης, διαμορφώνοντας ασφυκτικό πλαίσιο για τα λαϊκά στρώματα.

Τα παραπάνω είναι ζητήματα που «άνοιξαν» τις προηγούμενες μέρες στην Αχαΐα για την ευθύνη της κυβέρνησης, αλλά και τις συνέπειες αυτής της πολιτικής, που στηρίζουν όλα τα αστικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.ά.), όπως και οι εκπρόσωποί τους στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, στους δήμους που κινούνται στην ίδια ρότα!

Αν κάτι φάνηκε με «γυμνό μάτι» στη μάχη κατάσβεσης των πυρκαγιών, ήταν η έλλειψη σχεδιασμού προστασίας του λαού, της περιουσίας του. Ηταν σχεδόν παντελής η έλλειψη πρόληψης των πυρκαγιών, με μέτρα αντιπυρικής προστασίας, ενταγμένα σε έναν ολοκληρωμένο τοπικό, περιφερειακό, συνολικότερο σχεδιασμό.

Δεκάδες ήταν οι μαρτυρίες απλού κόσμου για ακαθάριστες ακόμη και όχθες ποταμών (Πείρου και Παραπείρου) στη Δυτική Αχαΐα, με αποτέλεσμα οι φλόγες να «τρέξουν» από ακαθάριστους για δεκαετίες καλαμιώνες... χιλιόμετρα μακριά, σκορπώντας καταστροφή σε μήκος άνω των 20 χλμ., με τη φωτιά να σβήνει στη θάλασσα του Πατραϊκού κόλπου!

Στην καταστροφή συνέβαλε η ανύπαρκτη ουσιαστικά από προσωπικό Δασική Υπηρεσία, τα έργα της οποίας θα μπορούσαν να είναι σωτήρια, εάν υλοποιούνταν μέσα σε έναν συνολικότερο σχεδιασμό πρόληψης πυρκαγιών.

Ακόμη και η «καταστολή» των φωτιών «στενάζει». Οι ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό του Πυροσβεστικού Σώματος (που έχει πολλές και διαφορετικές σχέσεις εργασίας) «φωνάζουν». Στην Αχαΐα μόνο το 2019 υπηρετούσαν 319 πυροσβέστες. Σήμερα είναι μόλις 249! Πολλοί πυροσβέστες είναι άνω των 50 ετών, όχι μόνιμοι, χωρίς Βαρέα και Ανθυγιεινά, με πολλά απαρχαιωμένα πυροσβεστικά οχήματα!

Σε ό,τι αφορά το λεγόμενο «112», επιτελικό... χάος. Καμιά πρόβλεψη πώς να αποχωρήσει κάποιος απ' όπου καλούταν να φύγει, πώς θα φύγουν ανήμποροι (ηλικιωμένοι, παιδιά, ΑμεΑ κ.ά.), ποιος θα μείνει «πίσω» για να υπερασπιστεί σπίτια και περιουσίες από τη φωτιά! Ολα στην ατομική ευθύνη, φτάνει το αστικό κράτος να «βγει καθαρό»!

Σε αυτά προστίθενται τα ασυντήρητα δίκτυα του ΔΕΔΔΗΕ μέσα από δάση και πυκνόφυτες περιοχές, αποτελώντας εστία πρόκλησης πυρκαγιών. Πρόκειται για υποδομές σάπιες, ασυντήρητες! Ακόμη και νοσοκομεία, όπως το ΓΝ «Αγιος Ανδρέας» στην καρδιά της Πάτρας και της Δυτικής Ελλάδας, «μέτρησε» τρεις πυρκαγιές σε περίπου ενάμιση χρόνο. Η τελευταία το άφησε εκτός εφημεριών σχεδόν έναν μήνα!

Ιδια εικόνα και σε περιοχές συγκέντρωσης χιλιάδων εργαζομένων, όπως στη ΒΙΠΕ Πατρών, που δεν σταμάτησε καν για λίγες ώρες ώστε να απομακρυνθούν οι εργαζόμενοι, ενώ ο χώρος είχε ζωστεί από τις φλόγες!

Οι κίνδυνοι που δημιουργούνται για τη ζωή στον χώρο είναι τεράστιοι. Συμβάλλουν η έλλειψη Κέντρου Υγείας, πλήρους στελεχωμένου Πυροσβεστικού Κλιμακίου, τα ελλιπέστατα αντιπυρικά έργα, οι οδοί διαφυγής έκτακτης ανάγκης που δεν υπάρχουν, η έλλειψη χώρων συγκέντρωσης για έκτακτες καταστάσεις, γεγονότα που συνθέτουν εικόνα πρόκλησης πολύ σοβαρού ακόμη και βιομηχανικού ατυχήματος, ενώ μέσα στη ΒΙΠΕ υπάρχουν και οι φυλακές Αγίου Στεφάνου!

Επίσης, πολύ σημαντικές για τον λαό υποδομές, όπως οι ΧΥΤΑ, αφήνονται από το αστικό κράτος στο έλεος. Θα ήταν πολύ διαφορετική σήμερα η εικόνα στην Πάτρα αν είχε χτυπηθεί σοβαρά ο ΧΥΤΑ, με επικίνδυνες για τον λαό συνέπειες. Σώθηκε από την υπερπροσπάθεια των εργαζομένων του δήμου Πατρέων και της δημοτικής αρχής, που έδωσαν τη μάχη στην πρώτη γραμμή.

Ολα αυτά δείχνουν ότι δεν είναι μόνο τα δάση, τα βουνά και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος συνολικότερα που κινδυνεύουν από την αδηφάγα πολιτική της ενίσχυσης των επιχειρηματικών κερδών. Σήμερα και οι κίνδυνοι πυρκαγιών επεκτείνονται σε περιαστικές, βιομηχανικές περιοχές, νοσοκομεία, άλλες πολύ σοβαρές υποδομές! Το «παράδειγμα» της Αχαΐας «προστίθεται» σε έναν συνολικότερο «κατάλογο» περιστατικών που αφορούν όλη τη χώρα!

Ταυτόχρονα, πολύ μεγάλος και δικαιολογημένος είναι ο προβληματισμός του λαού για την επόμενη μέρα των καταστροφών. Δεν είναι μόνο η μη καταβολή των όποιων «ψίχουλων» προβλέπονταν και παλαιότερα, ιδιαίτερα σε πληττόμενους αγροτοκτηνοτρόφους, τόσο από τη σημερινή, όσο και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

Είναι τα συνολικότερα ζητήματα επιβίωσης που απασχολούν, όπως και η ξετσιπωσιά του αστικού κράτους, των μηχανισμών του, ακόμη και στο πώς «εκτιμά» τις ζημιές, όπου ακατάλληλα για κατοίκηση σπίτια χαρακτηρίζονται «κίτρινα» - κατοικήσιμα, για να μειωθούν ακόμη και οι ελάχιστες προβλεπόμενες αποζημιώσεις!

Τα φύκια για... μεταξωτές κορδέλες που «πούλησε» το κυβερνητικό κλιμάκιο από την Πάτρα, προκαλούν το λαϊκό αίσθημα, υποβαθμίζουν τη νοημοσύνη του λαού. Καμιά νύξη για άμεσες αποκαταστάσεις, 100% αποζημιώσεις για όλους όσοι υπέστησαν ζημιές χωρίς όρους και προϋποθέσεις, για άμεση στεγαστική συνδρομή όταν κόσμος κοιμάται σε γείτονες και μετανάστες εργάτες σε ταράτσες κτιρίων ή στο ύπαιθρο! Καμιά λέξη επίσης για επείγουσα κρατική χρηματοδότηση προς τους δήμους ώστε άμεσα να αντιμετωπίζουν ζημιές και προβλήματα στις υποδομές τους. Καμιά κουβέντα για να υπάρξει δεύτερος πυροσβεστικός σταθμός στην Πάτρα, που είναι αναγκαίος.

Απασχολεί επίσης η προστασία από τυχόν νέες καταστροφές. Το φθινόπωρο, ο χειμώνας είναι μπροστά. Οι ανάγκες σε έργα αντιπλημμυρικής, αντικατολισθητικής προστασίας είναι ακόμη μεγαλύτερες! Χτυπάει σοβαρό «καμπανάκι» η κατάσταση στον νέο αυτοκινητόδρομο Πατρών - Πύργου, όπου για να μειωθεί το κόστος προς τις μεγαλοκατασκευαστικές εταιρείες, ολοκληρώθηκε σε μεγάλο τμήμα του (με ευθύνη κυβέρνησης, Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, Ολυμπίας Οδού) χωρίς τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα! Αν οι ανάγκες ήταν μεγάλες πριν γι' αυτά, σήμερα είναι ακόμη μεγαλύτερες!

Τίποτα επίσης από την κυβέρνηση, τους υποστηρικτές της σε τοπικό επίπεδο, όλους όσοι στηρίζουν αυτή την πολιτική, δεν ειπώθηκε για βασικές υποδομές που πρέπει να υποστηριχθούν με κρατική ευθύνη, όπως ΧΥΤΑ, δίκτυα ύδρευσης, ηλεκτροδότησης κ.ά.

Πάει πολύ να στήνεται σπέκουλα π.χ. για τον ΧΥΤΑ Ξερόλακκας, όταν βασικά μόνοι τους οι εργαζόμενοι του δήμου Πατρέων με τη δημοτική αρχή τον έσωσαν από τις φωτιές. Οσοι σήμερα «ψάχνουν σωματίδια» στον αέρα της Πάτρας να αναζητήσουν αλλού τις ευθύνες για το μη κλείσιμο του χώρου, κάτι που αποτελεί πάγιο αίτημα της δημοτικής αρχής. Τα υπουργεία και οι κυβερνήσεις τους κάτι ξέρουν παραπάνω, άσε που οι ίδιοι τοπικά (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κ.ά.) διαχειρίζονται τον ΣΥΔΙΣΑ.

Πάει πολύ, επίσης, να κουνά το δάκτυλο ο ΔΕΔΔΗΕ. Μετρά εκατοντάδες εκατ. ευρώ κέρδη και δεν συντηρεί το δίκτυό του με κυβερνητικές «πλάτες», δίκτυο που ευθύνεται και για πυρκαγιές. Αυτός δίνει ρεύμα στη ΔΕΥΑΠ, αυτός πρέπει να προστατεύει το δίκτυό του, να το υπογειοποιήσει, χωρίς υποδείξεις στην Υπηρεσία και το προσωπικό της που έδωσε μάχη με 17ωρα δουλειάς, να μην λείψει το νερό.

Αν κάτι ελπιδοφόρο αναδείχθηκε όλες αυτές τις ημέρες, ήταν ξανά η γιγαντιαία κινητοποίηση του λαϊκού παράγοντα, με τους κομμουνιστές μπροστάρηδες σε κάθε μετερίζι.

Ηταν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ με δεκάδες ομάδες πυρασφάλειας 10-15 ατόμων, που βρέθηκαν μπροστά στη μάχη. Ηταν οι κομμουνιστές μέσα από τη δημοτική αρχή σε έναν αγώνα να σωθούν υποδομές, να βοηθηθεί ο λαός, όπως επίσης, μέσα από το Εργατικό Κέντρο, τα συνδικάτα, τις επιτροπές σε χωριά και γειτονιές. Ακόμα ακούγεται από χείλη λαϊκών ανθρώπων ότι «όπου δώσαμε τη μάχη, σώθηκαν περιουσίες, σπίτια. Οπου ακούσαμε το χωρίς κανέναν σχεδιασμό 112, κάηκαν τα πάντα».

Είναι ο ίδιος ο λαός που καλείται και σήμερα να οργανώσει την πάλη του, σε συμπόρευση με τους κομμουνιστές. Να πάρει την υπόθεση στα χέρια του με οργανωμένη διεκδίκηση, δράση και αλληλεγγύη. Οργανώνοντας επιτροπές πυρόπληκτων παντού, παλεύοντας για αποζημιώσεις στο 100% των ζημιών, πλήρη αναπλήρωση του εισοδήματος των αγροτών, αντιπλημμυρικά και αντιδιαβρωτικά έργα, στελέχωση των πυροσβεστικών και δασικών υπηρεσιών, χρηματοδότηση των δήμων που επλήγησαν από τον κρατικό προϋπολογισμό με βάση τις πραγματικές ανάγκες.

Να παλέψει, επίσης, για ασφάλεια σε όλες τις υποδομές που τον αφορούν, χώρους δουλειάς, νοσοκομεία, σχολεία, μοναστήρια και μονές, όχι μόνο ως χώρους θρησκευτικής λατρείας αλλά και ως διαφύλαξη μιας τεράστιας πολιτιστικής κληρονομιάς, κ.ά. μέτρα.

Να πρωτοστατήσει για έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό προστασίας του από φυσικές καταστροφές (πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμούς κ.ά.), που θα έχει επίκεντρο την πρόληψη, με την αναγκαία κρατική χρηματοδότηση και ευθύνη υλοποίησής του από το κράτος. Ενός σχεδίου με χωροταξικό σχεδιασμό και πολεοδόμηση με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, όχι τα κέρδη των ΑΠΕ κ.ά. επιχειρηματικών ομίλων.

Το ΚΚΕ δίνει το χέρι σε όλους όσοι βιώνουν τις συνέπειες των πολιτικών του σάπιου αστικού κράτους. Τους καλεί, σήμερα, να συμπορευτούν μαζί του, να παλέψουν για να ανοίξει ο δρόμος, με οργανωμένη παρέμβαση του εργατικού - λαϊκού κινήματος σε γραμμή σύγκρουσης και ανατροπής με τους επιχειρηματικούς ομίλους, όλους όσοι τους στηρίζουν μέσα από κυβερνήσεις, Περιφέρειες, δήμους και όπου αλλού, για ανατροπή αυτού του αστικού κράτους που σήμερα ευθύνεται για τα δεινά του.

Γιατί καθημερινά αποδεικνύεται ότι μόνο ο λαός σώζει τον λαό!

Μπαίνουμε μπροστά στον αγώνα των πυροπαθών, όπως και σε κάθε άλλο πρόβλημα που απασχολεί!

Ανοίγουμε τον δρόμο για μια άλλη κοινωνία, για τον σοσιαλισμό που βάζει στο επίκεντρο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, που στη σημερινή εποχή είναι απόλυτα ρεαλιστικό να ικανοποιούνται!