Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πάτρας
«Σε μια βιομηχανική ζώνη περιφραγμένη γύρω-γύρω με σύρματα, τάφρους, με μία μόνο κεντρική είσοδο και έξοδο για να εξασφαλίζεται η περιουσία των βιομηχάνων, οι εργαζόμενοι όχι μόνο εγκλωβίστηκαν με κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής αλλά αναγκάστηκαν να δουλεύουν την ώρα που η φωτιά έφτανε όλο και πιο κοντά τους, έτσι ώστε οι καπιταλιστές να μην χάσουν ούτε σεντ από τα κέρδη τους», είπε προσθέτοντας χαρακτηριστικά:
«Την ίδια ώρα που είχε δοθεί εντολή εκκένωσης στα γύρω χωριά και η αστυνομία "χτένιζε" την περιοχή για να διώξει και τον τελευταίο κάτοικο που έδινε μάχη για να σώσει το σπίτι το δικό του και του γείτονα, καθώς τα πτητικά μέσα ήταν από καθόλου έως ελάχιστα και η Πυροσβεστική με το ελάχιστο προσωπικό και μέσα που διαθέτει ήταν προς αναζήτηση από τους κατοίκους, την ίδια ώρα η κυβέρνηση αρνιόταν πεισματικά να δώσει εντολή για παύση εργασιών στη ΒΙΠΕ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε τηλεφωνική παρέμβαση της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου προς το υπουργείο Εργασίας για να γίνει άμεσα παύση εργασιών, η απάντηση της υπουργού Κεραμέως και του υφυπουργού Καραγκούνη ήταν κυνική: "Τα εργοστάσια δεν σταματάνε".
Αξιοι συμπαραστάτες της αγωνίας των βιομηχάνων και των πολυεθνικών κυβέρνηση και υπουργοί, που με εκκωφαντικό τρόπο αποκάλυψαν το σάπιο σύστημά τους που δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί με τίποτα ακόμα και στον πιο δύσπιστο».
Εξήγησε ότι ακόμη και την επόμενη μέρα με την ατμόσφαιρα αποπνικτική στην περιοχή, συνεχίζονταν οι εργασίες και αναφέρθηκε στις παρεμβάσεις του Εργατικού Κέντρου Πάτρας για να σταματήσουν, και σε άλλο σημείο τόνισε:
«Αυτό που δεν ήθελε να κάνει η κυβέρνηση, το κατάφερε σε αρκετές περιπτώσεις το ΕΚΠ και τα συνδικάτα του, διαπιστώνοντας στην πράξη πόσο αδύναμοι είναι οι εργοδότες μπροστά στα ταξικά συνδικάτα και το οργανωμένο κίνημα.
Η παραγωγή σε εργοστάσια σταμάτησε και οι εργοδότες έβαλαν την ουρά στα σκέλια».
Αναφέρθηκε στην αποφασιστική παρέμβαση του Εργατικού Κέντρου και των συνδικάτων για την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς και καλώντας για συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς και κατοικίας, πρόσθεσε: «Μέσα από αυτά τα γεγονότα ήρθε ξανά στο φως η σύγκρουση δύο διαφορετικών κόσμων.
Από τη μία το κεφάλαιο, οι βιομήχανοι, οι πολυεθνικές και το αστικό κράτος και οι κυβερνήσεις τους, που τους υπηρετούν και δεν δίνουν φράγκο για τις ζωές μας και από την άλλη ο λαός και οι ανάγκες του, που αυτό το σάπιο σύστημα ούτε μπορεί ούτε θέλει να εξυπηρετήσει.
Μόνο το οργανωμένο εργατικό και λαϊκό κίνημα και ο αγώνας μας απέδειξαν για άλλη μια φορά ότι μπορούν να δώσουν την ελπίδα απέναντι σε όλους αυτούς που μας μαυρίζουν τη ζωή».