«ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΧΕΣΗ» ΜΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ
Το «κοινό μυστικό» της στήριξης του κράτους - δολοφόνου...

...«ιερό δισκοπότηρο» για ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ, στρατηγική επιλογή της αστικής τάξης, μέσα από την οποία διεκδικεί «κομμάτι από τη λεία»

Σάββατο 16 Αυγούστου 2025 - Κυριακή 17 Αυγούστου 2025

Η «στρατηγική σχέση» για τα συμφέροντα της αστικής τάξης αποτυπώνεται και στις ...αναμνηστικές φωτογραφίες με τον αρχισφαγέα Νετανιάχου
Μία ακόμα ομολογία συνενοχής στη γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ σε βάρος του παλαιστινιακού λαού ήταν η επικοινωνία του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη με τον Πρόεδρο του Ισραήλ Ισ. Χέρτζογκ τις προηγούμενες μέρες, την ίδια μέρα που το υπουργικό συμβούλιο του κράτους - δολοφόνου αποφάσιζε την ολοκλήρωση του εγκλήματος για την πλήρη κατάληψη της Γάζας. Τους λόγους για την αισχρή αυτή στάση, που είναι σε πλήρη αντίθεση με τα αισθήματα του ελληνικού λαού, προσπαθούν να κρύψουν όχι μόνο η κυβέρνηση με τα γελοία προσχήματα που επιστρατεύει, όπως και με την προσπάθεια συκοφάντησης και τρομοκράτησης όσων αγωνίζονται ενάντια στην εμπλοκή και στη συνεργασία με το κράτος - δολοφόνο, αλλά και όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, που παρουσιάζουν τη στάση αυτή περίπου ως «προσωπική υπόθεση», κυβερνητική «εμμονή», «ακροδεξιά απόκλιση», καθώς και ως στάση «αχρείαστη» και «βασιλικότερης του βασιλέως» των ευρωατλαντικών σχεδιασμών. Προσπαθούν έτσι να κρύψουν ότι αυτό που υπερασπίζεται η κυβέρνηση δεν είναι άλλο από τη «στρατηγική συνεργασία» με το κράτος - δολοφόνο, η οποία αποτελεί στρατηγική επιλογή της αστικής τάξης και μέσα από αυτή διεκδικεί «κομμάτι από τη λεία» στην περιοχή: Από τους ενεργειακούς και εμπορικούς δρόμους μέχρι τα σχέδια «ανοικοδόμησης» στην ισοπεδωμένη Γάζα και ευρύτερα στη Μέση Ανατολή, τα συμφέροντα του κεφαλαίου «δίνουν τον τόνο». Αυτά υπερασπίζεται η κυβέρνηση, όπως και τα άλλα αστικά κόμματα, που τα κροκοδείλια δάκρυά τους σήμερα δεν σβήνουν ούτε τις ευθύνες τους, ούτε τη σημερινή τους συμφωνία με τη σχέση αυτή.

«Εγκαίνια» με ΠΑΣΟΚ, «θεμέλια» με ΣΥΡΙΖΑ

Αυτή η στρατηγική σχέση με το Ισραήλ εγκαινιάστηκε από το ΠΑΣΟΚ πριν 15 χρόνια, θεμελιώθηκε από τη συγκυβέρνηση του «όλου» ΣΥΡΙΖΑ (συμπεριλαμβανομένων όσων συμμετείχαν σε εκείνη και σήμερα κάνουν πως δεν θυμούνται, όπως τα στελέχη της Νέας Αριστεράς και της Πλεύσης Ελευθερίας) με τους ΑΝΕΛ, η οποία αναγόρευσε το κράτος - δολοφόνο σε «στρατηγικό εταίρο», βαθαίνοντας τη στρατιωτική, οικονομική και πολιτική συνεργασία μαζί του, και απογειώθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ τα τελευταία χρόνια.

Με οδηγό τα συμφέροντα της αστικής τάξης - εικόνισμα για όλα τα κόμματα της αστικής διαχείρισης, που υπό την επίβλεψη των ΗΠΑ οικοδόμησαν τη στρατηγική σχέση με το Ισραήλ - ο Αλ. Τσίπρας αφίχθη στο Ισραήλ, σε ένα από τα πρώτα του ταξίδια ως πρωθυπουργός, και υπέδειξε τους τομείς όπου έβλεπε «ψητό» το κεφάλαιο για εμβάθυνση της συνεργασίας: «Επικεντρώνουμε τις συνομιλίες στην ανάγκη ενίσχυσης της συνεργασίας σε διάφορες μορφές Ενέργειας, στον αγροτοδιατροφικό τομέα, στις υδάτινες τεχνολογίες, στις θαλάσσιες μεταφορές, στην ενίσχυση της συνεργασίας στον Τουρισμό».

Ο συγκυβερνήτης και υπουργός Εθνικής Αμυνας τότε, Π. Καμμένος, ήταν πιο σαφής, δηλώνοντας πως «η συνεργασία με το Ισραήλ θα συνεχιστεί και σε πολιτικό και σε στρατιωτικό επίπεδο».

Η στρατιωτική συνεργασία των δύο κρατών μπήκε σε νέες βάσεις με τη διακρατική συμφωνία της κυβέρνησης του Ισραήλ με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ (Ν. 4398/2016). Η συμφωνία προέβλεπε μεταξύ άλλων «κοινές στρατιωτικές ασκήσεις ή εκπαιδεύσεις», «στρατιωτικές ασκήσεις ή εκπαιδεύσεις του προσωπικού του κράτους αποστολής μέσα στην επικράτεια του κράτους υποδοχής», ακόμα και «χωρίς την άμεση συμμετοχή του προσωπικού του κράτους υποδοχής» (τύπου «μπάτε σκύλοι αλέστε»), «κοινά προγράμματα αμυντικής έρευνας και ανάπτυξης», όπως και «οποιαδήποτε άλλη μορφή αμυντικής συνεργασίας», ενώ έμπαινε βασικός στόχος η «περαιτέρω ενίσχυση (...) της αμυντικής και στρατιωτικής συνεργασίας».

Εναν χρόνο μετά, το 2017, την εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου σηματοδότησε η πρώτη τριμερής συνάντηση των υπουργών Αμυνας στην Αθήνα, όπου αποφασίστηκε η επέκταση της συνεργασίας σε επίπεδο επιχειρήσεων και ασκήσεων κ.ο.κ.

Το 2018 η Σύνοδος Κορυφής Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ διευρύνθηκε, καθώς για πρώτη φορά συμμετείχαν οι ΗΠΑ, δηλωτικό κι αυτό της σημασίας που αποδίδουν στο εν λόγω σχήμα.

Στο πλαίσιο αυτό πραγματοποιήθηκαν επισκέψεις υπουργών στο Ισραήλ, 7 τριμερείς, 2 Ανώτατα Συμβούλια διμερούς συνεργασίας και η συνεργασία στα Ενεργειακά, με τον «East Med».

Ολα αυτά «έτρεχαν» ταυτόχρονα με τις σφαγές στην Παλαιστίνη, που δεν εμπόδιζαν τον Αλ. Τσίπρα να διαβεβαιώνει τον Νετανιάχου ότι συμμερίζεται τις «ανησυχίες του για την ασφάλεια στην περιοχή»!

Αναμενόμενα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ καταχώνιασε το ομόφωνο ψήφισμα της ελληνικής Βουλής το 2015 για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους. Μεθόδευση την οποία συνεχίζει επάξια η ΝΔ, παίρνοντας τη σκυτάλη στη σύσφιξη των σχέσεων και στη στήριξη του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ. Αλγεινή εντύπωση είχε προκαλέσει η κυνική απάντηση Τσίπρα, παρουσία του Μ. Αμπάς κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Αθήνα το 2015, όταν ρωτήθηκε αν και πότε η κυβέρνηση θα αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης. «Οταν ο χρόνος κριθεί κατάλληλος, η Ελλάδα θα προχωρήσει στα απαραίτητα βήματα. Εως τότε εμείς θα κρίνουμε πώς η Ελλάδα θα παίξει εποικοδομητικό ρόλο στη διαδικασία επίλυσης του παλαιστινιακού ζητήματος», ανέφερε.

Κατόπιν αυτών, θα ήταν αχαριστία η ΝΔ να μην αναγνωρίσει τις υπηρεσίες του ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν τον Ιούλη του 2020 όταν ήρθε για ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής νομοσχέδιο με τίτλο «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ του υπουργείου Αμυνας του Κράτους του Ισραήλ και του υπουργείου Εθνικής Αμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας για την προμήθεια Εξοπλισμού και Υπηρεσιών Αμυνας», ένα νομοσχέδιο επέκτασης της στρατιωτικής συνεργασίας με το κράτος - δολοφόνο του παλαιστινιακού λαού.

Ο εισηγητής εκ μέρους της ΝΔ Στ. Γκίκας συνεχάρη τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «σωστά» αναβάθμισε τη σχέση Ελλάδας - Ισραήλ το 2016 με αυτήν τη συμφωνία. Κι αυτό καθώς, όπως είπε ο υπουργός Αμυνας Ν. Παναγιωτόπουλος, η συμφωνία «βάζει το πλαίσιο για να ακολουθήσουν κι άλλες, πιο εξειδικευμένες (...) που δεν μπορεί να περιμένουν άλλο».

Ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια έχει πάρει τα εύσημα και επίσημα από τους Ισραηλινούς. Σε συζήτηση που είχαν διοργανώσει τον Μάη του 2020 το ΕΛΙΑΜΕΠ και η πρεσβεία του Ισραήλ στην Ελλάδα για τις διμερείς σχέσεις, ο τότε Ισραηλινός πρέσβης Γιόσι Αμράνι είχε αναγνωρίσει ότι επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έγινε μεγάλη πρόοδος στις διμερείς σχέσεις και είχε τονίσει ότι πρέπει να συνεχίσουν όπως έγινε επί Τσίπρα, ετοιμάζοντας το επόμενο βήμα αναβάθμισης των διμερών σχέσεων, όπως και έγινε.

Στην ίδια συζήτηση ο Αλ. Διακόπουλος, σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του πρωθυπουργού, είχε αναφερθεί σε διαβεβαιώσεις που έδινε ως στρατιωτικός σε ομολόγους του από το Ισραήλ ήδη από τα τέλη 2014, όταν ερχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, ότι «η σχέση μας δεν είναι οπορτουνιστική ή μεταβατική αλλά γεωστρατηγική, θα συνεχιστεί και θα εμβαθύνει επί ΣΥΡΙΖΑ, όπως και έγινε».

Κάτι που επιβεβαίωσε και ο Ε. Καλπαδάκης, διπλωματικός σύμβουλος του Αλ. Τσίπρα, υποστηρίζοντας τον δικομματικό («bipartisan») χαρακτήρα της ενίσχυσης των σχέσεων με το Ισραήλ, ο οποίος έγινε πιο ισχυρός με τα χρόνια. Οπως είπε, η διαδικασία αυτή ενίσχυσης ξεκίνησε το 2010, επί Γ. Παπανδρέου, και δεν αμφισβητήθηκε από τα κόμματα του εκάστοτε δικομματισμού.

Βρήκε τη δουλειά στρωμένη η ΝΔ

Στο έδαφος που είχε ήδη καλλιεργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση της ΝΔ προχώρησε παραπέρα τη «στρατηγική συνεργασία» με το κράτος - δολοφόνο, φέρνοντας στη Βουλή και κατοχυρώνοντας με τη μορφή νόμων μια σειρά σημαντικές διακρατικές συμφωνίες:

- Με τον νόμο 4721/2020 κυρώθηκε η Συμφωνία για «κινηματογραφική συμπαραγωγή» μεταξύ των δύο κυβερνήσεων - σε έναν τομέα που μόνο αθώος δεν είναι, καθώς διαμορφώνει συνειδήσεις και πνίγει την αντίθετη φωνή.

- Με τον νόμο 4723/2020 κυρώθηκε η «Συμφωνία για συνεργασία στην καταπολέμηση του εγκλήματος και σε θέματα δημόσιας ασφάλειας». Οι «τομείς συνεργασίας» περιλαμβάνουν την «καταπολέμηση του σοβαρού και οργανωμένου εγκλήματος», την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της χρηματοδότησής της», «έρευνες και πληροφορίες για τη δημόσια ασφάλεια», την «προστασία κρίσιμων υποδομών» κ.ά. Εννοιες που ξεχειλώνονται στα χέρια των αρμόδιων μηχανισμών και υπηρεσιών, ώστε να τυλιχτεί σε μια κόλλα χαρτί όποιος θεωρηθεί απειλή για το κράτος του Ισραήλ.

- Με τον νόμο 4730/2020 κυρώθηκε η «Συμφωνία για τις Θαλάσσιες Μεταφορές», ανοίγοντας νέους δρόμους και πεδία κερδοφορίας για το εφοπλιστικό κεφάλαιο και τους ομίλους της διαμετακόμισης, καθώς συμφώνησαν π.χ. «να εξασφαλίσουν στα πλοία των δύο συμβαλλόμενων μερών το δικαίωμα της ανεμπόδιστης πρόσβασης και συμμετοχής τους στις θαλάσσιες μεταφορές μεταξύ των λιμένων των δύο συμβαλλόμενων μερών».

Στα τέλη Μάρτη ο Κυρ. Μητσοτάκης επισκέφτηκε την Ιερουσαλήμ, για να συζητήσει με τον αρχισφαγέα Νετανιάχου την «περαιτέρω εμβάθυνση της διμερούς συνεργασίας» και την παραπέρα εξέλιξη της διμερούς «στρατηγικής σχέσης».

Την ίδια περίοδο, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Στ. Παπασταύρου υποδεχόταν στην Αθήνα τον Ισραηλινό υπουργό Περιφερειακής Συνεργασίας Νταβίντ Αμσαλέμ, συζητώντας «ενεργειακά projects».

Είχαν προηγηθεί: Η υπογραφή της «διακυβερνητικής συμφωνίας Ελλάδας - Ισραήλ για την προώθηση της περιφερειακής ενεργειακής σταθερότητας», στις 23/12/2024, ανάμεσα στους υπουργούς Ενέργειας των δύο χωρών. Η επίσκεψη στην Ελλάδα, στα μέσα Γενάρη, υψηλόβαθμου οικονομικού κλιμακίου του Ισραήλ, στο οποίο συμμετείχε και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων του Ισραήλ. Κατά τη διάρκειά της συζητήθηκε ο στόχος για αντικατάσταση της Τουρκίας ως κύριου εμπορικού εταίρου του Ισραήλ. Η επίσκεψη Γεραπετρίτη τον Φλεβάρη σε Ισραήλ, Παλαιστίνη και Ιορδανία, όπου επαναλήφθηκε η πρόθεση της κυβέρνησης να «τρέξουν» τα ενεργειακά, εμπορικά και λοιπά ευρωατλαντικά σχέδια, και, βέβαια, το «παρών» των κατασκευαστικών ομίλων στα σχέδια «ανοικοδόμησης» της Γάζας και μετατροπής της σε «Ριβιέρα», που οδηγεί στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού... Επίσης, η τριμερής Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ τον Μάρτη, με τον Γεραπετρίτη να υποδέχεται στην Αθήνα τους ομολόγους του, λέγοντας ότι «προσβλέπουμε στη διεύρυνση του σχήματος με την επανενεργοποίηση του "3+1" και τη συμμετοχή των ΗΠΑ» και γνωστοποιώντας ότι έβαλε το θέμα στον Αμερικανό ομόλογό του, στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον, αποσπώντας μια «καταρχήν θετική ανταπόκριση».

Ταυτόχρονα, καθώς μπίζνες και πολεμική εμπλοκή πάνε μαζί, ήταν επί ημερών της ΝΔ που με διακρατική συμφωνία η 120ή Πτέρυγα Εκπαίδευσης στην Καλαμάτα δόθηκε στην ισραηλινή «Elbit» για να στήσει «Διεθνές Εκπαιδευτικό Κέντρο Πτήσεων», οι δε «συμπράξεις» και στην πολεμική βιομηχανία «τρέχουν» (π.χ. με την προμήθεια ισραηλινών οπλικών συστημάτων, αλλά και με «επενδύσεις» ισραηλινών πολεμικών βιομηχανιών), ενώ συνεχείς είναι οι συνεκπαιδεύσεις και οι κάθε είδους «διευκολύνσεις» στο κράτος - δολοφόνο, χωρίς μάλιστα να μετράμε τις σχετικές διευκολύνσεις στις ΗΠΑ και λοιπούς που τους κάνουν πλάτες από την πρώτη στιγμή του μακελειού.

Ενδεικτικά, τέλη Μάρτη πολεμικά πλοία του κράτους - δολοφόνου έδεναν στη Σούδα, ενώ οι Ισραηλινοί φονιάδες προσκλήθηκαν προηγουμένως στην πολυεθνική άσκηση της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας «Ηνίοχος 25», όπου κανονίστηκε να συμμετέχουν με ιπτάμενο ραντάρ τύπου G-550, καθώς τα μαχητικά τους ήταν πολύ ...απασχολημένα βομβαρδίζοντας τη Γάζα.

Με τέτοιο «φόρτο εργασίας», άλλωστε, τέλη Μάη του 2024, λίγες μόλις ώρες μετά από φρικιαστική σφαγή στη Ράφα, ξεκίνησε συνεκπαίδευση όπου η ελληνική Πολεμική Αεροπορία συμμετείχε με 56 αεροσκάφη F-16, ενώ από πλευράς της ισραηλινής IAF συμμετείχαν 2 ιπτάμενα τάνκερ σε μεγάλης κλίμακας άσκηση εναέριου ανεφοδιασμού νότια της Κρήτης, επί της ουσίας πρόβα πολέμου και για τα ισραηλινά χτυπήματα στο Ιράν...


Β. Ν.