Τέσσερις μέρες - μέχρι την Παρασκευή - έκαιγε η μεγάλη φωτιά στη βόρεια Χίο, με ένα ενεργό μέτωπο κοντά στη χαράδρα των Καμπιών. Η τεράστια καταστροφή στο νησί έρχεται να προστεθεί σε εκείνη πριν έναν μήνα και στην επίσης μεγάλη περσινή φωτιά.

Οι πυροσβέστες του νησιού και οι συνάδελφοί τους που ήρθαν από άλλες περιοχές να τους ενισχύσουν, έδωσαν τιτάνια μάχη μαζί με τους κατοίκους και τους κομμουνιστές στην πρώτη γραμμή. Ωστόσο, οι συνέπειες της καταστροφής είναι τεράστιες, με καμένα πάνω από 42.600 στρέμματα.

Πολλές είναι οι καταγγελίες κατοίκων ότι τις πρώτες κρίσιμες ώρες, αλλά και στη συνέχεια, λιγοστά ήταν τα εναέρια μέσα που έπρεπε να επιχειρήσουν σε δύσβατες δασικές περιοχές, όπου δεν υπήρχαν ούτε δρόμοι, ούτε υποδομές, με αποτέλεσμα η φωτιά να πάρει τεράστιες διαστάσεις.

Σοβαρά προβλήματα ηλεκτροδότησης παραμένουν στα χωριά Βολισσός, Ποτάμια, Πισπιλούντα, Χάλανδρα, Αφροδίσια, Κέραμος, Αγιάσματα, Λεπτόποδα, Εγρηγορός, Κουρούνια, Νενητούρια, Αγιο Γάλα, Πιραμά, Παρπαριά, Τρύπες, Μελανιός, Φυτά, Κηπουριές, Σπαρτούντα, Μάναγρος, Λήμνος, Λημνιά και Αγία Μαρκέλλα.

Οι καμένοι στύλοι είναι περισσότεροι από 150. Για την αποκατάσταση των ζημιών θα απαιτηθούν πολλές ημέρες, ίσως και πάνω από μια εβδομάδα, ενώ προβλήματα υπάρχουν και στην υδροδότηση. Οι φλόγες έχουν περάσει μέσα από αρκετούς οικισμούς, έκαψαν δεκάδες σπίτια, αποθήκες, στάνες, καλλιέργειες και υποδομές.

«Ο λαός πλήρωσε ξανά την πολιτική ενός κράτους που σαπίζει και υπηρετεί τα κέρδη των λίγων», σημειώνει σε ανακοίνωσή της η Τομεακή Επιτροπή Χίου του ΚΚΕ και προσθέτει:

«Η πύρινη κόλαση που πλήττει τη Βολισσό, την Αμανή, το Πελιναίο και τα χωριά της Βόρειας Χίου, μετέτρεψε σε στάχτη σπίτια, περιουσίες, καλλιέργειες, μελίσσια, κτηνοτροφικές μονάδες, δάση και υποδομές. Κάτοικοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, να φύγουν με βάρκες για να σωθούν, ενώ οι φλόγες έφτασαν έως το λιμάνι και τη θάλασσα.

Η εικόνα είναι αποκαρδιωτική: Καμένο τοπίο παντού, άνθρωποι ξεσπιτωμένοι και εγκαταλελειμμένοι. Αυτή είναι η πολιτική που αφήνει τις λαϊκές ανάγκες στο έλεος των πυρκαγιών, της "ατομικής ευθύνης" και της κακιάς ώρας, που βαφτίζει τις εγκληματικές ελλείψεις "ακραία φαινόμενα" ή "θεομηνίες" για να κρύψει τις πραγματικές αιτίες».

Η Τομεακή Επιτροπή Χίου του ΚΚΕ και οι εκλεγμένοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των πληγέντων. Με την παρουσία τους κατήγγειλαν τη συνειδητή εγκληματική έλλειψη μέτρων πρόληψης, την υποστελέχωση και τον εξοπλιστικό μαρασμό της Πυροσβεστικής, την απουσία σχεδίου και υποδομών, καθώς και την πολιτική του «τρεχάτε ποδαράκια μου» του 112.

Σε αντίθεση με την κρατική εγκατάλειψη, ο λαός των χωριών πάλεψε μόνος του να σώσει το σπίτι και το βιος του, βοηθώντας με αυτοθυσία.

Οπως σημειώνει η ΤΕ Χίου, «το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει έγκαιρα, με Ερωτήσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας και παρεμβάσεις, για την ανάγκη ουσιαστικών μέτρων πρόληψης, ενίσχυσης της Πυροσβεστικής και της Δασικής Υπηρεσίας με μόνιμο προσωπικό και σύγχρονα μέσα.

Μετά και την πυρκαγιά του Ιούνη από το Βροντάδο έως το Λιθί, είχε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου ότι "το νησί είναι ανυπεράσπιστο". Ολες οι κυβερνήσεις όμως διαχρονικά θεωρούν κόστος την προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού.

Δείχνουν μεγάλη "αποτελεσματικότητα" όταν πρόκειται να μοιράσουν δισεκατομμύρια σε επιχειρηματικούς ομίλους, πολεμικούς εξοπλισμούς και ιμπεριαλιστικές αποστολές, ακόμα και στους μακελάρηδες του λαού της Παλαιστίνης. Στο ίδιο έδαφος καλλιεργούνται και τα σχέδια για εξορύξεις και εγκατάσταση ΑΠΕ, που όχι μόνο καταστρέφουν το περιβάλλον και το τοπίο, αλλά αποτελούν προπομπό νέων καταστροφών, ανοίγοντας τον δρόμο για ακόμη μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση και λεηλασία της φύσης».

Η ανακοίνωση καταλήγει: «Θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας ώστε με τη λαϊκή πάλη να απαιτηθούν: Αμεση και πλήρη αποζημίωση στο 100% όλων των ζημιών. Αποκατάσταση όλων των απωλειών και των υποδομών. Ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και προστασίας από φυσικές καταστροφές, με μόνιμο προσωπικό και σύγχρονα μέσα. Αμεσα μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας για να μη μετατραπεί η καταστροφή σε διπλή τραγωδία (...) Καλούμε τον λαό της Χίου να μη σκύψει το κεφάλι, να οργανώσει την πάλη του και να βγάλει τα συμπεράσματά του: Μόνο ο οργανωμένος λαός μπορεί να σώσει τον λαό».