Η Σοφία Σεϊρλή γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και ήρθε με την οικογένειά της στην Ελλάδα όταν ήταν 4 χρονών. Η αγάπη της για την ποίηση και οι απαγγελίες της στο σχολείο «ξύπνησαν» μέσα της τη φλόγα της υποκριτικής. Μετά από δυο χρόνια σπουδές οικονομικών στο Λονδίνο, γύρισε στην Ελλάδα και αποφάσισε να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα. Εδωσε εξετάσεις στο Εθνικό και στο «Θέατρο Τέχνης», πέρασε και στα δύο και επέλεξε το Εθνικό, όπου αποφοίτησε πρώτη μαζί με την Λήδα Τασοπούλου.
Ακολούθησε μια πορεία πολλών δεκαετιών με συμμετοχές σε εκατοντάδες θεατρικές παραστάσεις, κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, που συγκροτούν ένα εντυπωσιακά πλούσιο βιογραφικό που δύσκολα θα μπορούσε αναλυτικά να αποτυπωθεί εδώ, αφού ερμήνευσε μια τεράστια γκάμα ρόλων και συνεργάστηκε με όλους σχεδόν τους Ελληνες σκηνοθέτες.
Σεμνή, ευγενής, καλλιεργημένη, κοινωνικά και πολιτικά ευαίσθητη, αγαπούσε βαθιά το θέατρο και εμβάθυνε διαρκώς στην τέχνη της. Δίδαξε παράλληλα υποκριτική στο Τμήμα Θεατρολογίας στο Πανεπιστήμιο Πάτρας και σε Δραματικές Σχολές, ενώ δούλεψε και θεατρικά κείμενα ως σεναριογράφος και δεν μπορούμε παρά να ξεχωρίσουμε τον μονόλογό της «Μέλπω Αξιώτη - Η μεταμόρφωση της χρυσαλλίδας», όπου δούλεψε μαζί με τον Νίκο Χατζόπουλο πάνω σε κείμενα της κομμουνίστριας συγγραφέα («Δύσκολες νύχτες» κ.ά.) και την υποδύθηκε στη σκηνή.
Για την απώλεια της Σοφίας Σεϊρλή το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει σε ανακοίνωσή του:
«Αποχαιρετούμε με θλίψη την σημαντική ηθοποιό, σεναριογράφο και καθηγήτρια υποκριτικής, Σοφία Σεϊρλή, που υπηρέτησε επί μισό αιώνα με προσήλωση, πίστη και εξαιρετικές επιλογές ρεπερτορίου την τέχνη της.
Γεννημένη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, αγάπησε το θέατρο από πολύ νωρίς και αφιέρωσε σε αυτό όλη της τη ζωή, συμμετέχοντας ταυτόχρονα στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες. Με υπέροχες ερμηνείες, όπως στον μονόλογο από τις "Δύσκολες Νύχτες" της Μέλπως Αξιώτη που αγάπησε πολύ, η Σοφία Σεϊρλή υπήρξε ηθοποιός που την ενδιέφερε η διαρκής μελέτη και εμβάθυνση σε έργα του κλασικού και του σύγχρονου ρεπερτορίου. Με υποκριτική ωριμότητα που κατέκτησε μέσα από σπουδαίους ρόλους, απέδειξε πόσο αναγκαία είναι για τον άνθρωπο σε κάθε εποχή η Τέχνη.
Ανησυχώντας για φαινόμενα απάθειας και αδιαφορίας, θεωρούσε πως είναι απαραίτητη η συμμετοχή στους αγώνες, καθώς, όπως είχε τονίσει σε συνέντευξή της στον "Ριζοσπάστη", "Δεν είναι αυτή η ζωή που θέλουμε ούτε, βεβαίως, κάπως έτσι θέλουμε να είναι το μέλλον των επόμενων γενεών. Είναι στο χέρι μας να αποφασίσουμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας, να ζήσουμε σ' έναν δίκαιο κόσμο και να διαμορφώσουμε ένα καλύτερο μέλλον".
Το ΚΚΕ εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους της».