Στις συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν με προσωπικό των ξενοδοχειακών μονάδων, από τους εργαζόμενους εκφράστηκαν σειρά μεγάλων προβλημάτων που επικρατούν στους χώρους δουλειάς τους, ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο, που τα πάντα δουλεύουν «στο φουλ».

Τονίστηκε η προσπάθεια της εργοδοσίας να αποκομίσει ακόμη μεγαλύτερα κέρδη, με υπερεντατική δουλειά, χωρίς ρεπό, άδειες κ.ά. δικαιώματα. Προβάλλοντας μάλιστα το επιχείρημα ότι «τώρα έχει πολλή δουλειά», ή «όσο έχει πολλή δουλειά καλά είναι» και «βάλτε όλοι πλάτη να τα καταφέρουμε», αφήνει πίσω της τις ανάγκες των εργαζομένων, που την ίδια ώρα καλούνται να ζήσουν με έναν μισθό για τους μήνες που δουλεύουν σεζόν αλλά και τους επόμενους, από το φθινόπωρο και μετά, που στην πλειοψηφία τους μένουν άνεργοι.

Αναφέρθηκε μεταξύ άλλων ότι υπάρχουν ειδικότητες, π.χ. καμαριέρες, όπου δουλεύουν εργολαβικοί εργαζόμενοι, μέσω δουλεμπορικών ουσιαστικά γραφείων από τρίτες χώρες, όπως Νεπάλ, Φιλιππίνες, αλλά και από Ουκρανία κ.α., που δεν θεωρούνται ξενοδοχοϋπάλληλοι και δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα, με την ένταση της εκμετάλλευσης να είναι μεγαλύτερη, το ίδιο και η πίεση προς τους υπόλοιπους συναδέλφους τους για λιγότερα. Αναδείχθηκε π.χ. ότι οι λεγόμενοι εργολαβικοί δεν λαμβάνουν το ΕΦΑΠΑΞ ξενοδοχοϋπαλλήλων για κάθε 20ετία εργασίας τους.

Σε γνωστό μεγάλο ξενοδοχείο καταγγέλθηκαν από τους εργαζόμενους οι συνθήκες διαμονής τους και το γεγονός ότι είχαν κρατήσεις στους μισθούς τους γι' αυτές χωρίς να το γνωρίζουν! Μάλιστα για τα συγκεκριμένα ζητήματα έγινε από το κλιμάκιο του ΚΚΕ και παράσταση διαμαρτυρίας στη διεύθυνση του ξενοδοχείου, με απαίτηση άμεσα να επιλυθούν τα προβλήματα διαμονής και να σταματήσουν οι κρατήσεις γι' αυτή.

Αναφορές έγιναν και σε άλλα ζητήματα που απασχολούν τους χιλιάδες εργατοϋπαλλήλους στα κάτεργα του Τουρισμού, και εκτός των χώρων δουλειάς τους, π.χ. στην κατάσταση με τις ελλιπέστατες υποδομές για τις λαϊκές ανάγκες, όπως με το νερό που δεν πίνεται και ...δεν υπάρχει για τον λαό, με τις τραγικές ελλείψεις στις δημόσιες δομές Υγείας κ.λπ.

Στις παρεμβάσεις του ο Γ. Στεφανάκης στάθηκε στα ζητήματα που απασχολούν συνολικότερα, υπογραμμίζοντας ότι την ίδια ώρα που η εργοδοσία μιλάει για την «επιτυχία του τουρισμού», τις αυξήσεις αφίξεων και τζίρου για τις μεγαλοεπιχειρήσεις του κλάδου, οι κίνδυνοι του ιμπεριαλιστικού πολέμου για τους λαούς, και τον ελληνικό, γενικεύονται, λόγω και της εμπλοκής της Ελλάδας σε αυτόν, του γεγονότος ότι η χώρα αποτελεί στόχο αντιποίνων από τους ανταγωνιστές των ιμπεριαλιστικών συμμάχων της Ελλάδας, ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Τόνισε πως οι επιπτώσεις των ανταγωνισμών για τον ελληνικό λαό και τους υπόλοιπους λαούς γενικεύονται, ότι την ίδια ώρα που η κυβέρνηση λέει πως δεν είναι δυνατόν να επανέλθει το εφάπαξ των ξενοδοχοϋπαλλήλων, στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΝΑΤΟ δίνεται το 5% του ΑΕΠ για εξοπλισμούς των «δικών του» πολεμικών αναγκών, που για την Ελλάδα αντιστοιχούν στα 27 δισ. ευρώ για πόλεμο, αναδεικνύοντας ότι λεφτά υπάρχουν, αλλά όχι για τις ανάγκες των λαών και των εργαζομένων. «Αν δεν μαζευτούν αυτά τα χρήματα, θα βάλουν χέρι ακόμη και στα ασφαλιστικά ταμεία για να ξεκληρίσουν τους λαούς», είπε χαρακτηριστικά ο Γ. Στεφανίδης.

Συνεχίζοντας επεσήμανε ότι η Παλαιστίνη δεν είναι μακριά, όσο κι αν η κυβέρνηση και τα κόμματα που στηρίζουν τη στρατηγική συμμαχία με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ θέλουν να μη θίγονται τα στρατηγικά συμφέροντα της αστικής τάξης, και ότι την ώρα που πεθαίνουν παιδιά από τους βομβαρδισμούς και την πείνα δεν γίνεται να επιδιώκεται να κρυφτούν όλα πίσω από την «τουριστική βιτρίνα». Αναφορά έκανε και στο ευάλωτο περιβάλλον του Τουρισμού, όχι μόνο από μια πιθανή μεγαλύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο αλλά και από άλλα γεγονότα που είχαν θύματα τους εργαζόμενους, όπως την περίοδο της πανδημίας, ή ακόμα και από φυσικά φαινόμενα που μπορούν να επηρεάσουν την κίνηση, με τις συνέπειες να φορτώνονται στους ξενοδοχοϋπαλλήλους.

Ως παράδειγμα έφερε την ίδια την ανάπτυξη του κλάδου, καθώς πριν περίπου 15 χρόνια οι αφίξεις στην Ελλάδα άγγιζαν τους 12 εκατ. επισκέπτες και σήμερα αυτοί πλησιάζουν τους 40 εκατ., ενώ οι τζίροι εκτοξεύονται σε δεκάδες δισ. ευρώ, χωρίς να βελτιώνεται η θέση των εργαζομένων στον κλάδο, που μετρούν μόλις 10 ευρώ περισσότερα στον βασικό μισθό τους, με τα εργασιακά τους δικαιώματα τσακισμένα. Σε αυτό, τονίστηκε, συνέβαλαν οι 13 διαφορετικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στον χώρο, η ακρίβεια που καλπάζει και τα νέα αντιλαϊκά μέτρα, όπως το 13ωρο που ετοιμάζει η κυβέρνηση της ΝΔ, στο πλαίσιο των Οδηγιών της ΕΕ, μαζί με τα κόμματα που τη στηρίζουν (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.). Μέσα από τις συζητήσεις αναδείχθηκε ότι είτε με κρίση είτε με ανάπτυξη, και στον κλάδο του Τουρισμού αυτοί που κερδίζουν πάντα είναι οι μεγαλοξενοδόχοι, οι τουρ οπερέιτορς και λοιποί επιχειρηματίες, σε βάρος των εργαζομένων στον κλάδο, συνολικά του λαού.

«Μας δίνουν τα αυτονόητα, σε πολλές περιπτώσεις ούτε αυτά, και ζητάνε κι άλλα μέτρα εναντίον μας για να αυξήσουν την κερδοφορία τους! Πρέπει να τους ευχαριστούμε κιόλας;», τονίστηκε σκωπτικά, με αναφορές και στο γεγονός ότι σε μια χώρα με θάλασσα και νησιά οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό δεν μπορούν να κάνουν το καλοκαίρι ούτε μία μέρα διακοπές. Επισημάνθηκε δε η θρασύτητα της κυβέρνησης να αναφέρει ότι το 13ωρο θα συμβάλει «να βλέπουν περισσότερο οι μανάδες τα παιδιά τους», όπως και το γεγονός ότι από το ξεχαρβάλωμα που επικρατεί στους όρους και τις συνθήκες δουλειάς στον κλάδο, ήδη φέτος έχουν χάσει τη ζωή τους τέσσερις εργαζόμενοι, χωρίς να υπολογίζονται επαγγελματικές ασθένειες, καθημερινοί τραυματισμοί κ.λπ.

Μέσα από τις παρεμβάσεις του ο Γ. Στεφανάκης τόνισε την ανάγκη να δυναμώσει τώρα η συλλογική διεκδίκηση των εργαζομένων στον Τουρισμό στη Ζάκυνθο, με μαζική συμμετοχή στο κλαδικό Σωματείο, αύξηση των μελών του, μαζικότατη συμμετοχή στις αρχαιρεσίες του και δημιουργία επιχειρησιακών σωματείων.

Με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές και σε συμπόρευση μαζί τους, άμεσα να απαιτηθούν σε κάθε χώρο όλα τα αναγκαία για τη βελτίωση των μισθών, των όρων και των συνθηκών εργασίας, σε σύγκρουση με την εργοδοσία και όλους όσοι της κάνουν πλάτες και τη στηρίζουν. Στο πλαίσιο αυτό αναφέρθηκαν παραδείγματα σε χώρους δουλειάς, πανελλαδικά και στο νησί, όπου οι εργαζόμενοι με τη μαχητική - αγωνιστική στάση τους είχαν αποτελέσματα.

Το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα δεν φτιασιδώνεται, δεν μπορεί να αλλάξει προς όφελος των εργαζομένων και του λαού, αντιθέτως μόνο χειρότερο γίνεται γι' αυτούς, με πολέμους, φτώχεια, εξαθλίωση και άλλα δεινά, τόνισε ο Γ. Στεφανάκης και απηύθυνε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ και τους κομμουνιστές, με δυνάμωμα της παρέμβασης και της παρουσίας του παντού, με νέα μέλη στους χώρους δουλειάς, με προβολή και πάλη για διαφορετική οργάνωση της κοινωνίας, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Μόνο με τον πλούτο και τα μέσα παραγωγής στα χέρια της εργατικής τάξης, με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, θέτοντας πρώτα και πάντα μπροστά τις συνεχώς διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες, θα μπορούν οι εργατοϋπάλληλοι και τα λαϊκά στρώματα να απολαμβάνουν τους κόπους τους, και σε αυτόν τον αγώνα το ΚΚΕ πρωτοστατεί και καλεί σε συμπόρευση.

Υπογράμμισε δε ότι ψεύδονται όλοι όσοι λένε ότι στο πλαίσιο του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος μπορούν να ζουν αρμονικά οι εργαζόμενοι και τα αφεντικά τους. Η πρόταση του ΚΚΕ αποτελεί απάντηση στην εξουσία του κεφαλαίου, έχει πυρήνα της τους χώρους δουλειάς, είναι εφαρμόσιμη και η μόνη ρεαλιστική.

«Το ΚΚΕ δείχνει τον δρόμο που χρειάζεται να ακολουθήσουν οι εργαζόμενοι και ο λαός, μόλις το αποφασίσουν, ακόμα κι αν οι συσχετισμοί σήμερα είναι αρνητικοί. Τα πράγματα αλλάζουν, η πρότασή μας είναι η μόνη αληθινή και εφαρμόσιμη απέναντι στο σύστημα της εκμετάλλευσης, της εξαθλίωσης και των πολέμων», κατέληξε ο Γ. Στεφανάκης.