Αλήθεια όμως, μπορεί η πολιτική που σήμερα οφείλεται για τα δεινά των νησιωτών να είναι και το φάρμακο; Κατηγορηματικά όχι.

Η συζήτηση για το τοπικό αναπτυξιακό σχέδιο δεν γίνεται σε ουδέτερο ταξικά περιβάλλον. Πρόκειται για την εξειδίκευση της κεντρικής αντιλαϊκής πολιτικής σε τοπικό επίπεδο, αντανακλά τους στόχους του κεφαλαίου. Που βλέπει ότι στα νησιά του ΒΑ Αιγαίου μπορούν:

Να αναπτύξουν τον τουρισμό, καθώς εκτιμούν ότι υπάρχει μεγάλο περιθώριο κερδοφορίας.

Να στηρίξουν τους ενεργειακούς σχεδιασμούς, ειδικά σε σχέση με επενδύσεις «πράσινης ανάπτυξης», παρότι αυτή η πολιτική δεν τους έχει αποδώσει τα προσδοκώμενα.

Σε αυτήν τη μεγάλη εικόνα κουμπώνουν έργα και χρηματοδοτήσεις, μαζί με μια προσπάθεια να χειριστούν την έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Τα δισεκατομμύρια που με άνεση αράδιαζαν τα κυβερνητικά στελέχη δεν μπορούν να κρύψουν τα εξής:

Οτι πρόκειται για χρήματα των λαών, πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι σε όλη την ΕΕ, άρα και στη χώρα μας. Αρα δικά μας χρήματα.

Οτι ο βασικός όγκος των χρηματοδοτήσεων πάει στο κεφάλαιο. Ορισμένα παραδείγματα από αυτά που αναφέρθηκαν στην παρουσίαση: Χρήματα για ΑΠΕ που πάνε σε ενεργειακούς κολοσσούς, χρήματα για επιδότηση εφοπλιστών, ότι γίνονται έργα με κριτήριο τις ανάγκες του τουριστικού κεφαλαίου, που εκτιμούν ότι υπάρχει μεγάλο περιθώριο κέρδους κ.λπ. Ακόμα και σε σχέση με τους αγρότες, η λογική είναι να στηριχθεί ο αγροτουρισμός, επομένως οι μεγαλοαγρότες και όχι οι βιοπαλαιστές παραγωγοί των νησιών.

Οτι οι πολεμικές δαπάνες δεν είναι για την άμυνα, αλλά για τους πολέμους όπου είναι μπλεγμένη η χώρα, τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Μέση Ανατολή, όπου ανάμεσα στα άλλα εκτυλίσσεται μια γενοκτονία σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος - δολοφόνο και στρατηγικό σύμμαχο του ελληνικού κεφαλαίου, Ισραήλ. Με στρατιωτικές αποστολές που κοστίζουν εκατ. ευρώ εκτός συνόρων, με αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία, που φεύγει και από τα νησιά. Πολιτική που οδηγεί σε υπονόμευση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, με τη χώρα να γίνεται στόχος πιθανών αντιποίνων.

Το τοπικό σχέδιο ανάπτυξης που παρουσιάστηκε επιβεβαιώνει ότι η μεγάλη εικόνα αντανακλάται και στην τοπική κοινωνία. Κριτήριο των επιλογών τους είναι οι ανάγκες του κεφαλαίου, και όχι αυτές του λαού και της νεολαίας. Επομένως, σχέδιο η κυβέρνηση σαφώς και έχει, είναι όμως σχέδιο που υπηρετεί τα κέρδη των λίγων σε βάρος των αναγκών των πολλών. Δηλαδή, αν δεν ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική του κεφαλαίου, μένουμε «στο ίδιο έργο θεατές». Π.χ.:

Τα χρήματα που δόθηκαν στο Νοσοκομείο Σάμου είναι για βαψίματα και για να μειωθεί η κατανάλωση Ενέργειας. Η χρηματοδότηση του νοσοκομείου είναι μειωμένη κατά 30%. Οι γιατροί όλο και λιγοστεύουν, το ίδιο οι νοσηλευτές και λοιπό προσωπικό, η κατάσταση βαίνει επιδεινούμενη, τα ημίμετρα της κυβέρνησης, που αρνείται να ακούσει τον λαό της Σάμου, αποτυγχάνουν σταθερά. Α, λένε και για τον μαγνητικό τομογράφο που το 2026 θα αποκτήσει για πρώτη φορά στα χρονικά το νοσοκομείο. Αλήθεια, αυτή η φράση δείχνει επιτυχία ή είναι η κορωνίδα της αποτυχίας της διαχρονικής πολιτικής των κυβερνήσεων που βλέπουν την Υγεία ως εμπόρευμα;

Δεν υπάρχει ούτε μια λέξη για τα σχολεία του νησιού που χτυπήθηκαν από τον σεισμό και όπου τα παιδιά ακόμα κάνουν μάθημα σε κοντέινερ. Το ίδιο, λείπει κάθε αναφορά στην επισκευή του κτιρίου της Εμπορικής, όπου στεγαζόταν, προ του φονικού σεισμού, το Πανεπιστήμιο. Μήπως επειδή με την αγορά των ιδιωτικών που ανοίγουν το πάνε για κλείσιμο;

Δεν υπάρχει καμία αναφορά στα αιτήματα που έχουν επανειλημμένα διατυπώσει οι αγρότες του νησιού μέσω του Αγροτικού τους Συλλόγου.

Αλλά και για την ατμομηχανή του Τουρισμού, καμία αναφορά για ΣΣΕ, για μισθούς με δικαιώματα, για τη δυνατότητα (που δεν έχει) της ελληνικής οικογένειας να κάνει διακοπές, για τις συνθήκες δουλειάς στον κλάδο, από τα ξενοδοχεία μέχρι τις ακτοπλοϊκές μεταφορές και τα αεροδρόμια.

Και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα που δείχνει τον ταξικό χαρακτήρα της ανάπτυξης είναι το εξής: Το αεροδρόμιο, όπου γίνονται έργα και που πλέον το έχει το μονοπώλιο της «Fraport», δεν θα έχει Βάση Ετοιμότητας - Επιφυλακής της Πυροσβεστικής, καθώς αρνήθηκε η εταιρεία. Αλήθεια, έργα και ανάπτυξη για ποιον;

Είναι δε κωμικό ότι μέσα στα έργα τους βάζουν και αυτά για τα οποία πιέζονται από λαϊκές κινητοποιήσεις και αγωνιστικές παρεμβάσεις για να τα κάνουν. Δυο παραδείγματα: Το θέμα των απορριμμάτων και της διαχείρισής τους στην Ικαρία η δημοτική αρχή της «Λαϊκής Συσπείρωσης» το παλεύει από πριν αναλάβει επίσημα τη διοίκηση. Και έχει πάρει υποσχέσεις, γιατί από ουσία ακόμα τίποτα. Αυτό μπήκε στη διαφάνεια ως έργο τους! 'Η τα χρήματα που δόθηκαν για τη διαχείριση των προσφυγικών ροών στην Ικαρία: Τα υποσχέθηκαν, δεσμεύτηκαν και για έναν χρόνο η τακτική τους ήταν «μην τον είδατε τον Παναή». Κι αυτό έργο τους!

Αλλά ποιος έχασε την ντροπή για να τη βρουν οι διάφοροι «χασάπηδες» και «φραπέδες» της κυβέρνησης;

Σε μια άμαζη εκδήλωση, θωρακισμένη από «ενοχλητικές φωνές», όπου άλλαξαν μέρα διεξαγωγής (επικαλούμενη τη φωτιά στη Χίο - τόσο ευαίσθητοι αυτοί που άφησαν το νησί αθωράκιστο), επέλεξαν να στήσουν ένα σόου όπου θα έκαναν το άσπρο μαύρο, να πείσουν ότι μπορεί να συμβεί το απίθανο: Και το κεφάλαιο να κερδοφορεί και ο λαός να ικανοποιείται. Που θα έπειθαν τους νησιώτες ότι κακώς διαμαρτύρονται, ότι κακώς είναι ο μόνος νομός όπου έγινε τοπική απεργία και ότι όλα πάνε πρίμα.

«Υπάρχουν 3 είδη ψεμάτων: Τα ψέματα, τα χοντρά ψέματα και οι στατιστικές», έγραφε ο Μαρκ Τουέιν. Ας προσθέσουμε και τις διαφάνειες, καθώς με 187 τέτοιες επέλεξε η κυβέρνηση να εντυπωσιάσει. Απλά έπεσε σε ξέρα: Το κυβερνητικό κλιμάκιο ως κακέκτυπο των διαφόρων Κορτέζ δεν μπορεί να ξεγελάσει τους ιθαγενείς με καθρεφτάκια, όπως πιστεύει. Και μιλάμε για μια κυβέρνηση που - όπως και οι άλλες - το ψέμα το έχει δεύτερη φύση.

Ο λαός στη Σάμο και στην Ικαρία έχει πείρα. Ξέρει ότι υπάρχει ακρίβεια και ότι οι μισθοί είναι χαμηλοί. Βλέπει ότι το εισόδημά του δεν φτάνει. Βλέπει ότι το νοσοκομείο καταρρέει, ό,τι και να λέει η διαφάνεια, και ότι αν κρατιέται, κρατιέται από το φιλότιμο των υγειονομικών. Ξέρει ότι στα σχολεία του λείπουν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, κι ας έφεραν διαδραστικούς πίνακες ακόμα και σε κοντέινερ! Ξέρει ότι υπάρχει ενεργειακή φτώχεια.

Και ο λαός σε Σάμο, Ικαρία και Φούρνους αντιδρά. Με τις απανωτές κινητοποιήσεις. Με τη μεγάλη απεργία στις 12 Φλεβάρη για την Υγεία, όπου απήργησαν και νέκρωσαν τα νησιά πραγματικοί άνθρωποι και όχι διαφάνειες. Με την τεράστια απεργιακή κινητοποίηση, η οποία καταδίκαζε την πολιτική τους που γεννά Τέμπη, στις 28 Φλεβάρη, όταν πάλι απήργησαν πραγματικοί άνθρωποι και όχι πινακάκια και στατιστικές. Με τα αποτελέσματα στις αρχαιρεσίες σε σωματεία, όπου έχει υποστεί ήττες ο κυβερνητικός συνδικαλισμός. Με την απήχηση της επίσκεψης του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που την παρακολούθησε με ενδιαφέρον ευρύτερος κόσμος.

Ολα αυτά έχουν θορυβήσει το κυβερνητικό επιτελείο. Και κάνουν κινήσεις για να εντυπωσιάσουν, να ξεγελάσουν. Ματαιοπονούν.

Το εργατικό - λαϊκό κίνημα σε Σάμο, Ικαρία και Φούρνους θα συνεχίσει να διεκδικεί. Και η διεκδίκησή του θα επιβάλει και λύσεις, θα τους αναγκάσει να δώσουν λύσεις.

Θα ενώσει τη φωνή του με το εργατικό - λαϊκό κίνημα σε όλη τη χώρα. Γιατί η πολεμική οικονομία και οι συνέπειες του πολέμου είναι εδώ, και είναι επικίνδυνα τα πράγματα. Γιατί για να δίνουν στα γεράκια του πολέμου, στερούμαστε εμείς και τα παιδιά μας βασικές ανάγκες.

Θα ενώσει τη δράση με τους εργαζόμενους, τον λαό και τη νεολαία, γιατί μας επιφυλάσσουν ένα χειρότερο μέλλον. Με διάλυση ωραρίων, 13ωρα, χαμηλούς μισθούς, διαλυμένα δικαιώματα, Παιδεία και Υγεία διαρκώς «στην εντατική».

Σε αυτήν την κατεύθυνση τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος και της ΚΝΕ θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.