Οργανωτές των κινητοποιήσεών τους ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας και το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής Αττικής (ΣΕΤΗΠ).

Στη διάρκεια της συγκέντρωσης, εκπρόσωποι των δύο σωματείων και εργαζόμενοι έδωσαν συνέντευξη Τύπου μεταφέροντας την κατάσταση που επικρατεί στους χώρους δουλειάς, με «λέξεις - κλειδιά» την εντατικοποίηση, την ανασφάλεια, τις καθυστερήσεις στις πληρωμές, την έλλειψη μέτρων υγείας και ασφάλειας, τους ακατάλληλους εργασιακούς χώρους, την εργοδοτική ασυδοσία που θρέφεται από την κυβερνητική πολιτική.

Τα σωματεία και οι εργαζόμενοι είχαν ζητήσει μάλιστα συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, η οποία όμως με διάφορα προσχήματα αρνήθηκε να συναντηθεί μαζί τους. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την αντίδραση των εργαζομένων, με τον Νίκο Τζώρτζη, πρόεδρο του Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, να καταγγέλλει ότι η υπουργός Εργασίας, ενώ εύκολα συναντιέται με ...«φανταστικούς» εργαζόμενους που δήθεν της ζητάνε να δουλεύουν 13ωρα, όταν ζητάνε να τη συναντήσουν οι πραγματικοί εργαζόμενοι, διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας, αρνείται να τους δεχτεί.

Στη συνέντευξη Τύπου ο Ν. Τζώρτζης αναφερόμενος στο νομοσχέδιο - έκτρωμα που φέρνει η κυβέρνηση (βλ. σελ. 11) τόνισε ότι «διαλύει κάθε έννοια προσωπικής και οικογενειακής ζωής, και γενικεύει τις συνθήκες ζούγκλας στους χώρους δουλειάς».

Σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους στον τομέα της ψηφιοποίησης επεσήμανε ότι πίσω από τις κυβερνητικές φανφάρες περί «εκσυγχρονισμού» και «προόδου» βρίσκεται μία ακόμα σύγχρονη εργασιακή γαλέρα, αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, με έργα που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Ανάκαμψης και μοιράζονται με διαγωνισμούς σε λίγους μεγάλους ομίλους (ΟΤΕ, «Intrasoft», «UniSystems» κ.ά.). Ετσι προχωράει η περιβόητη ψηφιοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, που διαφημίζεται με μπάνερ στο ίντερνετ και κάθε τόσο «εγκαινιάζεται» με προπαγανδιστική ομοβροντία από τα υπουργεία.

Οι όμιλοι αυτοί λοιπόν αναθέτουν την εκτέλεση των έργων σε υπεργολάβους («Scipta», «Iron Mountain», AMS, «Anybill», «Records Hub» κ.ά.) και το γαϊτανάκι συνεχίζεται με τους υπεργολάβους να προσλαμβάνουν προσωπικό από δουλεμπορικά γραφεία «ενοικίασης» εργαζομένων («ActionLine», «Trenk», «Adecco» κ.ά.), με συμβάσεις διάρκειας ενός έως τριών μηνών.

Αυτή η αλυσίδα κράτους, ομίλων, υπεργολάβων και δουλεμπορικών, τόνισε, δεν παράγει «πρόοδο» αλλά συνθήκες μεσαίωνα, εκμετάλλευση, πίεση, φόβο και εξάντληση για τους εργαζόμενους.

Ενδεικτικά ανέφερε:

- Τον Οκτώβρη του 2024 ργαζόμενος στην «Iron Mountain», στο Κέντρο Ψηφιοποίησης του ΕΦΚΑ, «άφησε την τελευταία του πνοή από την πίεση και το άγχος να πιάσει τους "στόχους" για να ανανεωθεί η σύμβασή του. Γι' αυτό το ίδιο έργο μάλιστα πανηγύριζε η υπουργός Κεραμέως λίγους μήνες νωρίτερα».

- Πριν λίγες εβδομάδες εργαζόμενος στην AMS τραυματίστηκε σοβαρά στο υπουργείο Εξωτερικών, επειδή η εταιρεία τού ανέθετε εργασίες αποθηκάριου και φορτοεκφορτωτή χωρίς κατάλληλο εξοπλισμό, και ενώ εργαζόταν με σύμβαση υπάλληλου γραφείου.

- Εργαζόμενος στη «Scripta» απολύθηκε επειδή διαμαρτυρήθηκε για την απουσία κλιματισμού.

- Οι καθυστερήσεις στις πληρωμές μισθών είναι κανόνας, όπως στη «Records Hub» και στην «Anybill».

- Ακατάλληλα και επικίνδυνα κτίρια, χωρίς πόσιμο νερό (!), εξαερισμό και χώρους αποθήκευσης, όπως αυτά της «Anybill» και της «Scripta» στον ΕΦΚΑ.

Αιτία της εφιαλτικής αυτής καθημερινότητας για τους εργαζόμενους είναι το κυνήγι του μέγιστου κέρδους, που δεν υπολογίζει ούτε τη ζωή ούτε την υγεία τους. Οι εταιρείες θέλουν φτηνό, αναλώσιμο προσωπικό, χωρίς δικαιώματα και με το ελάχιστο δυνατό κόστος. Και σε αυτό το έγκλημα το κράτος αποτελεί το «πρώτο βιολί», αφού διαμορφώνει το νομικό αντεργατικό πλαίσιο, δίνοντας όπλα στα χέρια της εργοδοσίας για την ένταση της εκμετάλλευσης.

«Ακόμα και σε παρέμβασή μας», ανέφερε, «στο υπουργείο Εξωτερικών μάς είπαν ότι "ναι, θα έπρεπε οι εργασίες να γίνονται αλλού, αλλά... δεν το επέτρεψε το δημοσιονομικό κόστος." Δηλαδή, τα κέρδη τους είναι πιο σημαντικά από τις ζωές μας».

Απέναντι σε όλα αυτά, ο πρόεδρος του Συνδέσμου αναφέρθηκε σε κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις σε εταιρείες, όπως στην «Iron Mountain», στη «Records Hub», στην «Anybill» και στην AMS, αλλά και στο υπουργείο Εργασίας και στον ΕΦΚΑ. Απευθυνόμενος τέλος στην κυβέρνηση και στις εταιρείες, τόνισε ότι τα έργα ψηφιοποίησης θα ολοκληρωθούν μόνο με εργαζόμενους όρθιους, που θα εργάζονται με σύγχρονα δικαιώματα και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς!

Εφτασε τέλος Ιούνη για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι τη μισθοδοσία του Μάη, κατήγγειλε ο Στέφανος, που δουλεύει για λογαριασμό της εταιρείας «Anybill», θυγατρικής της IMS, στην ψηφιοποίηση αρχείων του ΕΦΚΑ. Οι μισθοί καταβλήθηκαν κατά το ήμισυ στις 24/6 το βράδυ και το υπόλοιπο ποσό στις 26/6 το βράδυ, μόνο μετά την απόφαση των εργαζομένων να προχωρήσουν σε στάση εργασίας. Οσο για τις κτιριακές εγκαταστάσεις; Δίπλα στα εκτεθειμένα καλώδια ηλεκτρικού ρεύματος και στα ετοιμόρροπα ράφια που κρέμονται πάνω από τα κεφάλια τους, ανέδειξε την έλλειψη πόσιμου νερού. «Δεν έχουμε πόσιμο νερό στην εργασία μας, καλοκαίρι στην Ελλάδα του 2025, που παλεύουμε να την κάνουμε ψηφιακή», σχολίασε.

Τις απολύσεις τεσσάρων εργαζομένων και τις πιέσεις σε άλλους δύο να παραιτηθούν κατήγγειλε η Νικολέτα από τη «Scripta IKE». Οπως εξήγησε, οι απολύσεις αφορούν εργαζόμενους οι οποίοι είτε δεν αποδέχονται τις αισχρές συνθήκες εργασίας, είτε συμπληρώνουν έναν χρόνο εργασίας στην εταιρεία, άρα συγκροτούν ορισμένα δικαιώματα. «Οταν κάποιοι συνάδελφοι κάναμε παρέμβαση στον υπεύθυνό μας, ζητώντας του να γίνει κάτι ιδίως με τον κλιματισμό, διότι δουλεύαμε στους 35 βαθμούς τουλάχιστον, είχαμε απόλυση εργαζομένου», σημείωσε. Αναφέρθηκε στις παρεμβάσεις της Ομοσπονδίας και του Συνδέσμου, που έχουν οδηγήσει σε ελέγχους από την Επιθεώρηση Εργασίας, ενώ χαιρέτισε τα αντανακλαστικά που δείχνουν οι εργαζόμενοι, στρεφόμενοι στα σωματεία και παλεύοντας για τα δικαιώματά τους.

Η συνέντευξη Τύπου έκλεισε με την τοποθέτηση του Γιάννη Ανδρέου, προέδρου του ΣΕΤΗΠ, ο οποίος κατήγγειλε το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο, τονίζοντας ότι μέσω και της ψηφιοποίησης μεγάλοι όμιλοι του κλάδου «μπουκώνουν» με δισεκατομμύρια ευρώ που βγαίνουν από τους εργαζόμενους και σε βάρος των εργαζομένων.