«Σελίδες Σύγχρονης Προοδευτικής Ποίησης» ήταν ο τίτλος της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο το απόγευμα και στην οποία παρευρέθηκαν και παρουσίασαν το έργο τους οι ποιητές: Γιώργος Γωνιανάκης, Κατερίνα Ζησάκη, Νικόλας Κουτσοδόντης, Κωνσταντίνα Κορρυβάντη, Αλέξανδρος Λούντζης, Ειρήνη Μαργαρίτη, Παναγιώτης Μηλιώτης, Ελένη Ντούξη, Δημήτρης Πέτρου, Νίκη Χαλκιαδάκη.

Οι ποιητές και ποιήτριες κέρδισαν το κοινό με την ανάγνωση τμήματος των έργων τους, που ξεχώρισαν για την αισθητική τους δύναμη, ενώ πολλοί ανεβαίνοντας στη σκηνή έστειλαν μήνυμα αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης. Εντυπωσιακή ήταν η ανταπόκριση των επισκεπτών του Φεστιβάλ, που καθ' όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης άκουγαν με τη μεγαλύτερη προσοχή τα αποσπάσματα της σύγχρονης ποίησης που παρουσιάστηκαν.

Εγιναν επίσης παρεμβάσεις από τον Αλέξανδρο Βαλσαμή, συνεργάτη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ, και τον Γιώργο Μηλιώνη, μέλος του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ.

Ο Γ. Μηλιώνης, αφού έκανε μια ιστορική ανάλυση, σημείωσε ότι «η σύγχρονη προοδευτική ποίηση στην Ελλάδα έχει περάσει μέχρι τώρα - και θα συνεχίσει - "διά πυρός και σιδήρου". Μιλάμε για νέους ανθρώπους, με το όριο ηλικίας να κυμαίνεται ανάμεσα στα 30 και τα 40, ανθρώπους που διαμορφώθηκαν σε συνθήκες αντεπανάστασης, κατασυκοφάντησης κάθε οργανωμένου ταξικού αγώνα και οικονομικής κρίσης.

Σκεπτόμενοι και ευαίσθητοι άνθρωποι, που είχαν να αντιπαρατεθούν και με ό,τι πιο χυδαίο εμβαπτιζόταν στην "κολυμπήθρα" του lifestyle. Γράφουν σε ένα κλίμα βαρύ, με ποιήματα που περιπλανώνται στη νύχτα, με ποιήματα που ασφυκτιούν. Γράφουν σε σκληρή γλώσσα, αρκετοί με θραύσματα λέξεων, κρατώντας στο χέρι τους τα σπασμένα κομμάτια του καθρέφτη της προσωπικής τους εμπειρίας. Αλλες φορές τα ποιήματα είναι μια κραυγή και άλλες χαμηλόφωνα. Ιχνηλατείται επίσης μια τάση "φυγής", όμως γίνεται φανερό πως υπάρχει συνείδηση, έστω κι αν δεν διατυπώνεται ανοιχτά, πως δεν υπάρχουν πλέον "ειδυλλιακοί τόποι απόδρασης" έξω απ' αυτό που ζούμε. Οι αλυσίδες των αστικών κοινωνικών σχέσεων είναι παντού και μόνο σπάζοντάς τες μπορούμε να αλλάξουμε ζωή». Και συμπλήρωσε: «Ακριβοί συνοδοιπόροι μας, συναγωνιστές μας, σύντροφοί μας, "συνομιλούν" ποιητικά με παλιότερους αλλά πάνω απ' όλα με τη γενιά τους, μιλούν για ακριβά όνειρα, σκοντάφτουν πού και πού σε διαψεύσεις, αλλά πάντα σηκώνονται ξανά όρθιοι και προχωρούν. Αυτό είναι το σημαντικότερο απ' όλα».

Συνοψίζοντας, ο Αλ. Βαλσαμής ανάφερε ανάμεσα σε άλλα: «Ο ποιητής αντικειμενικά με τη στάση του, με την ποίησή του, παίρνει θέση για ό,τι συμβαίνει στην κοινωνία, ανεξάρτητα αν αυτός το επιθυμεί ή όχι. Από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τον έρωτα, την ανισοτιμία των δύο φύλων ή την κακοποίηση των γυναικών, τους πολέμους, τη φτώχεια, τον θάνατο, τις συμπεριφορές των συνανθρώπων του, αντικειμενικά παίρνει θέση. Γιατί κάτι θέλει να πει για όλα αυτά. Ακόμα και όταν για κάποιο θέμα δεν μιλάς, είναι επιλογή (...)

Προσπαθώντας να γενικεύσουμε τη θεματολογία με την οποία καταπιάνεται η σύγχρονη γενιά προοδευτικών ποιητών, και χωρίς φυσικά να περιορίζονται στις κατηγορίες που θα αναφερθούμε, θα μπορούσαμε να πούμε ότι σε ένα σημαντικό μέρος του έργου τους πιάνουν:

Τον έρωτα, τις αμέτρητες δυσκολίες που έχει αυτός μέσα στη σημερινή κοινωνία του ατομισμού, της σαπίλας, της εκμετάλλευσης, αλλά και την ομορφιά που έχει να προσφέρει, τη συντροφικότητα, την αγάπη.

Το Προσφυγικό, τόσο μέσα από τα μάτια των ίδιων των προσφύγων όσο και από την αντίθεση με τη δική μας καθημερινότητα.

Την Ιστορία της Ελλάδας όπως καθρεπτίζεται στο σήμερα, όχι μόνο σαν απόηχος, αλλά στη διαμόρφωση της σημερινής κοινωνίας.

Το κέρδος, την ταξική διάρθρωση της κοινωνίας μας και την ταξική εκμετάλλευση, και πώς αυτή, ανεξαρτήτως του πόσο το γνωρίζουμε ή το καταλαβαίνουμε, διαμορφώνει κάθε απόφαση στη σημερινή κοινωνία, οδηγεί σε εγκλήματα όπως αυτό των Τεμπών και σε πολέμους.

Τη σχέση παιδιού - γονιού, συχνά μέσα από αναπολήσεις των ίδιων των ποιητών για καταστάσεις και στιγμές που έχουν ζήσει με τους γονείς τους».

Την εκδήλωση συντόνισε ο Γιάννης Βέττας, μέλος της Ομάδας Λειτουργίας του Στεκιού και φοιτητής του Τμήματος Φιλολογίας του ΕΚΠΑ, ο οποίος κλείνοντας την εκδήλωση ανέφερε πως «για το Στέκι αυτή η εκδήλωση είναι μια σημαντική στιγμή... Το επόμενο διάστημα θα πάρουμε περισσότερες πρωτοβουλίες στήριξης και προβολής της ποίησης».