Ξεκίνησε χτες η δίκη για τη δολοφονία της Κυριακής Γρίβα έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Αγ. Αναργύρων, την 1η Απρίλη 2024, από τον πρώην σύντροφό της. Υπενθυμίζεται ότι η 28χρονη Κυριακή είχε απευθυνθεί στην αστυνομία ζητώντας βοήθεια και να μεταφερθεί με ασφάλεια στο σπίτι της. Το προσωπικό στο Τμήμα, όμως, την παρέπεμψε στην Αμεση Δράση, η οποία με τη σειρά της απάντησε στην κλήση και στο αίτημά της με το εξοργιστικό ότι «τα περιπολικά δεν είναι ταξί».

Η διαδικασία ξεκίνησε με τη δήλωση παράστασης προς υποστήριξη της κατηγορίας από την πλευρά της οικογένειας της αδικοχαμένης κοπέλας, και συγκεκριμένα από τους γονείς της και τα τρία αδέλφια της για ψυχική οδύνη. Στο εδώλιο κάθισε ο 39χρονος σήμερα κατηγορούμενος για την ανθρωποκτονία, ο οποίος μετήχθη από το Ψυχιατρείο Κορυδαλλού όπου κρατείται. Καθ' όλη τη διάρκεια είχε το βλέμμα κατεβασμένο, ενώ παρέμενε ακίνητος και αμίλητος. «Φονιά! Το παίζεις τρελός;», «έβαλες και γυαλιά τώρα;» φώναξαν από το ακροατήριο όταν μπήκε στην αίθουσα. Ακολούθησε η κλήρωση των ενόρκων, όπου ως λαϊκοί δικαστές κληρώθηκαν τρεις γυναίκες και ένας άνδρας και δύο αναπληρωματικά μέλη. Η υποστήριξη της κατηγορίας κατέθεσε σειρά αιτημάτων, μεταξύ των οποίων η δυνατότητα μαγνητοφώνησης και απομαγνητοφώνησης της διαδικασίας, η βιντεοσκόπηση και αναμετάδοση της διαδικασίας, λόγω δημοσίου συμφέροντος.

Την απόρριψη των αιτημάτων ζήτησε η υπεράσπιση, σχολιάζοντας: «Πεποίθηση της υπεράσπισης είναι λόγω της επικινδυνότητας του να μην δει πάλι το φως του ήλιου. Το πού θα κρατηθεί είναι κάτι που θα το αναπτύξω στους αυτοτελείς ισχυρισμούς μου», ενώ σε άλλο σημείο επεσήμανε ότι εξαρχής παραιτείται από τη χορήγηση ελαφρυντικών. Ο 39χρονος δολοφόνος επικαλείται ψυχολογικά προβλήματα και ισχυρίζεται ότι δεν θυμάται τι έκανε εκείνο το βράδυ.

Η μητέρα της 28χρονης, Δέσποινα Καλλέα, ανέφερε πως «αυτό που μου δίνει δύναμη είναι η δύναμη του κόσμου, όλες οι μάνες είναι μαζί μου. Εχω να αντιμετωπίσω αισχρές δικαιολογίες και ειρωνικές συγγνώμες. Οι νεκροί δεν γυρίζουν πίσω με συγγνώμες», και σχετικά με τους αστυνομικούς που άφησαν αβοήθητο το παιδί της, σημείωσε ότι «είναι συνυπεύθυνοι όσο και ο δολοφόνος».

Ο πατέρας της Κυριακής αναφέρθηκε επίσης και στους ισχυρισμούς του δράστη για ψυχιατρικά προβλήματα, επισημαίνοντας πως «υπάρχουν ειδικοί που τον έχουν κρίνει, ξέρουμε πολύ καλά τι είναι». Και όπως είπε ζητάει από τη Δικαιοσύνη «την ανώτερη μέγιστη ποινή. Οχι μόνο για την κόρη μου, αλλά για όλους όσοι σηκώνουν χέρι σε μια γυναίκα». Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι έναν χρόνο μετά τη δολοφονία της Κυριακής Γρίβα ένα νέο ηχητικό ντοκουμέντο είδε τη δημοσιότητα. Σε αυτό ακούγονται τα όσα διαδραματίστηκαν αμέσως μετά τη δολοφονία. Oι τέσσερις αστυνομικοί που δεν βοήθησαν την Κυριακή Γρίβα δεν έχουν κληθεί, σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, να απολογηθούν έναν χρόνο μετά τη δολοφονία της. Οπως όλα δείχνουν, η δίκη των αστυνομικών αναμένεται να καθυστερήσει περισσότερο καθώς η ανακρίτρια ζήτησε όλες τις απομαγνητοφωνήσεις. Οι αστυνομικοί είχαν δώσει απομαγνητοφώνηση μόνο των πρώτων 2,5 λεπτών του ηχητικού. Το δικαστήριο διέκοψε για τις 30 Ιουνίου.

Στα δικαστήρια της Ευελπίδων βρέθηκε η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), απαιτώντας την παραδειγματική τιμωρία του δράστη, όπως και όλων όσοι ευθύνονται για το έγκλημα. «Είμαστε απροστάτευτες γυναίκες και παιδιά, συνεχώς εγκλήματα το σύστημα γεννά», κατήγγειλαν οι γυναίκες που συγκεντρώθηκαν στο πανό της Ομοσπονδίας.

Στο πανό της ΟΓΕ στάθηκε προσερχόμενη στη δικαστική αίθουσα η μητέρα της Κυριακής, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη της για την παρουσία της Ομοσπονδίας και των γυναικών. «Είμαστε εδώ για την Κυριακή και κάθε Κυριακή, είμαστε εδώ για εμάς τις ίδιες», τη διαβεβαίωσαν. Παρούσες στα δικαστήρια, εκφράζοντας την υποστήριξή τους στην οικογένεια της αδικοχαμένης Κυριακής, ήταν γυναίκες που έχουν χάσει τις κόρες τους σε ανάλογα αποτρόπαια εγκλήματα.

Η ΟΓΕ απαιτεί μέτρα για την προστασία των γυναικών από κάθε μορφής βία και κατήγγειλαν τον προσανατολισμό και τη στάση των κρατικών οργάνων και της αστυνομίας, που αφήνουν τις γυναίκες εκτεθειμένες στην εγκληματική δράση δολοφόνων και βιαστών, την ίδια στιγμή που αντιμετωπίζει με σιδερένια πυγμή και εντεινόμενη καταστολή τη διεκδίκηση και τους αγώνες του λαού. Στηλιτεύει ακόμα τις μεγάλες, διαχρονικές ελλείψεις κοινωνικών δομών και υπηρεσιών, καθώς η πολιτική κυβερνήσεων και ΕΕ βάζει στο ζύγι του «κόστους» την ανάγκη πρόληψης και αντιμετώπισης της έμφυλης βίας. «Το κράτος μας αφήνει απροστάτευτες από τους δολοφόνους και τους βιαστές - Μας διώκει όταν παλεύουμε για τα δικαιώματά μας», κατήγγειλαν οι γυναίκες με τις πικέτες τους.