Οι κρίκοι αυτής της διαδικασίας πάμπολλοι, ξεκινώντας π.χ. από τις αποστολές όπλων και πυρομαχικών στην κυβέρνηση του Κιέβου, όπως και την παροχή εκπαίδευσης στα στελέχη των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Ενδεικτικά, πέρα από δεκάδες τεθωρακισμένα και βλήματα ακόμα και με απαγορευμένο «λευκό φώσφορο», στα μυστικοβούλιά τους έχουν συζητηθεί οι πύραυλοι «Patriot» και «S-300», με πιέσεις από ΝΑΤΟικούς συμμάχους να παραδοθούν στην Ουκρανία. Λέγεται επίσης ότι έχει ήδη παρασχεθεί εκπαίδευση στον χειρισμό αρμάτων «Leopard», στον τομέα των Ειδικών Επιχειρήσεων και στην εξουδετέρωση εκρηκτικών μηχανισμών και ναρκών («demining»).
Στο μεταξύ, ήδη από τον Μάρτη, και ενώ γίνονταν διαβούλια σε Παρίσι και Λονδίνο για την «ασφάλεια στην Ουκρανία στις νέες συνθήκες» (μετά την εκλογή Τραμπ), η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά έχει αποκλείσει τη συμμετοχή και με προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων σε κάποια «διεθνή δύναμη» που θα αναπτυχθεί στην Ουκρανία.
Θυμίζουμε επίσης ότι τον Αύγουστο του 2023, στην επίσκεψη Ζελένσκι στην Αθήνα, ο Ουκρανός Πρόεδρος ζήτησε από τον Μητσοτάκη μεταξύ άλλων και βοήθεια για την «άμυνα της παρευξείνιας περιοχής». Προηγουμένως, τον Απρίλη, στην επίσκεψή του στην Αθήνα ο τότε υπουργός Αμυνας της Ουκρανίας Ολ. Ρέζνικοφ δήλωνε «βέβαιος ότι και αφού κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο θα συνεχίσουμε τη συνεργασία μας και τις διμερείς πλατφόρμες, ειδικά τη διαδικασία αποναρκοθέτησης», ενώ μιλούσε για την ανάγκη «εδραίωσης του καθεστώτος ασφαλείας στη Μαύρη και στην Αζοφική Θάλασσα, καθώς άπτεται της ελεύθερης ναυσιπλοΐας», τοποθέτηση που συνεπάγεται ανάπτυξη μονάδων του στόλου και προσωπικού του Πολεμικού Ναυτικού μια ανάσα από τις ρωσικές βάσεις στην περιοχή.
Ανάπτυξη δυνάμεων έχουμε και σε άλλες επικίνδυνες ζώνες και μέτωπα, όπως το Κόσοβο αλλά και η Βοσνία - Ερζεγοβίνη, με την κυβέρνηση μάλιστα να αποφασίζει πριν κάποιους μήνες την ενίσχυση της εκεί ελληνικής στρατιωτικής παρουσίας (100 στελέχη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στήνουν έναν λόχο), καθώς συνολικά ο ευρωατλαντικός άξονας «σφίγγει τον κλοιό» για να αντιμετωπίσει την επιρροή των ανταγωνιστών του στην περιοχή, συγκεκριμένα της Ρωσίας και της Κίνας.
Εμπλοκή σημειώνεται και στο ναρκοπέδιο της Μέσης Ανατολής, όπου οι Ευρωατλαντικοί και οι σύμμαχοί τους στην περιοχή έχουν κάνει «ίσιωμα» για να περάσουν από εκεί οι εμπορικοί, ενεργειακοί και άλλοι δρόμοι, όπως ο περιβόητος IMEEC.
Πέρα από τις συχνές συνεκπαιδεύσεις με τους φονιάδες της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας, ελληνική φρεγάτα πλέει στα ανοιχτά του Λιβάνου, στο πλαίσιο της επιχείρησης UNIFIL, για την επιτήρηση του εμπάργκο όπλων στην οργάνωση Χεζμπολάχ.
Η εμπλοκή στο πολεμικό μέτωπο της περιοχής κορυφώνεται βέβαια με την αποστολή, εδώ και πάνω από έναν χρόνο, διαδοχικά φρεγατών («Υδρα», «Σπέτσαι», «Ψαρά») στον Κόλπο του Αντεν, στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής επιχείρησης «Aspides», για την αντιμετώπιση των Χούθι της Υεμένης, με τον λαό να πληρώνει έως και 500.000 ευρώ την ημέρα γι' αυτήν την ανάπτυξη, η οποία αφορά τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των ομίλων της διαμετακόμισης, ενώ για τα πληρώματα μένει ο κίνδυνος για την ίδια τους τη ζωή. Αποκαλυπτικός για τα παραπάνω ήταν ο ίδιος ο υπουργός Αμυνας, ο οποίος, κληθείς παλιότερα να σχολιάσει το γεγονός ότι με τέτοιες αποστολές σε αυτές τις ζώνες «εκτίθεται κόσμος σε κίνδυνο», απάντησε: «Βεβαίως! Αυτό είναι πραγματικό. Εκτίθεται, μάλιστα, εκτίθεται», αλλά «η συνταγματική τους υποχρέωση είναι να υπερασπίζουν τα συμφέροντα του ελληνισμού. Εκεί υπερασπίζονται τα συμφέροντα του ελληνισμού. Με κίνδυνο της ζωής τους; Βεβαίως με κίνδυνο της ζωής τους. Το ξέρουμε όλοι αυτό. Αλλά τις Ενοπλες Δυνάμεις δεν τις έχεις για να μην τις βάζεις ποτέ σε κίνδυνο».
Στη δήλωσή του αυτή αποτυπώνεται ο κυνισμός του κεφαλαίου, που ξεχειλώνει ακόμα κι αυτό το αστικό Σύνταγμα όταν πρόκειται να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους, παρουσιάζοντας ως ...συνταγματικό καθήκον τις υπηρεσίες συνοδείας και φύλαξης στα πλοία των εφοπλιστών, που στο μεταξύ απολαμβάνουν 50 και πλέον φοροαπαλλαγές, συνταγματικά κατοχυρωμένες από όλες τις κυβερνήσεις, με την πλειοψηφία των πλοίων τους σε ξένες σημαίες.
Στο ίδιο μοτίβο, στην περιοχή συνεχίζει να επιχειρεί πυροβολαρχία «Patriot» (Ελληνική Δύναμη Σαουδικής Αραβίας - ΕΛΔΥΣΑ) που βρίσκεται εδώ και 3 χρόνια στη χώρα, προστατεύοντας ενεργειακές και άλλες υποδομές, με την κυβέρνηση μάλιστα να «καμαρώνει» ότι τα στελέχη της αποκτούν «πολύτιμη» πολεμική πείρα, καθώς λειτουργούν σε κανονικές πολεμικές συνθήκες και όχι σε «περιβάλλον ασκήσεως»...
Και όλα δείχνουν ότι σχέδια είναι έτοιμα για να πάνε και παραπέρα. Διόλου τυχαία, Ινδός υποστράτηγος ε.α., την ώρα που η χώρα του ήταν στα πρόθυρα γενικευμένης πολεμικής σύγκρουσης με το Πακιστάν και ενώ ο πολυδιαφημισμένος από τους Ευρωατλαντικούς IMΕEC (India - Middle East - Europe Economic Corridor / Οικονομικός Διάδρομος Ινδίας - Μέσης Ανατολής - Ευρώπης), το υποτιθέμενο «αντίπαλο δέος» στον κινεζικό «Δρόμο του Μεταξιού», έχει βάλει «φωτιά» από τα λιμάνια του Ισραήλ και την Ερυθρά Θάλασσα μέχρι τον Κόλπο του Αντεν και τον Ινδο-Ειρηνικό, έλεγε: «Οι Τούρκοι έχουν έντονη αντιπαράθεση με τους Ελληνες (...) Αυτή είναι η στιγμή στην οποία η Ινδία μπορεί να ενωθεί με την Ελλάδα, να προωθήσει δυνάμεις, ενέργειες, να αντεπιτεθεί σε Πακιστάν - Τουρκία (...) οπωσδήποτε να διεξάγουμε κοινά στρατιωτικά γυμνάσια στο Αιγαίο αλλά και στον Ινδικό Ωκεανό με το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, ώστε να ωφεληθούμε σε εμπειρογνωμοσύνη, να διευκολυνθεί η διαλειτουργικότητα, να μάθει η μία πλευρά τις διαδικασίες και τη γλώσσα της άλλης, ώστε να μπορούμε να επιχειρήσουμε από κοινού όταν χρειαστεί».
Υπάρχει βάση. Ηδη από τον Αύγουστο του 2023, και ενόψει της έλευσης τότε του Ινδού πρωθυπουργού Μόντι στην Αθήνα, ο Μητσοτάκης αρθρογραφώντας στους «Times of India» προετοίμαζε για αποστολές στον Ινδο-Ειρηνικό, σε άμεση εμπλοκή της χώρας στους ανταγωνισμούς που κλιμακώνονταν στην περιοχή. «Στην άμυνα, η ινδική ΠΑ και το ΠΝ συμμετείχαν πρόσφατα σε μια κοινή άσκηση με τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, ενώ η ελληνική ΠΑ και το ΠΝ θα βρίσκονται σύντομα στον Ινδο-Ειρηνικό, ενισχύοντας την ικανότητα να διατηρούνται οι θαλάσσιες οδοί ειρηνικές, ανοιχτές και χωρίς αποκλεισμούς», έγραφε.
Στο ενδιάμεσο, η ινδική ΠΑ συμμετείχε με μαχητικά της στις ασκήσεις «Ηνίοχος» του 2023 και του 2025, η δε ελληνική έστειλε δικά της στην Ινδία για την «Tarang Shakti 24». Επιπλέον, εδώ και πάνω από έναν χρόνο ελληνικές φρεγάτες στέλνονται στο Κέρας της Αφρικής, στις παρυφές του Ινδο-Ειρηνικού, στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής επιχείρησης «Aspides», για τη στήριξη των ΗΠΑ - ΕΕ - Ισραήλ στην αντιπαράθεση με τους Χούθι της Υεμένης.
Τι ετοιμάζουν για παραπέρα; Διαβαθμισμένο έγγραφο του υπουργείου Αμυνας που αποκάλυψε τον Νοέμβρη του 2024 ο «Ριζοσπάστης» σημείωνε ότι «στην ΕΕ υφίστανται διεργασίες για τη διερεύνηση του μέλλοντος των επιχειρήσεών της στον ΒΔ Ινδικό Ωκεανό, και στο πλαίσιο αυτό εξετάζεται η πιθανότητα συγχώνευσης των επιχειρήσεων "Atalanta" και "Aspides"». Θυμίζουμε ότι η «περιοχή επιχειρήσεων» της «Aspides» περιλαμβάνει Ερυθρά Θάλασσα, Κόλπο του Αντεν, Αραβική Θάλασσα, Θάλασσα του Ομάν, Περσικό Κόλπο και ΒΔ Ινδικό Ωκεανό. Αν προστεθεί και η ζώνη της «Atalanta», οι Ευρωενωσιακοί θα απλώνουν πολεμικά τους πλοία και αεροσκάφη επιτήρησης σχεδόν σε ολόκληρη την ακτογραμμή της Ανατολικής Αφρικής!
Δεν είναι τυχαίο ότι στο ίδιο έγγραφο καταγράφεται η «πρόταση» των Γάλλων να αναλάβουν την εν πλω διοίκηση και να διαθέσουν τις εγκαταστάσεις τους στο Αμπου Ντάμπι, για να εγκατασταθούν εκεί ο εν πλω διοικητής και το επιτελείο του.
Σημειωτέον, από τη βάση τους εκεί οι Γάλλοι ηγούνται ήδη άλλης πολυεθνικής επιχείρησης, της EMASOH, στα Στενά του Ορμούζ, με αντικείμενο «την ασφαλή και ελεύθερη διέλευση των εμπορικών πλοίων σε Περσικό Κόλπο, Στενά του Ορμούζ και Κόλπο του Ομάν». Η επιχείρηση αυτή ξεκίνησε το 2020 στα νότια του Ιράν. Σε αυτό το φόντο, μάλιστα, το 2021 η ελληνική κυβέρνηση έστειλε φρεγάτα στο Αμπου Ντάμπι, όπου και εκτέλεσε συνεκπαιδεύσεις με πλοία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και των ΗΠΑ, ενώ συμμετείχε - για πρώτη φορά - σε ρόλο υποστήριξης («associated support») στην πολυεθνική αποστολή.
Περιττό να ειπωθεί ότι όλα αυτά τα ευρωΝΑΤΟικά σχέδια υπηρετούνται και από ένα εκτεταμένο δίκτυο αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων ανά την Ελλάδα.
Π.χ. από την «κορωνίδα» της ελληνοαμερικανικής «συνεργασίας», τη Σούδα («Marathi Pier Complex»), για την υποστήριξη των πλοίων του θανάτου που απλώνει το ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο και στον Περσικό, παλαιότερα και στη Μαύρη Θάλασσα, με συνεχείς εργασίες παραπέρα εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης των δυνατοτήτων της, όπως έχει αναδείξει με σειρά αποκαλυπτικών δημοσιευμάτων του ο «Ριζοσπάστης» όλα αυτά τα χρόνια.
Θυμίζουμε ότι λειτουργεί εκεί το περιλάλητο κρηπίδωμα «NATO Carrier Pier K-14» (χρησιμοποιείται για αεροπλανοφόρα, ελικοπτεροφόρα και μεγάλα πλοία ανεφοδιασμού για εκφόρτωση υλικών), όπως και στις άλλες δύο προβλήτες η «NATO West Fuel Pier K-10» και η «NATO East Fuel Pier K-12» (χρησιμεύουν για «ελλιμενισμό και ανεφοδιασμό» άλλων, μικρότερων πλοίων), αλλά και η «K-9 Ammunition Pier», που χρησιμοποιείται για τη φόρτωση και εκφόρτωση πυρομαχικών, με όλη την περιοχή - όπως έχει αποκαλύψει ο «Ριζοσπάστης» - να είναι σκαμμένη με τουλάχιστον 10 τούνελ που συνδέουν αποβάθρες ή άλλα σημεία όπου γίνεται φόρτωση και εκφόρτωση με υπόγειες αποθήκες.
Λίγο βορειότερα από το ναυτικό λειτουργεί το αεροπορικό σκέλος της αμερικανικής βάσης, τα περίπου 445 στρέμματα που καταλαμβάνουν στα βορειοανατολικά του αεροδιαδρόμου Χανίων (NSA Souda Bay Topside) για τα γιγαντιαία αεροσκάφη τους.
Στο μεταξύ, σε «Σούδα Νο 2» αναδεικνύεται για τους Αμερικανούς η αεροπορική βάση της Λάρισας. Θυμίζουμε ότι από την άνοιξη του 2022 σταθμεύουν μόνιμα στην 110 Πτέρυγα Μάχης τουλάχιστον 4 UAV τύπου «MQ-9 Reaper» των Αμερικανών. Τα διαχειρίζεται η 371 Expeditionary Air Base Squadron (EABS) της US Air Force, έχοντας απλωθεί σε υποδομές της 348ης Μοίρας Τακτικής Αναγνώρισης της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, και αποτελούν τα «μάτια» των Αμερικανών από τη Βόρεια Αφρική μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα. Η Μοίρα έχει αναλάβει τη διεκπεραίωση και γιγαντιαίων αμερικανικών μεταγωγικών, που επίσης έχουν αξιοποιήσει τη βάση της Λάρισας.
Εξάλλου, η χώρα με τις υποδομές στον Αραξο παραμένει κομμάτι του πυρηνικού σχεδιασμού του ΝΑΤΟ (είναι πάντα έτοιμες εκεί και καλοσυντηρημένες υποδομές για αποθήκευση πυρηνικών βομβών), ενώ το Ακτιο ως «Προωθημένη Επιχειρησιακή Βάση» (Forward Operational Base) αξιοποιείται από τα ιπτάμενα ραντάρ του ΝΑΤΟ, AWACS.
Οπως επίσης αξιοποιούνται Αλεξανδρούπολη, Θεσσαλονίκη και από πιο πρόσφατα και η Καβάλα για την προώθηση αμερικανοΝΑΤΟικού εξοπλισμού σε Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη, στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, αλλά και στην ίδια την Ουκρανία.
Μάλιστα είναι τόσο συχνές πλέον οι διεκπεραιώσεις, που από τους Αμερικανούς κρίθηκε αναγκαίο τα τελευταία χρόνια να αναπτύξουν σε μόνιμη βάση εδώ το ελληνικό απόσπασμα («Greece Detachment») του 839 Τάγματος Μεταφορών του US Army (με χώρες ευθύνης Ελλάδα, Τουρκία και Ιταλία). Εχει την έδρα του στο Κερατσίνι, αναλαμβάνοντας για λογαριασμό της Military Surface Deployment and Distribution Command (SDDC) διεκπεραιώσεις προσωπικού, μέσων και πολεμοφοδίων.
Πολλές από τις μετακινούμενες δυνάμεις τους μένουν εδώ για κοινές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις. Τελευταίο τέτοιο παράδειγμα η άσκηση «Immediate Response 25», που προγραμματίζεται για το αμέσως επόμενο διάστημα (26/5 - 9/6), εστιάζοντας σε ζητήματα κυβερνοάμυνας και όχι μόνο, καθώς θα συνδυαστεί με σενάρια με πραγματικά πυρά, διάβαση ποταμών κ.λπ., σε 8 χώρες: Αλβανία, Βουλγαρία, Κροατία, Ελλάδα, Κόσοβο, Μαυροβούνιο, Βόρεια Μακεδονία και Σλοβακία.
Ειδικά για την Ελλάδα οι Αμερικανοί έχουν βγάλει πρόγραμμα ο ελληνικός στρατός να φιλοξενήσει την τελετή έναρξης της άσκησης, επίσης να διοργανώσει διάβαση ποταμού (προκρίνεται ο Νέστος στην περιοχή των Τοξοτών Ξάνθης) και συνδυασμένη επίθεση από ξηράς και αέρος με προσωπικό από την 194η Ταξιαρχία Μηχανικού της Εθνοφρουράς του Τενεσί, την Ομάδα Μάχης της 86ης Ταξιαρχίας Πεζικού της Εθνοφρουράς του Βερμόντ (υπολογίζεται ότι οι Αμερικανοί θα έχουν εδώ 2.000 στελέχη τους) και την ελληνική ΧΧ Τεθωρακισμένη Μεραρχία.
Θα πραγματοποιηθεί ακόμα εκπαίδευση με συνδυασμένα πυρά στο Πεδίο Βολής Αρμάτων Ξάνθης (στρατόπεδο «Τριανταφυλλίδη» στο Πετροχώρι Ξάνθης), όπως και εκπαίδευση σε λιμάνι της περιοχής για αντίδραση σε επίθεση με χημικά! Και έπεται συνέχεια.
Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος είναι οι συνεχείς θυσίες που καλείται να κάνει ο λαός για την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ και τη στροφή στην πολεμική οικονομία, με την επερχόμενη Σύνοδο της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας να έχει πάνω - πάνω στη λίστα την παραπέρα εκτόξευση των πολεμικών δαπανών, τουλάχιστον στο 3% - 3,5% του ΑΕΠ!
Θυμίζουμε ότι σύμφωνα με στοιχεία του ΝΑΤΟ («Defence Expenditure of NATO Countries» 2014 - 2024) ο ελληνικός λαός πλήρωσε για στρατιωτικές δαπάνες (προσανατολισμένες στα πρότυπα και προτάγματα του ΝΑΤΟ) 8,054 δισ. ευρώ το 2022 και 6,224 δισ. το 2023, ενώ προϋπολογιζόταν να καταβάλει 7,126 δισ. ευρώ το 2024. Το αντίστοιχο ποσό το 2014 ήταν «μόλις» 3,939 δισ.
Σημειωτέον, με βάση το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πρόγραμμα την τετραετία 2025 - 2028 οι στρατιωτικές δαπάνες της Ελλάδας θα είναι ιδιαίτερα αυξημένες, καθώς είναι προγραμματισμένες παραλαβές οπλικών συστημάτων, όπως τα μαχητικά αεροσκάφη «Rafale» και F-35 και οι φρεγάτες «Belharra». Στον προϋπολογισμό του 2025 περιλαμβάνεται επιβάρυνση 850 εκατ. ευρώ λόγω της παραλαβής της πρώτης φρεγάτας και για το 2026 επιπλέον 1,3 δισ. ευρώ, πέραν του ποσού αυτού. Εξοπλισμοί που - όπως οι ίδιοι παπαγαλίζουν - «θα ενισχύσουν την ευρωπαϊκή άμυνα και στρατηγική αυτονομία», αποκαλύπτοντας τον πραγματικό χαρακτήρα αυτών των χρυσοπληρωμένων από τον λαό αγορών. Σε αυτό το φόντο, σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού προβλέπονται το 2025 για το ΥΠΕΘΑ δαπάνες τουλάχιστον 6,13 δισ. ευρώ.
Και αυτά πριν πέσουν στα «σαγόνια» των επιχειρηματικών ομίλων και των πολεμικών βιομηχανιών και τα νέα «πεσκέσια» που προβλέπει το πρόγραμμα «ReArm Europe» των 800 δισ. Η κυβέρνηση, που ήδη διεκδικεί μερίδιο από την «πίτα» για τους ντόπιους ομίλους, έχει ήδη σπεύσει να ανακοινώσει τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό εξοπλιστικών προγραμμάτων (ΜΠΑΕ), ο οποίος αφορά ούτε λίγο ούτε πολύ δαπάνες 25 δισ. ευρώ σε βάθος 12ετίας.