Ετσι, λοιπόν, η ΕΕ περνά στην οικονομία του πολέμου. Μια προσαρμογή όλων των κλάδων της οικονομίας σε συνθήκες πολέμου, που ξεκινάει από νωρίς, ώστε να είναι έτοιμοι σε περιπτώσεις πολέμου - έκτακτης ανάγκης. Αυτή η στροφή της ΕΕ στην πολεμική οικονομία και βιομηχανία δείχνει την προσπάθειά της να ενισχύσει τον στρατιωτικό χαρακτήρα της ιμπεριαλιστικής Ευρωένωσης, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ αλλά και με «στρατηγική αυτοτέλεια», μέσω της ενίσχυσης με τον Ευρωστρατό ή με σχηματισμούς άμεσης επέμβασης. Αυτόν τον ρόλο παίζουν οι επιπλέον χρηματοδοτήσεις στην έρευνα και στην παραγωγή εξοπλισμών, στο πλαίσιο της λεγόμενης «Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ενωσης», ή η δημιουργία ειδικού ταμείου, ύψους 100 δισ. ευρώ, για άμεσες επενδύσεις στην πολεμική βιομηχανία, σε αντιστοιχία με την έκθεση Ντράγκι, που κάνει λόγο για 500 δισ. ευρώ προς την ευρωπαϊκή βιομηχανία πολέμου. Πακτωλός χρημάτων για προγράμματα που ελέγχουν και αξιοποιούν τις δυνατότητες στην τεχνητή νοημοσύνη, στον ψηφιακό μετασχηματισμό κ.α.

Ομως η πολεμική οικονομία δεν είναι μόνο η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών αλλά και η γενικότερη εμπλοκή των κρατών - μελών της ΕΕ στον ενεργειακό, εμπορικό και τεχνολογικό πόλεμο. Η εμπλοκή κάθε κράτους στον πόλεμο δεν ταυτίζεται μόνο με τη στρατιωτική δράση, αλλά αφορά και τη στροφή όλης της οικονομίας στις ανάγκες του πολέμου.

Η Ελλάδα ήδη εμπλέκεται ενεργά στον ενεργειακό πόλεμο ΕΕ - Ρωσίας, με τις κυρώσεις και τα σχέδια μεταφοράς φυσικού αερίου και ηλεκτρικού ρεύματος από την Ανατολική Μεσόγειο στην ΕΕ. Οι εξελίξεις αυτές πολλαπλασιάζουν τους κινδύνους από τη βαθιά εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο και στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς, λόγω της επέκτασης της πολεμικής σύγκρουσης στην ευρύτερη περιοχή. Η εργατική τάξη και οι λοιπές λαϊκές κοινωνικές δυνάμεις θα πληρώσουν τελικά την πολεμική προετοιμασία και εμπλοκή.

Οι οικονομικές επιπτώσεις από την πολεμική προετοιμασία και εμπλοκή θα είναι:

• Η ενίσχυση των πολεμικών προϋπολογισμών για ΝΑΤΟικές δαπάνες, που θα φέρουν περιορισμό της χρηματοδότησης, από το κράτος, τομέων που σχετίζονται με λαϊκές - κοινωνικές ανάγκες, όπως η Υγεία, η Εκπαίδευση κ.ά.
• Η εκτίναξη του ενεργειακού κόστους, η οποία άμεσα συνδέεται με τον ενεργειακό πόλεμο, και η απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο, καθώς επηρεάζει άμεσα τη λαϊκή κατανάλωση.
• Οι κυρώσεις προς τη Ρωσία, στις οποίες συμμετέχει και η Ελλάδα, επιβαρύνουν τους εργαζόμενους και τις λαϊκές δυνάμεις, με την αύξηση του κόστους παραγωγής των προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης.
• Η επιδίωξη της άρχουσας τάξης, εξαιτίας των άμεσων επιπτώσεων της πολεμικής προετοιμασίας, για την ευρύτερη δυνατή εξασφάλιση εργατικής συναίνεσης.
• Η προώθηση της συμμαχίας της αστικής τάξης με τα μεσαία στρώματα, παράλληλα με την ενίσχυση του καθεστώτος αυταρχισμού και καταστολής στους κλάδους και στους χώρους εργασίας.
• Η επεξεργασία σχεδίων και μηχανισμών συνολικής ενσωμάτωσης των εργαζομένων και ιδιαίτερα της νεολαίας στην πολεμική προετοιμασία, στο όνομα της «συμμετοχής στην αντιμετώπιση κρίσεων».
• Νέα μέτρα καταστολής και αυταρχισμού, τα οποία παίρνονται με διάφορες αφορμές, αξιοποιώντας και υπαρκτά κοινωνικά προβλήματα.
• Η διαμόρφωση νέου νομοθετικού πλαισίου σε ΕΕ και Ελλάδα, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να περιορίσει δικαιώματα, ιδιαίτερα τη συνδικαλιστική και πολιτική δράση, χωρίς να ενεργοποιήσει την «κατάσταση πολιορκίας», δηλαδή τον στρατιωτικό νόμο.
• Με βάση το νομοθετικό πλαίσιο για την «παλλαϊκή άμυνα» μπορούν να αποσταλούν ΦΑΠ (Φύλλα Ατομικής Προσκλήσεως) σε κάθε πολίτη 18 - 60 ετών που δεν μετέχει στις Ενοπλες Δυνάμεις, για την υποχρεωτική και ενεργό συμμετοχή του στην «Εθνική Ασφάλεια».
• Οι ασκήσεις έκτακτης ανάγκης που ήδη πραγματοποιούνται σε υπηρεσίες του αστικού κράτους, όπως η ενεργοποίηση ομάδων εφέδρων και ενόπλων τμημάτων τα οποία συνδέονται με κρατικούς και «παρακρατικούς» μηχανισμούς.

Σήμερα λοιπόν είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε ότι η πολιτική των αστικών κυβερνήσεων στις πολεμικές εμπλοκές είναι συνέχεια της πολιτικής σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Σήμερα πιο αποφασιστικά μπορούμε να οργανώσουμε την πάλη μας ενάντια στις ήδη υπάρχουσες επιπτώσεις της πολεμικής εμπλοκής, διεκδικώντας αύξηση των δαπανών για τις λαϊκές - κοινωνικές ανάγκες.

Ο τομέας της λεγόμενης αμυντικής βιομηχανίας τροφοδοτείται άμεσα, αφού η κλιμακούμενη αντιπαράθεση των δύο ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων, ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Κίνας - Ρωσίας, οξύνεται, με τον πόλεμο ΝΑΤΟ - Ρωσίας να βρίσκεται στο επίκεντρο. Ο τομέας της πολεμικής βιομηχανίας αποτελεί ιστορικά πυλώνα εκτόνωσης της κρίσης.

Τις τελευταίες μέρες ανακοινώθηκε η συνάντηση του πρωθυπουργού στο Μαξίμου με εκπροσώπους εταιρειών της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας και τεχνολογίας. Η συνάντηση έγινε στον απόηχο των πρόσφατων διαρροών για 4,5 δισ. ευρώ που ετοιμάζονται να κατασπαράξουν τα πολεμικά αρπακτικά, μόνο από τους υπέρογκους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, ύψους 27 δισ. ευρώ, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για τα επόμενα χρόνια, στο πλαίσιο της γενικότερης στροφής της ΕΕ στην πολεμική οικονομία, ώστε να δοθεί πολεμική διέξοδος στο πρόβλημα υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων.

Οπως «παραπονιούνται» ακόμα και οι εν ενεργεία συνάδελφοι, ο όγκος του υλικού που φεύγει από την Ελλάδα προς την Ουκρανία αποτελεί σημαντικό πρόβλημα ακόμα και για τη μαχητική ικανότητα των δυνάμεων σε περίπτωση «εισβολής και αποτροπής». Επίσης, φαίνεται να αλλάζει το δόγμα αμύνης στο Πεζικό και από ένα «βαρύ» όπλο να μετατρέπεται σε ένα ελαφρύτερο, ικανό να αποτελέσει στοιχείο πολέμου σε άλλα εδάφη (όπου Γης) ή μέσα σε πόλεις, όταν κληθεί. Επιπλέον, οι Ενοπλες Δυνάμεις μας προετοιμάζονται για χρήσεις εσωτερικής αστυνόμευσης και λιγότερο για τις ανάγκες διαφύλαξης - υπεράσπισης της κυριαρχίας της χώρας.

Η Ελλάδα είναι πρωταγωνιστής στα εξοπλιστικά προγράμματα, υπερκαλύπτοντας το 2% του ΑΕΠ, που θέτει το ΝΑΤΟ, και φτάνοντας στο 3,5% του ΑΕΠ. Η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ σημαίνει αύξηση του ποσοστού του ΑΕΠ στο 5% για πολεμικούς εξοπλισμούς, στρατεύματα εκτός συνόρων, όπως φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα, συστοιχία «Patriot» στη Σαουδική Αραβία, στρατεύματα στο Κόσοβο, πολεμικά αεροσκάφη που θα πετούν μέχρι τον Ινδικό Ωκεανό, όπως δήλωσε ο Μητσοτάκης. Ακόμα, χρήση συγκεκριμένων προδιαγραφών στα πυρομαχικά, στα εφόδια, στους εξοπλισμούς: Χρώμα των οχημάτων και των στολών, προδιαγραφές υλικών ηλεκτρονικού πολέμου, αεροπορικών ραντάρ, πολεμικού υλικού.

Από τα παραπάνω επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι οι λαοί πληρώνουν τον πόλεμο, χρηματοδοτούν από την τσέπη τους τους εξοπλισμούς, αλλά πληρώνουν ακόμα και με τη ζωή τους τα συμφέροντα της αστικής τάξης και του κεφαλαίου. Ο οργανωμένος λαός έχει τη δύναμη να σταματήσει την αντιλαϊκή πολιτική, την οποία με κάθε τρόπο προσπαθούν να θωρακίσουν η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα.

Την ίδια ώρα παίρνει μέτρα για την παρακολούθηση του λαού, την καταστολή των διαδηλωτών, την καθιέρωση μισθών πείνας και την επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ ταυτόχρονα δίνει απλόχερα πακτωλό χρημάτων για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ. Ολα αυτά όμως οι στρατευμένοι, οι υπαξιωματικοί, οι αξιωματικοί και οι οικογένειές τους τα γνωρίζουν από πρώτο χέρι, αφού βιώνουν καθημερινά τα αδιέξοδα που δημιουργούν τα προβλήματα που τους φορτώνουν οι κυβερνήσεις.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα το οποίο σταθερά και εμπεριστατωμένα στηρίζει τις δίκαιες διεκδικήσεις του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων. Εχει κάνει πολλές παρεμβάσεις στη Βουλή με Ερωτήσεις και θα συνεχίσει να στέκεται δίπλα μας, σε κάθε δίκαιο αίτημά μας, ικανοποιώντας έτσι τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματα του προσωπικού των ΕΔ, των Σωμάτων Ασφαλείας και των οικογενειών τους.

Οι στρατευμένοι και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων έχουν δώσει όρκο να υπερασπίζονται τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα του λαού και της χώρας. Απαιτείται να δυναμώσουν τον αγώνα στο πλευρό του ΚΚΕ, γιατί μόνο αυτό αγωνίζεται ώστε να επιστρέψουν όλοι οι Ελληνες στρατιωτικοί που υπηρετούν εκτός συνόρων, να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου που βρίσκονται σε ελληνικό έδαφος και να απεμπλακεί η χώρα μας από τις αμαρτωλές «συμμαχίες» ΝΑΤΟ και ΕΕ.