Με τα παραπάνω λόγια, σε μια υψηλής αισθητικής εκδήλωση στα Γιάννενα τη Δευτέρα το απόγευμα, ανέδειξε η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ, τη μοναδικότητα του Ντμίτρι Σοστακόβιτς, τονίζοντας τη σημασία του έργου του στη μουσική και πολιτιστική Ιστορία.

Η συγκλονιστική συμμετοχή εκατοντάδων Γιαννιωτών δεν επιβεβαίωσε μόνο τα λόγια της ομιλήτριας για τον κορυφαίο Σοβιετικό συνθέτη - ανέδειξε επίσης τη βαθιά ανάγκη για εκδηλώσεις υψηλής ποιότητας, που συνδυάζουν αισθητική και περιεχόμενο, παραμένοντας ταυτόχρονα προσιτές στο ευρύ κοινό.

Η εκδήλωση οργανώθηκε από την ΚΟ Ιωαννίνων του ΚΚΕ για να αποτίσει φόρο τιμής σε δύο σπουδαίες επετείους: Τα 80 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών και τα 50 χρόνια από τον θάνατο του Σοστακόβιτς. Μια πρωτοβουλία που δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί χωρίς την αναντικατάστατη συμβολή της Συμφωνικής Ορχήστρας του δήμου Ιωαννιτών και μουσικών του Δημοτικού Ωδείου, υπό τον μαέστρο Γιώργο Χλίτσιο.

Από νωρίς το απόγευμα η προσέλευση του κόσμου έδειχνε ότι δεν επρόκειτο για μια συνηθισμένη εκδήλωση. Χωρίς υπερβολή ήταν δεκάδες αυτοί που προσήλθαν πολύ πριν την προγραμματισμένη ώρα έναρξης, για να διασφαλίσουν μια πολυπόθητη θέση μέσα στη μεγάλη αίθουσα, ενώ μαζική ήταν και η παρουσία της νέας γενιάς. Το «παρών» έδωσαν επίσης δεκάδες μαθητές και καθηγητές του Μουσικού Σχολείου, αλλά και μουσικών ακαδημιών και ωδείων της πόλης, που έρχονταν από τα μαθήματά τους με τα μουσικά τους όργανα στην πλάτη.

Σύντομα φάνηκε η ανάγκη να επιστρατευτεί κάθε διαθέσιμος χώρος: Το πατάρι, το φουαγιέ, δεξιά και αριστερά στους διαδρόμους. Πλήθος κόσμου κάθε ηλικίας γέμισε τους χώρους, ακόμα και οκλαδόν, όταν εξαντλήθηκε και η τελευταία διαθέσιμη καρέκλα. Εκεί, με προβολείς και τηλεοράσεις οι συγκεντρωμένοι παρακολούθησαν σε ζωντανή μετάδοση τη μοναδική αυτή εκδήλωση.

Η εκδήλωση άνοιξε με σύντομο χαιρετισμό από την Μαρία Αντωνακάκη, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Ηπείρου - Κέρκυρας - Λευκάδας του ΚΚΕ και της Τομεακής Επιτροπής Ιωαννίνων, και ακολούθησε προβολή σύντομου βίντεο για τη ζωή και το έργο του Σοστακόβιτς.

Η κεντρική ομιλία έγινε από την Ελένη Μηλιαρονικολάκη, η οποία ανάμεσα σε άλλα αναφέρθηκε στη συμβολή του Σοστακόβιτς στην Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, με τη μεγαλειώδη 7η Συμφωνία, «του Λένινγκραντ».

Απαριθμώντας τα στοιχεία που διακρίνουν το γεμάτο πάθος έργο του μεγάλου Σοβιετικού συνθέτη, ανέδειξε ως καταλυτικό στοιχείο την κοσμοθεωρία του και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, δηλαδή το ιστορικό πλαίσιο μέσα από το οποίο μεγαλούργησε. Σχολίασε με καυστικό τρόπο τις αστικές διαστρεβλώσεις των μηνυμάτων του έργου του, αναδεικνύοντας ότι το σύστημα δεν αντέχει να έχει αναγκαστικά μέσα στα πόδια του έναν προικισμένο και φλογερό προπαγανδιστή του σοσιαλισμού.

Αναφερόμενη στην πρωτόγνωρη κοινωνική - μαζική λειτουργία που απέκτησε στα χρόνια του σοσιαλισμού η Τέχνη, επεσήμανε ότι παραμένει αξεπέραστη, και ούτε θα ξεπεραστεί στον καπιταλισμό, παρά την άνοδο του λαϊκού μορφωτικού επιπέδου.

Τέλος, υπογράμμισε τη σταθερή επιλογή του ΚΚΕ να στηρίξει υψηλού επιπέδου πολιτιστικές δράσεις με στόχο τη διάδοση της Τέχνης και του Πολιτισμού στον λαό, ευχαριστώντας παράλληλα τη Συμφωνική Ορχήστρα του δήμου Ιωαννιτών και τον μαέστρο Γιώργο Χλίτσιο για την καλλιτεχνική συνεισφορά τους, που έδωσε ζωή στα έργα του Σοστακόβιτς και ανέδειξε τη διαχρονική αξία της μουσικής του.

Πώς να περιγράψει κανείς νότες, μελωδίες, σύνολα, το μεγαλείο της μουσικής ειδικά του Σοστακόβιτς, με τις αμφίθυμες τονικότητές του; Το πόντιουμ της Συμφωνικής Ορχήστρας του δήμου Ιωαννιτών με κάποια από τα εμβληματικά έργα του Σοστακόβιτς χάρισε μια ανεπανάληπτη συναυλία, γεμάτη έντονα συναισθήματα. Τους πρωταγωνιστές της βραδιάς - το πιάνο, τη βιόλα, το βιολί, το βιολοντσέλο και τόσα άλλα μουσικά όργανα - συνόδευσαν σεμνά οι αφηγήσεις μελών της ΚΝΕ για τη ζωή και το έργο του Σοστακόβιτς. Ετσι ο ακροατής, ακόμα κι αυτός που άκουγε για πρώτη φορά κλασική μουσική, είχε τη δυνατότητα να κατανοήσει με καλύτερους όρους τις ιστορίες που ο μεγάλος συνθέτης αποτύπωσε με τον δικό του μοναδικό τρόπο πάνω στο πεντάγραμμο. Ιστορίες βγαλμένες από τη ζωή του λαού και για τον λαό, όπως ο ίδιος τόνιζε.

Επιπλέον, με θεατρικό τρόπο οι ακροατές είχαν τη δυνατότητα να δουν τον ίδιο τον Σοστακόβιτς πάνω στη σκηνή, καθισμένο στο γραφείο του, κρατώντας σημειώσεις, αφηγούμενος τις σκέψεις του: «Είμαι της γνώμης πως κάθε καλλιτέχνης που απομονώνεται από τον κόσμο είναι καταδικασμένος σε αποτυχία. Μου φαίνεται αδιανόητο να θέλει ένας δημιουργός να κλειστεί στον εαυτό του, να αποφύγει τον λαό, ο οποίος, στο κάτω - κάτω, αποτελεί το κοινό του. Νομίζω πως ένας καλλιτέχνης θα πρέπει να υπηρετεί όσο το δυνατόν το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού».

Οι εικόνες από το τέλος της μουσικής βραδιάς επιβεβαίωσαν την πρόθεση των διοργανωτών η πολιτιστική εκδήλωση να αφήσει ένα ξεχωριστό στίγμα στην πόλη. Από τη μια η ικανοποίηση ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των μουσικών, που απόλαυσαν την ευκαιρία να εκτελέσουν κομμάτια ενός από τους μεγαλύτερους συνθέτες, και μάλιστα σε ένα τέτοιο πολυπληθές κοινό. Από την άλλη ήταν δεκάδες οι συμμετέχοντες που αναζήτησαν το πρόγραμμα, την αφίσα, ακόμα και τον αναμνηστικό επετειακό σελιδοδείκτη που φιλοτέχνησε και τύπωσε η ΚΟ Ιωαννίνων, για να διαφυλάξουν τη μνήμη αυτής της μαγευτικής συναυλίας.