Σήμερα Τετάρτη, 14 Μάη, πραγματοποιούνται φοιτητικές εκλογές σε όλα τα πανεπιστήμια της χώρας. Χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες, μέλη και φίλοι της ΚΝΕ, μαζί με χιλιάδες αγωνιστές φοιτητές και φοιτήτριες, δίνουν τη μάχη για να αναδειχθεί για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά πρώτη δύναμη η «Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας», να σταλεί ένα μεγάλο μήνυμα καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής, διεκδίκησης και ελπίδας για τις σπουδές και τη ζωή που έχουν ανάγκη!

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές είναι ξεχωριστές. Είναι ένας μεγάλος αγωνιστικός σταθμός, συνέχεια των ηχηρών διαδηλώσεων που συντάραξαν την κοινωνία από την αρχή της χρονιάς. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, σε μια συγκυρία κρίσιμων εξελίξεων στην υπόθεση του εγκλήματος στα Τέμπη, μπορούν να δώσουν ώθηση στα όσα κατάφεραν ήδη με τους αγώνες δίπλα στους εργαζόμενους, δίπλα στις οικογένειες των θυμάτων, όταν φώναξαν «κέρδη βαμμένα στων φοιτητών το αίμα», παλεύοντας ενάντια στα νέα «Τέμπη» που καραδοκούν. Εχουν σήμερα τη δυνατότητα να στείλουν μήνυμα καταδίκης της πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ, την παράταξή της, τη ΔΑΠ - ΝΔΦΚ, των ιδιωτικών πανεπιστημίων, των διαγραφών, της υποβάθμισης των σπουδών και των πτυχίων. Να δυναμώσουν τους φοιτητικούς συλλόγους, που αποδείχθηκαν η δύναμή τους.

Τώρα που η κυβέρνηση ποντάρει στον αποπροσανατολισμό και στη συκοφάντηση, χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες θα πουν «τώρα μιλάμε εμείς» για τα πραγματικά προβλήματα, την καθημερινότητα και τις ανάγκες των φοιτητών.

Η ενίσχυση της «Πανσπουδαστικής» εκφράζει τον πανελλαδικό συντονισμένο αγώνα όλων όσοι απαιτούν ένα καλό, σύγχρονο, αποκλειστικά δημόσιο και πραγματικά δωρεάν πανεπιστήμιο, πτυχία με αξία! Οσων απαιτούν να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη. Οσων υψώνουν τη φωνή τους ενάντια στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού. Οσων στο δίλημμα «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» παίρνουν αγωνιστική, αποφασιστική θέση για τις ανάγκες και τη ζωή τους!

Ολα όσα κέρδισαν οι φοιτητές τα τελευταία χρόνια - το πάγωμα των διαγραφών, η ακύρωση της πανεπιστημιακής αστυνομίας, η διεύρυνση της σίτισης και της στέγασης, η δωρεάν παροχή συγγραμμάτων - είναι αποτέλεσμα συλλογικής διεκδίκησης και αγώνα. Δεν χαρίστηκαν, κερδήθηκαν. Μπροστά στην επίθεση που ετοιμάζει η κυβέρνηση για την «επόμενη μέρα» των εκλογών, επιβεβαιώνεται ότι χρειάζεται ένα δυνατό φοιτητικό κίνημα, για να θέσει μπροστά ακόμα πιο αποφασιστικά τις ανάγκες του.

Αυτό που πραγματικά μετράει σήμερα είναι η συλλογική δράση. Η συμμετοχή. Η επιλογή που δείχνει ότι οι φοιτητές δεν θα μείνουν σιωπηλοί μπροστά στην εγκληματική κυβερνητική πολιτική. Η επιλογή που δείχνει ότι δεν σκύβουν το κεφάλι, δεν ταυτίζονται με τη σήψη και την αδιαφορία. Δίνουν με τη ψήφο τους φωνή στα όνειρα και στις ανάγκες τους, ενισχύουν τη μόνη δύναμη που μπορεί να δώσει δύναμη στη δύναμή τους, να πολλαπλασιάσει τη φωνή τους.

Σήμερα μιλάμε εμείς! Για την Παιδεία, τη ζωή, το μέλλον που μας αξίζει. Η «Πανσπουδαστική» δεν είναι απλά ένα ψηφοδέλτιο. Είναι το όπλο των φοιτητών. Η επιλογή εκείνων που δεν ξεχνούν, που δεν βολεύονται, που παλεύουν. Η πρωτιά της «Πανσπουδαστικής ΚΣ» τα τελευταία 3 χρόνια, με το γκρέμισμα της ΔΑΠ - ΝΔΦΚ, έδωσε νέα πνοή στο φοιτητικό κίνημα, αποτυπώθηκε σε σημαντικές κατακτήσεις για τους φοιτητές και τις ανάγκες τους, σε αναζωογόνηση της συλλογικής λειτουργίας πολλών φοιτητικών συλλόγων.

Για τέταρτη χρονιά κάνουμε την επιλογή που φοβούνται: «Πανσπουδαστική» πρώτη δύναμη! Τώρα μιλάμε εμείς!

«Δεν φοβούνται την αποχή μας, τρέμουν τη συμμετοχή μας», είναι το μήνυμα που στέλνει η «Πανσπουδαστική ΚΣ», καλώντας κάθε φοιτητή και φοιτήτρια να αξιοποιήσουν αυτήν την ευκαιρία για να ακουστεί δυνατά η φωνή τους, ενισχύοντας εκείνη τη δύναμη που κάνει τη διαφορά.

Να μη δώσουν την ευκαιρία στην κυβέρνηση να ερμηνεύσει την αποχή σαν αποδοχή της πολιτικής της. Να πάρουν θέση για τα πραγματικά, τα ουσιαστικά, τα μεγάλα ζητήματα που κρίνονται, να συνδιαμορφώσουν καλύτερους όρους για την απόκρουση της επίθεσης που ξεδιπλώνεται στα δικαιώματά τους, για επέκταση των δικαιωμάτων, με κριτήριο το πραγματικά σύγχρονο.

Οι εκλογές γίνονται σε μια περίοδο που - καθόλου τυχαία - η κυβέρνηση επέλεξε να αξιοποιήσει καταδικαστέες τραμπούκικες ενέργειες που δεν έχουν καμία σχέση με τους φοιτητές και τους συλλόγους τους, φτιάχνοντας μια μονοθεματική ατζέντα και προσπαθώντας να την επιβάλει. Στο επίκεντρο, τα νέα μέτρα καταστολής. Προσπαθεί, αξιοποιώντας τη στάση των λίγων, να υπονομεύσει για τους πολλούς, τους χιλιάδες φοιτητές που χωρίς κουκούλες διεκδικούν συλλογικά, το δικαίωμα να έχουν φωνή και να κινητοποιούνται για λύσεις στα μεγάλα ζητήματα που υπονομεύουν τις σπουδές και την προοπτική τους. Να παίρνει το φοιτητικό κίνημα θέση για όλες τις εξελίξεις.

Ομως τα μεγάλα ζητήματα είναι εδώ και εντείνονται, και θα είναι και την επόμενη μέρα. Με το βλέμμα σε αυτή βρίσκεται ο καθένας μπροστά στην κάλπη και με κριτήριο την πείρα του. Για να απαντήσει στην «κανονικότητα» της υποχρηματοδότησης της Ανώτατης Εκπαίδευσης, να μιλήσει για την αναγκαία αναβάθμιση των σπουδών, την αξία του πτυχίου που χτυπιέται πολύμορφα, το κόστος σπουδών, την πολιτική που γεννά «Τέμπη» παντού, την εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο...

Να εκφραστεί στην κάλπη το σύνθημα «Λεφτά για την Παιδεία - όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία», όταν η συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση, που την τελευταία 15ετία έχει μειωθεί κατά 60%, και η επιλεκτική χρηματοδότηση έχουν αφήσει το στίγμα τους στις υποδομές της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Γιατί την ώρα που οι πανεπιστημιακές υποδομές καταρρέουν, οι φοιτητές όπως και όλος ο λαός καλούνται να εγκαταλείψουν τις ανάγκες τους, με τη χρηματοδότηση να κατευθύνεται στην πολεμική οικονομία και, όπως έχει αποτυπώσει η «Πανσπουδαστική ΚΣ», 2 ημέρες πλεύσης της ελληνικής φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα μετρούσαν όσο κρατική χρηματοδότηση 1 χρόνου για τον εξοπλισμό των εστιών.

Παράλληλα, και ενώ τα προβλήματα των υποδομών σε σχολές και εστίες έχουν φτάσει να απειλούν την ασφάλεια των φοιτητών και των φοιτητριών, η χρηματοδότηση κατευθύνεται σε προγράμματα που προάγουν αυτό που βρίσκεται στον πυρήνα της στρατηγικής της ΕΕ για την Ανώτατη Εκπαίδευση, την πρόσδεσή της δηλαδή στην «αγορά». Εκατομμύρια δίνονται για τα ξενόγλωσσα προγράμματα (με δίδακτρα), για νεοφυείς επιχειρήσεις, για συμπράξεις πανεπιστημίων με επιχειρήσεις, σε εργολάβους. Η όποια αύξηση των δαπανών από τον προϋπολογισμό δεν καλύπτει καν την άνοδο του πληθωρισμού στις τρέχουσες ανάγκες, ενώ πολύ πίσω από τις ανάγκες βρίσκονται οι προσλήψεις μόνιμου διδακτικού προσωπικού.

Κάθε φοιτητής και φοιτήτρια θέλει να ολοκληρώσει τις σπουδές του και να ασκήσει το επάγγελμά του, ωστόσο νέα εμπόδια υψώνονται διαρκώς. Σε αυτό το πλαίσιο, ανάμεσα στα πολλά που κρίνονται αυτό το διάστημα είναι το ζήτημα της απόσπασης της παιδαγωγικής επάρκειας από το πτυχίο των λεγόμενων καθηγητικών σχολών και της απόδοσής της ξεχωριστά από ένα πρόγραμμα σπουδών διάρκειας τουλάχιστον δύο εξαμήνων, που μπορεί να το ιδρύει κάθε ΑΕΙ. Τον σχετικό νόμο του 2022 άφησε στα χαρτιά η πάλη των φοιτητών με προμετωπίδα το δίκαιο αίτημα: Ολη η απαραίτητη γνώση για την εξάσκηση του επαγγέλματος να δίνεται στο πτυχίο - Το πτυχίο να αποτελεί τη μοναδική προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος, μέσα από αναβαθμισμένες σπουδές.

Προϊόν των αγώνων ήταν η αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων αποφοίτων Τμημάτων που για χρόνια βρίσκονταν «στον αέρα», με τις κυβερνήσεις να εναλλάσσονται. Μέσα από συνελεύσεις, συντονισμό, κινητοποιήσεις, διάφορες παρεμβάσεις ανάδειξης του ζητήματος, κινήθηκαν οι αναγκαίες διαδικασίες και επιβεβαιώθηκε για μια ακόμα φορά πως τα δικαιώματα δεν χαρίζονται αλλά κατακτιούνται. Στον ίδιο δρόμο, με δυνατούς συλλόγους, για αναβάθμιση των σπουδών, για την πραγματική αξία του πτυχίου, σε ένα τοπίο που διαμορφώνει η πολιτική της εμπορευματοποίησης της Εκπαίδευσης και με τη λειτουργία των ιδιωτικών πανεπιστημίων προ των πυλών.

Με την ψήφο τους οι φοιτητές να δηλώσουν ότι δεν θα επιτρέψουν να διαγραφούν οι κόποι και τα όνειρά τους, ότι δεν θα τιμωρηθεί με διαγραφή κανένας συμφοιτητής και συμφοιτήτριά τους εξαιτίας των εμποδίων που βάζει αυτή η πολιτική.

Δεν ξεγελά τους φοιτητές η προπαγάνδα για «λιμνάζοντες φοιτητές». Την πραγματικότητα την ξέρουν καλά οι εργαζόμενοι φοιτητές και φοιτήτριες, που αναγκάζονται να δουλεύουν για να πληρώσουν τα καθημερινά έξοδα, τα ενοίκια, να στηρίξουν την οικογένειά τους, αντιμέτωποι καθημερινά με το δίλημμα «δουλειά ή μάθημα». Που αντί για στήριξη, ώστε να ολοκληρώσουν απρόσκοπτα τις σπουδές τους, είναι αντιμέτωποι με τον κίνδυνο της διαγραφής τους, και στους χώρους δουλειάς είναι αντιμέτωποι με τη ζούγκλα που έχει διαμορφώσει η ίδια πολιτική που υποβαθμίζει τις σπουδές τους. Με την ψήφο τους μπορούν να δώσουν απάντηση σε αυτήν την πολιτική και όσους την υπηρετούν, να δυναμώσουν την πάλη μέσα από τους συλλόγους, όπου οι δυνάμεις της «Πανσπουδαστικής» θέτουν σταθερά τις διεκδικήσεις για τα εργασιακά δικαιώματα. Για συγκεκριμένα μέτρα στήριξης, για το δυνάμωμα της έμπρακτης αλληλεγγύης, δίπλα σε όποιον και όποια βρίσκεται απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία.