Αναζητώντας την ουσία της μουσικής

Οι «Αβατον» μιλούν με αφορμή τη συναυλία τους, την Τετάρτη, στο Θέατρο Βράχων

Κυριακή 9 Ιούνη 2002

«Τι να κάνω; Πού να πάω; Πατάω μόνο με το 'να πόδι μου στην Ευρώπη. Είμαι Σέρβος. Βλέπω χρόνια τώρα την πατρίδα μου βυθισμένη στο σκοτάδι (...) Η Σερβία είναι πουλί φυλακισμένο σε κλουβί...».

Το ποίημα του Σέρβου ποιητή Doko Stojicic «Βουκ Κάρατζιτς», συνοδευμένο από τη διασκευή της μελωδίας του τραγουδιού του Θάνου Μικρούτσικου «Αν η μισή μου καρδιά» που έκαναν οι «Αβατον», ήταν ένα από τα κομμάτια που παρουσίασε το ελληνικό συγκρότημα στη συναυλία του στο Βελιγράδι, στα τέλη Απρίλη, με αφορμή τη μαύρη επέτειο των τριών χρόνων από τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς. Οι «Αβατον», ακολουθώντας τη διαδρομή που έκαναν τα ΝΑΤΟικά στρατεύματα (επελαύνοντας) από τη χώρα μας προς τη Γιουγκοσλαβία, αρχικά έδωσαν συναυλία στα Σκόπια για ν' ακολουθήσει η αντιπολεμική συναυλία τους στο Βελιγράδι. Με τις εντυπώσεις ακόμη νωπές από το μελωδικό τους ταξίδι στα Βαλκάνια και λίγες μέρες πριν τη συναυλία τους στο Θέατρο Βράχων του Βύρωνα (την Τετάρτη) έγινε η κουβέντα μας με τους «Αβατον».

«Η εμπειρία που είχαμε από τη Γιουγκοσλαβία δεν ήταν η πρώτη, καθώς το καλοκαίρι του 2001 είχαμε βρεθεί στην Οχρίδα», λένε. «Οι Γιουγκοσλάβοι είναι ο πιο θερμός κόσμος που έχουμε συναντήσει. Παρ' όλα τα προβλήματά τους, το επίπεδο της κουλτούρας τους δεν έχει αλλοιωθεί, τουλάχιστον ακόμα. Η προσέλευση του κόσμου στις συναυλίες που δόθηκαν ήταν κάτι παραπάνω από ανέλπιστη, αν λάβουμε υπόψη την οικονομική τους κατάσταση και το ότι ο μηνιαίος μισθός κυμαίνεται γύρω στα 100 ευρώ. Η "γεύση" του ταξιδιού μας θα λέγαμε ότι είναι γλυκόπικρη. Γλυκιά όσον αφορά στη διάθεση και τη μεγάλη καρδιά αυτών των ανθρώπων και πικρή όσον αφορά στο μέλλον». Εξάλλου, για τα μέλη του συγκροτήματος Γιάννη Παπαδάκη και Παναγιώτη Ξυδιά ένας κόσμος που βιώνει σήμερα σε πολλές γωνιές του το θάνατο, την προσφυγιά, τον περιορισμό της ελευθερίας, «η μουσική είναι το τελευταίο πράγμα που σκέπτεται. Ο ρόλος της μουσικής, της τέχνης γενικότερα υπάρχει για τους ανθρώπους όταν έχουν το στομάχι τους γεμάτο. Τότε μπορούν να είναι σε θέση να διαλογιστούν με τους ήχους». Οσο για τη θέση του μουσικού δημιουργού; «Να μπορεί» λένε, «να επηρεάζει όσο μπορεί την κοινή γνώμη, ώστε τέτοιες και παρόμοιες καταστάσεις να τείνουν προς εξάλειψη».

Οι «Αβατον» σχηματίστηκαν το 1988, όταν ο συνθέτης και μουσικός Γιάννης Παπαδάκης, συναντάει τον ομότεχνό του Παναγιώτη Ξυδιά και αποφασίζουν να δημιουργήσουν μια νέα μπάντα. Κι οι δυο τους είχαν περάσει μεγάλο τμήμα της δεκαετίας του '80 σπουδάζοντας μουσική στο εξωτερικό, στη Γαλλία ο πρώτος, στη Γερμανία ο δεύτερος. Στην αρχική μορφή της μπάντας συμμετείχε και ο Νίκος Γράψας, που αποχώρησε αργότερα. Το 1991, οι «Αβατον» επιλέγονται από τον Μάνο Χατζιδάκι και ηχογραφούν για το «Σείριο» το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ τους. Δύο χρόνια αργότερα, κι ενώ το γκρουπ έχει ξεκινήσει τις ζωντανές εμφανίσεις, ηχογραφούν το δεύτερο άλμπουμ τους «Ερως Αελίω», ενώ το 1996 το τρίτο άλμπουμ «Εξ Αδοκήτω», που τους κάνει γνωστούς στο πανελλήνιο, καθώς οι πωλήσεις του ξεπέρασαν τα 16.000 αντίτυπα. Τον περασμένο χρόνο ηχογράφησαν τον τελευταίο δίσκο τους με τίτλο «Κόσμον», στον οποίο συμμετέχει πλειάδα μουσικών μεταξύ των οποίων ο βιολιστής Γιώργος Μαγκλάρας, ενώ φωνητικά στο τραγούδι «Γέρανος» κάνει η Νατάσα Ατλας. Πρόκειται για ένα έργο που στηρίζεται σε δύο ρητά: του Ηράκλειτου ότι «αυτόν τον κόσμο δεν τον έπλασε κανένας θεός ή άνθρωπος, παρά υπήρχε πάντα, υπάρχει και θα υπάρχει, μια αιώνια ζωντανή φωτιά, που ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο» και του Επίκουρου ότι «δεν πρέπει να βιάζουμε τη φύση αλλά να πειθόμαστε σ' αυτήν».

Στους Βράχους με τη Ν. Ατλας

Το υλικό αυτής της δουλιάς, όπως και άλλα κομμάτια τους θα παρουσιάσουν οι «Αβατον», την Τετάρτη (9.30μμ) στο Θέατρο Βράχων Βύρωνα, σε μια συναυλία που θα συμμετέχει και η Νατάσα Ατλας με αραβικά τραγούδια, αλλά και δημιουργίες του συγκροτήματος. Μια συναυλία - συνάντηση Δύσης και Ανατολής, όπως είναι και η μουσική των «Αβατον», που ενσωματώνει πολλές επιρροές, περιλαμβάνοντας αρμονικούς ρυθμούς, αρμένικες ντουντούκες, ινδικά ακούσματα, ήχους και κλίμακες της Μ. Ανατολής και αναφορές από την κλασική δυτική μουσική.

Εμπνευση για τους «Αβατον» αποτελεί «η σύνδεση με το πνεύμα», ενώ αναφερόμενοι στην πολύχρονη διαδρομή τους λένε ότι «η μουσική, αυτό το άβατον, είναι η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε. Ο δρόμος προς την ουσία της μουσικής δημιουργεί το άβατόν μας». Για τη συνεργασία τους με τη Ν. Ατλας και τη συναυλία δηλώνουν: «Αν και βρισκόμαστε σε διαφορετικές μουσικές αναζητήσεις, η Ατλας είναι για μας μια πολύ καλή φωνή, που πιστεύουμε ότι δίνει μια φρεσκάδα στον ήχο μας. Η συναυλία στο Βύρωνα θα εμπεριέχει κομμάτια από όλη τη δισκογραφία μας όπως και τρία γνωστά τραγούδια της Νατάσας, που έχουμε διασκευάσει στο δικό μας ύφος».

Κατά τη διάρκεια της 14χρονης πορείας τους, οι Αβατον έχουν συμμετάσχει σε μερικά από τα σημαντικότερα μουσικά δρώμενα, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, εκπροσωπώντας πάντα μια εναλλακτική μουσική κουλτούρα. Το 1997 έπαιξαν στην Ιταλία στο Φεστιβάλ «Time Zones», ενώ το 1998 βρέθηκαν στο Βέλγιο στο Διεθνές φεστιβάλ «Sfinx». Την ίδια χρονιά εμφανίστηκαν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Ορίζοντες», ενώ το 1999 γράφουν τη μουσική της θεατρικής παράστασης «Ανδρομάχη» του Ευριπίδη και τη μουσική στο μιούζικαλ «Αδάμ και Χαλιμά» που ανέβηκε στην Εθνική Λυρική Σκηνή.


Ρουμπίνη ΣΟΥΛΗ