Ενα έντονο γεωπολιτικό παρασκήνιο προηγήθηκε της εκλογής του νέου Πάπα, πέρα από την καμαρίλα που συνοδεύει πάντα τέτοιες διαδικασίες. Γράφεται για παράδειγμα ότι ο Ιταλός υποψήφιος και αδιαμφισβήτητο φαβορί μέχρι πριν από λίγες μέρες χρεώνεται τη διαλλακτικότητα που επέδειξε στις διαπραγματεύσεις Κίνας - Βατικανού, στις οποίες ήταν επικεφαλής. Η «Repubblica», από την άλλη, γράφει ότι «ο Αμερικανός Πρεβόστ συγκέντρωσε διακομματικές προτιμήσεις τόσο ιδεολογικά όσο και γεωγραφικά», καθώς θεωρείται «ο λιγότερο Αμερικανός από τους Αμερικανούς επισκόπους», έχοντας διπλή υπηκοότητα (ΗΠΑ - Περού) και πολυετή θητεία στη Λατινική Αμερική. Στο «βιογραφικό» του αναφέρεται και η κριτική που άσκησε στην «εγκληματική» - όπως τη χαρακτήρισε - απόφαση της κυβέρνησης Τραμπ να καταργήσει τη χρηματοδότηση της οργάνωσης USAid. Αλλοι πάλι συνδέουν την εκλογή του με την αυξημένη χρηματοδότηση του Βατικανού από οργανώσεις που «τρέχουν» στις ΗΠΑ οι Αμερικανοί επίσκοποι. Το πλήρες ...γεωπολιτικό προφίλ του νέου Πάπα και ο ρόλος που θα παίξει, μένει να αποκαλυφθούν. Ενα είναι όμως βέβαιο: Οτι σε καιρούς που ο κόσμος φλέγεται από τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστικών κέντρων, ο καπνός που βγήκε από τις καμινάδες του Βατικανού είχε χωρίς αμφιβολία τη μυρωδιά του.