Οσοι γνωρίσαμε τον Γιάννη στα τέλη της δεκαετίας του '70, θα θυμόμαστε έναν νέο που βγήκε από πολύ νωρίς στη βιοπάλη. Ολοι εμείς που συναντηθήκαμε εκείνα τα συναρπαστικά χρόνια της μεταπολίτευσης με την ΚΝΕ και το ΚΚΕ στις πορείες, στις συναυλίες, στις υπόγειες τις ταβέρνες και στα κουτούκια του Πειραιά, θα θυμόμαστε για πάντα το χαμόγελο και την παρέα του συντρόφου Γιάννη. Για κάποια χρόνια χαθήκαμε, και ξαναβρεθήκαμε στο «Διαχρονικό» και στο «Bolero».
Σύντροφε Γιάννη, σε ευχαριστούμε για την παρέα σου, τη γενναιοδωρία και τη σεμνότητά σου. Θα σε θυμόμαστε για το ήθος και τη συνέπειά σου στις πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά. Καλό ταξίδι, σύντροφε και φίλε. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην Ρίτα, στον Αδαμάντιο, στον Αντώνη και στον Τάκη.
Γιώργος Παπούλιας