Ο πρώτος που πανηγυρίζει είναι η κυβέρνηση της ΝΔ. Τι κι αν έχουμε μπει στο 6ο κύμα πανδημίας, με τα τουριστικά πρωτόκολλα - λάστιχο να θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή τουριστών και εργαζομένων στον Τουρισμό, στις Μεταφορές, στο Εμπόριο. Το θέμα είναι να μη χαλάσει το τουριστικό προϊόν.

«Χαράς ευαγγέλια» και για τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα της πλουτοκρατίας. Οπως το είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόσφατη συνάντηση με την Ομοσπονδία Εργαζομένων στον Τουρισμό - Επισιτισμό, «πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα στον κλάδο του Τουρισμού, που είναι και θα είναι ένας από τους πιο παραγωγικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας».

Μνημειώδης θα μείνει και η τοποθέτηση του ΠΑΣΟΚ, που μέσω του βουλευτή του, Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου, κατέθεσε πρόταση στη Βουλή πριν 5 μήνες ώστε οι εργαζόμενοι στην Εστίαση να ασφαλίζονται με εργόσημο, κάτι σαν «συνεργατικός» διανομέας στις πλατφόρμες, και να ασφαλίζονται με 220 ευρώ για 8ωρη δουλειά! Οσο δηλαδή ασφαλίζεται σήμερα κάποιος που δουλεύει 4ωρο. Πρόταση που μαζεύτηκε άρον άρον, μετά την αντίδραση του ΚΚΕ και των συνδικάτων.

Ποιους όμως αφορά αυτή η ανάπτυξη; Αφορά τους δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους στα ξενοδοχεία, στην Εστίαση και στις αμέτρητες τουριστικές επιχειρήσεις; Και αν αφορά όλους αυτούς, γιατί τότε δεν στριμώχνονται έξω από τις μεγάλες επιχειρήσεις αναζητώντας δουλειά;

Για ποιους είναι το περιβόητο «τουριστικό θαύμα» που παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ και όλες τις κυβερνήσεις από το 2013 έως σήμερα, με μια μικρή εξαίρεση τα δύο προηγούμενα χρόνια της πανδημίας;

Τι σόι θαύμα είναι η εποχική απασχόληση λίγων μηνών, παρά τις κορόνες για επέκταση της τουριστικής περιόδου, οι 16 διαφορετικές ελαστικές μορφές εργασίας, η εντατικοποίηση, η δουλειά μέχρι τελικής πτώσης με μισθούς πείνας;

Θα πει κανείς, έτσι είναι η φύση της εργασίας στον Τουρισμό και στον Επισιτισμό. Αλήθεια;

Τι εμποδίζει έναν εργαζόμενο να δουλεύει 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, με ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και μισθούς που να καλύπτουν τις ανάγκες του, εκτός από την κερδοφορία του εργοδότη;

Γιατί, ενώ η δουλειά στα μεγάλα ξενοδοχεία πλησιάζει τον όγκο του 2019, οι επιχειρηματίες δεν κάνουν προσλήψεις και εξαντλούν το προσωπικό που έχει απομείνει;

Γιατί οι μεγαλοξενοδόχοι δεν υπογράφουν Συμβάσεις, αλλά και όταν τις υπογράφουν δεν τις εφαρμόζουν; Στην Αττική λένε «δεν υπογράφουμε τοπική Σύμβαση γιατί σεβόμαστε την κλαδική», η οποία εφαρμόζεται όμως μόλις στο 10% των ξενοδοχείων. Ποιον κοροϊδεύουν;

Γιατί η «e-food»και άλλες αντίστοιχες εταιρείες προτιμούν τα δουλεμπορικά γραφεία ενοικίασης προσωπικού αντί για τη σταθερή δουλειά με δικαιώματα, και όταν δεν το καταφέρνουν επιδιώκουν να καθιερώσουν το καθεστώς του «συνεργάτη»;

Ολα γίνονται για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, με μόνιμα θύματα τους εργαζόμενους. Και επειδή η κυβέρνηση δεν παίρνει κανένα μέτρο που να υπερασπίζεται τους εργαζόμενους, προωθεί ήδη ειδικές συμφωνίες για απασχόληση εργαζομένων από το εξωτερικό, με εξευτελιστικούς όρους δουλειάς.

Δείτε τι γίνεται με τα περίφημα πρωτόκολλα προστασίας και αντιμετώπισης του κορονοϊού, που προσαρμόστηκαν πλήρως στις ανάγκες των μεγάλων τουριστικών μονάδων, των αεροπορικών και πλοιοκτητριών εταιρειών.

Με τον νόμο Χατζηδάκη οι εργοδότες πήραν ακόμα μεγαλύτερη αβάντα να ξεχειλώνουν τον εργάσιμο χρόνο όπως τους βολεύει, να δουλεύει ένας εργαζόμενος για μήνες χωρίς ρεπό και χωρίς ωράριο, επιδιώκοντας ταυτόχρονα να στερήσουν από τους εργαζόμενους τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα.

Αυτή είναι η αλήθεια για τους εργαζόμενους του κλάδου.

Η πείρα των αγώνων του κλάδου, αλλά και συνολικά η πείρα της ταξικής πάλης στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, επιβεβαιώνει ότι για τους εργαζόμενους δεν υπάρχουν σωτήρες, μόνο η οργάνωση και ο αγώνας για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας δίνουν διέξοδο.

Το ΚΚΕ στήριξε και στηρίζει όλα τα διαχρονικά αλλά και τα επείγοντα αιτήματα των εργαζομένων του κλάδου.

Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες είναι πρώτοι στη μάχη για αυξήσεις στους μισθούς, για υπογραφή κλαδικών, τοπικών, επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που θα μπαίνουν εμπόδιο στη φυσική εξόντωση των εργαζομένων. Για αυξήσεις στους μισθούς πάνω από τον πληθωρισμό που καλπάζει.

Για σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, ενάντια στις απλήρωτες υπερωρίες και στη δουλειά χωρίς ρεπό.

Για να αντιμετωπιστεί το κύμα ακρίβειας που σαρώνει το λαϊκό εισόδημα. Για γενναίες μειώσεις τιμών και πλαφόν στην Ενέργεια, στα καύσιμα, στα βασικά αγαθά. Για κατάργηση όλων των φόρων σε όλα τα παραπάνω.

Για αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς και διαμονής, με ευθύνη της μεγαλοεργοδοσίας, της κυβέρνησης, των δήμων και Περιφερειών.

Για μέτρα υγείας και ασφάλειας, ώστε να μη σακατεύονται οι εργαζόμενοι σε μια τουριστική σεζόν με πρωτοφανή ένταση και με δουλειά από τα ξημερώματα έως τα μεσάνυχτα. Για ουσιαστικά μέτρα προστασίας από την πανδημία.

Ηδη αυτήν την περίοδο τα συνδικάτα στον κλάδο του Τουρισμού και του Επισιτισμού διοργανώνουν τέτοιες δράσεις, σε συνέχεια μεγάλων κινητοποιήσεων που οργανώθηκαν από τα συνδικάτα του κλάδου που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ την περίοδο της πανδημίας και πιο πριν, την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης.

Σ' αυτές τις κινητοποιήσεις πήραν μέρος πολλές νέες δυνάμεις, οργανώθηκαν πολύ μαζικές και πολύμορφες πρωτοβουλίες στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Κέρκυρα, στην Κρήτη. Εχουν γίνει 3 πανελλαδικές κλαδικές απεργίες με μεγάλη συμμετοχή τα τελευταία δύο χρόνια. Φτιάχτηκαν νέα σωματεία, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα 4 σωματεία εργαζομένων της «e-food» στην Αττική, στη Θεσσαλονίκη, στα Χανιά, στη Λάρισα, επιχειρησιακά σωματεία σε μεγάλα ξενοδοχεία στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, σε μεγάλες επιχειρήσεις στη βιομηχανία της Εστίασης, όπως στη «Γευσίνους», νέα κλαδικά, όπως στη Θεσπρωτία.

Εάν δεν είχε αναπτυχθεί όλη αυτή η δουλειά, εάν δεν είχε δυναμώσει η οργάνωση των εργαζομένων στα σωματεία τους, η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη σε όλο τον κλάδο. Ο,τι κατακτήθηκε αυτά τα δύο χρόνια κατακτήθηκε με αυτούς τους σκληρούς αγώνες, με τους αγώνες που έγιναν μαζί με άλλους κλάδους για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι την κρίση και την πανδημία.

Οι κομμουνιστές μαζί με άλλους πρωτοπόρους εργαζόμενους μπήκαν μπροστά, δεν τα δίπλωσαν, παρά τις δυσκολίες και τον αρνητικό συσχετισμό. Δούλεψαν δραστήρια μέσα στα συνδικάτα, μέσα στους χώρους δουλειάς.

Οι αγώνες των εργαζομένων της «e-food» έγιναν παράδειγμα και για άλλους κλάδους. Μαζί με τους αγώνες στην COSCO, στη ΛΑΡΚΟ, των οικοδόμων και των υγειονομικών, δημιούργησαν ανάταση, έδωσαν θάρρος. Τα έβαλαν με την καταστολή, τα ΜΑΤ, τα δικαστήρια που έβγαζαν τις κινητοποιήσεις τους παράνομες, με την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της, με τα ΜΜΕ και τα παπαγαλάκια της πλουτοκρατίας, και βγήκαν νικητές.

Για ένα τέτοιο μαζικό, μαχητικό, ταξικό εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα μάχεται το ΚΚΕ.

Για να πολλαπλασιαστούν οι μικρές και μεγάλες εστίες αντίστασης. Αυτές μπορούν να συμβάλουν να σπάσει το κλίμα αναμονής και ηττοπάθειας, να αποτελέσουν το εφαλτήριο να δυναμώσει το ποτάμι της λαϊκής αντεπίθεσης, της απειθαρχίας απέναντι στους αντεργατικούς νόμους.

Για να δυναμώσει αποφασιστικά η οργάνωση των εργαζομένων στα σωματεία, η οργάνωση σε όλους τους χώρους δουλειάς, η ταξική πάλη, ο αγώνας ενάντια στα αφεντικά και στο κράτος τους, ο αγώνας για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων.

Για να δυναμώσει η ταξική ενότητα των εργαζομένων μέσα στον κλάδο, αλλά και με όλους τους κλάδους, η κοινωνική συμμαχία με τα λαϊκά στρώματα που υποφέρουν.

Αυτός είναι ο δρόμος για να μετρήσει το κίνημά μας νέες νίκες, για να δυναμώσει η προοπτική της ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Γι' αυτό οι κομμουνιστές δίνουν όλες τους τις δυνάμεις στα συνδικάτα, ανεξάρτητα από τον συσχετισμό δυνάμεων.

Γι' αυτό το ΠΑΜΕ έχει αναδειχθεί στον μοναδικό εκφραστή και οργανωτή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα.

Αυτό επιβεβαιώθηκε και στην Πανελλαδική Σύσκεψη που πραγματοποίησαν τα συνδικάτα και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, όπου πήραν μέρος 510 συνδικαλιστικές οργανώσεις, περίπου 2.000 συνδικαλιστές από όλη την Ελλάδα.

Το ΚΚΕ δεν βλέπει στον εργαζόμενο το μόνιμο υποζύγιο των εκμεταλλευτών του. Βλέπει τους δημιουργούς του πλούτου που δεν καρπώνονται τη δουλειά και τον ιδρώτα τους.

Γι' αυτό και δεν κρατά μεζούρα στις λαϊκές ανάγκες.

Στον κλάδο του Τουρισμού - Επισιτισμού φανερώνονται όλες οι μεγάλες αντιθέσεις του καπιταλιστικού συστήματος που σαπίζει. Που από τη μία εξασφαλίζει τεράστια πλούτη στους επιχειρηματικούς ομίλους και από την άλλη όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευση για τους εργαζόμενους, ενώ στερεί από τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας τη δυνατότητα να απολαμβάνει έστω και λίγες μέρες διακοπών.

Για το ΚΚΕ ο τουρισμός είναι ανθρώπινη ανάγκη, θεωρούμε ότι έπρεπε να είναι καθολικό λαϊκό δικαίωμα - μιας και έχει άμεση σχέση με την αναπλήρωση της εργατικής δύναμης - και όχι εμπόρευμα, και μάλιστα πανάκριβο.

Το Κόμμα μας αντιμετωπίζει τον τουρισμό, την αναψυχή ως αναπόσπαστο στοιχείο ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, της σοσιαλιστικής οικονομίας, στην οποία οι πλουτοπαραγωγικές πηγές θα γίνουν λαϊκή περιουσία.

Σ' αυτές τις συνθήκες η αναψυχή και η ξεκούραση θα αποτελούν κατοχυρωμένο δικαίωμα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, και όχι ένα ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Θα απολαμβάνουν τις ομορφιές όλης της χώρας με σύγχρονες υποδομές, που τώρα αδυνατούν σε ένα μεγάλο ποσοστό, κυρίως για οικονομικούς λόγους. Ο τουρισμός θα γίνει δικαίωμα και γέφυρα πραγματικής φιλίας, γνωριμίας και συνεργασίας των λαών.

Απευθυνόμαστε σε όλους εσάς, ανεξάρτητα αν συμφωνείτε σε όλα με το ΚΚΕ, να καταδικάσετε τις αντιλαϊκές πολιτικές του κεφαλαίου, που γεννούν πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά και εκμετάλλευση. Μαζί με τους αγώνες να ενισχύσετε με την ψήφο σας το ΚΚΕ.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν ανάγκη να περιμένουν κανέναν σωτήρα, αλλά με τη δική τους οργάνωση, με δυνατά σωματεία και αλληλεγγύη γίνονται μια γροθιά, συγκρούονται με την εργοδοσία και το κράτος της, με τους αντεργατικούς νόμους, και βάζουν μπροστά τα δικά τους αιτήματα. Μόνο έτσι μπορούν να αποτρέψουν αρνητικές εξελίξεις, να έχουν μικρές επιτυχίες.

Το ΚΚΕ είναι η μοναδική δύναμη που δίνει διέξοδο στη λαϊκή πάλη! Το ΚΚΕ τεκμηριώνει στο Πρόγραμμά του ότι ο λαός μπορεί να ζήσει πολύ καλύτερα με βάση τις δυνατότητες του σήμερα. Μόνο η εργατική - λαϊκή εξουσία μπορεί να εξασφαλίσει τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, μόνο η νέα σοσιαλιστική οικονομική και κοινωνική οργάνωση, ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας, μπορεί να εξασφαλίσει ότι οι τεράστιες δυνατότητες της εποχής μας θα υπηρετήσουν τον εργαζόμενο άνθρωπο, τις σύγχρονες ανάγκες του λαού για δουλειά, ζωή, υγεία, ειρήνη και συνεργασία με όλους τους λαούς.

Η συμπόρευση και η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, στους τόπους δουλειάς, στους αγώνες και τις εκλογές, είναι συμβολή στον αγώνα γι' αυτήν την προοπτική, για τη μόνη διέξοδο υπέρ του λαού, που είναι το σύγχρονο και το αναγκαίο για τον 21ο αιώνα.