Εναν ακόμα σακατεμένο συνάδελφό τους μετρούν από την Πέμπτη οι εργαζόμενοι στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, που ακόμα θρηνούν τον νεκρό τους Δημήτρη Δαγκλή, που πέρυσι στις 25 Οκτώβρη τον έκοψε στη μέση ακατάλληλη γερανογέφυρα.

Τώρα πρόκειται για τον 34χρονο Τάκη Πέτα, πατέρα ενός τρίχρονου παιδιού, ο οποίος παραλίγο να χάσει τη ζωή του όταν στις 4 τα ξημερώματα της Πέμπτης έκανε βουτιά από 12 μέτρα ύψος εξαιτίας της έλλειψης στοιχειωδών μέτρων προστασίας. Γλίτωσε τη ζωή του την τελευταία στιγμή, ωστόσο νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση με τσακισμένη σπονδυλική στήλη, μέση, χέρια και πόδια, σε ιδιωτικό νοσοκομείο.

Το νέο εργατικό «ατύχημα» ξεσήκωσε όλους τους λιμενεργάτες στο πόδι. Συσπειρωμένοι στο Σωματείο τους, την ΕΝΕΔΕΠ και με τις φράσεις «δεν μπορούμε άλλο να παίζουμε τη ζωή μας κορόνα γράμματα για τα κέρδη τους», «πρέπει το λιμάνι να σταματήσει να είναι παγίδα θανάτου για τη ζωή μας», απάντησαν επιτόπου με στάση εργασίας που θα διαρκούσε έως τα μεσάνυχτα.

Ενώ με μαζική Γενική Συνέλευση που έγινε στις 11 το πρωί, αποφάσισαν η απεργία της 1ης Μάη που ήδη είχαν προγραμματίσει, να συνεχιστεί και τη Δευτέρα 2 Μάη. Στις 7 το απόγευμα αναμενόταν και νέα Γενική Συνέλευση, προκειμένου οι εργαζόμενοι να εκτιμήσουν τις εξελίξεις μέχρι εκείνη τη στιγμή και ανάλογα να αποφασίσουν την ενίσχυση του αγωνιστικού τους σχεδιασμού.

Το μεσημέρι της Πέμπτης, η COSCO και οι «συνεργαζόμενες εταιρείες», δηλαδή εφοπλιστές, μεγάλες ναυτιλιακές μεταφορικές εταιρείες, βιομήχανοι, μεγαλέμποροι, έχοντας τις πλάτες της κυβέρνησης και της αστικής δικαιοσύνης, δεν δίστασαν ξανά να ζητήσουν και τα ρέστα από τα θύματά τους, επιχειρώντας την ποινικοποίηση του απεργιακού τους αγώνα. Εστησαν μία ακόμα δίκη παρωδία με συνοπτικές διαδικασίες και προειλημμένη απόφαση.

Μάλιστα, αυτήν τη φορά ξεπέρασαν κάθε πρόσχημα. Η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσαν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, ζητώντας να χαρακτηριστεί παράνομη η στάση εργασίας, εκδικάστηκε στις 3 το μεσημέρι. Ομως μέχρι και τις 2.30, δηλαδή μισή ώρα πριν, η διοίκηση του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ που ήταν και ο «κατηγορούμενος», δεν γνώριζε επίσημα τίποτα. Δεν είχε κοινοποιηθεί κανένα σχετικό έγγραφο για κλήση σε δίκη. Οι συνδικαλιστές ενημερώθηκαν για τη δίκη τυχαία!

Την Πέμπτη, στις 4 τα ξημερώματα, κατά τη διάρκεια εργασιών φορτοεκφόρτωσης στο κοντεϊνεράδικο πλοίο «CSCL PACIFIC OCEAN» με σημαία Χονγκ Κονγκ, το οποίο ανήκει στον όμιλο της COSCO, «άνοιξε» το προστατευτικό κιγκλίδωμα (ρέλι) του πλοίου από το οποίο κρεμόταν ο 34χρονος εργαζόμενος, με αποτέλεσμα να βρεθεί στο κενό και να πέσει πάνω στο καπάκι του αμπαριού του πλοίου.

Οπως καταγγέλλει το Σωματείο ΕΝΕΔΕΠ, ο λιμενεργάτης είχε πάρει, όσον αφορά τον ίδιο, όλα τα προστατευτικά μέτρα που προβλέπονται. Είχε δεθεί με τη ζώνη ασφαλείας, φορούσε το κράνος του κ.λπ. Ομως τα ρέλια του πλοίου της COSCO, από τα οποία είχε κρεμαστεί, ήταν σάπια με αποτέλεσμα να υποχωρήσουν.

Το νέο εργατικό «ατύχημα» έρχεται με τη σειρά του να αναδείξει πόσο δίκαιος είναι ο αγώνας που δίνουν οι εργαζόμενοι της COSCO για την υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αιτήματα τα οποία, ταυτόχρονα με την εξασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης, είναι άμεσα συνδεδεμένα με την προστασία της ζωής τους στους χώρους δουλειάς, για να γυρίζουν στις οικογένειές τους, στις μανάδες και τα παιδιά τους όρθιοι και όχι σακατεμένοι ή στο φέρετρο.

Ο λιμενεργάτης, σύμφωνα με την καταγγελία της ΕΝΕΔΕΠ, θα ήταν σώος και αβλαβής αν «είχε προηγηθεί ο προληπτικός έλεγχος για τα μέτρα ασφαλείας στα πλοία, πριν ανέβουν οι λιμενεργάτες για δουλειά σε αυτά», διαδικασία που αποτελεί ένα από τα βασικά αιτήματα του σωματείου και των λιμενεργατών, το οποίο είχαν αναδείξει με την 7ήμερη μεγαλειώδη απεργία τους και είχαν αποσπάσει δέσμευση από την εταιρεία ότι θα ικανοποιούσε.

Ωστόσο, αυτή έμεινε στα χαρτιά, γιατί τα μέτρα προστασίας απαιτούν χρόνο και ο χρόνος είναι χρήμα για την COSCO και τις άλλες μεγάλες εταιρείες, τους γνωστούς δηλαδή στρατηγικούς επενδυτές, που λυμαίνονται το λιμάνι του Πειραιά.

Αν και καταγράφουν διαρκώς κέρδη χωρίς προηγούμενο (κοντά 2,5 δισ. ευρώ κέρδη τσέπωσε ο όμιλος το 2021 με τη διαχείριση των λιμανιών) από την εκμετάλλευση, το αίμα και τα σακατεμένα κορμιά εργατών, πατώντας στους αντεργατικούς νόμους που πέρασαν για λογαριασμό τους διαδοχικά οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, αρνούνται να λάβουν ακόμα και τα στοιχειώδη, για να σταματήσει να κρέμεται η ζωή των εργαζομένων από μία κλωστή.

Ενώ από πάνω αυτοί οι «εμβληματικοί επενδυτές» προκλητικά αξιώνουν από τα θύματά τους να σκύψουν για να πιάσουν το φιλοδώρημα της ντροπής των 3 ευρώ τη μέρα, που τους πετούν ως ...«αύξηση» για την υπογραφή της ΣΣΕ.

Η είδηση για τον σοβαρό τραυματισμό του Τάκη Πέτα ήχησε συναγερμό και ξεσήκωσε στο πόδι ολόκληρο το ΣΕΜΠΟ. Γερανογέφυρες σταμάτησαν, νταλίκες και φορτηγά ακινητοποιήθηκαν. Με την οργή να ξεχειλίζει, οι εργαζόμενοι της βραδινής βάρδιας στην οποία δούλευε και ο Τάκης συγκεντρώθηκαν μπροστά στην πύλη του ΣΕΜΠΟ. Εκεί μετά από λίγο κατέφτασαν και οι εργαζόμενοι της πρωινής βάρδιας, χωρίς κανένας να πάει για δουλειά. Συσπειρωμένοι στο Σωματείο τους ΕΝΕΔΕΠ αποφάσισαν επιτόπου στάση εργασίας και μηχανοκίνητη πορεία στο υπουργείο Ναυτιλίας.

Οταν έφτασαν στο υπουργείο, δεν κατάφεραν ούτε οι σιδερόφραχτες πύλες ούτε οι δυνάμεις του Λιμενικού να ανακόψουν την αποφασιστικότητά τους. Εισέβαλαν στον προαύλιο χώρο του ΥΝΑ και απαίτησαν εδώ και τώρα συνάντηση με τον υπουργό, αναδεικνύοντας τις ευθύνες που έχει παράλληλα με τους επιχειρηματικούς ομίλους και η κυβέρνηση, αφού με την αντεργατική της πολιτική φουσκώνει τα πανιά της επιθετικότητάς τους, που φτάνει να απειλεί ακόμα και την ίδια τη ζωή των εργατών. Απαίτησαν από τον υπουργό την ικανοποίηση των αιτημάτων τους χωρίς να πάρουν σαφή απάντηση.

«Στην απεργία στις 7 Φλεβάρη η κυβέρνηση είχε κατεβάσει όλους τους λιμενικούς και τις δυνάμεις καταστολής για να κάνουν τους τροχονόμους και να ανοίγουν δρόμο για να δουλέψει η COSCO, να τρομοκρατήσουν και να εκβιάσουν, να καταστείλουν τον αγώνα μας τρομοκρατώντας τους συναδέλφους. Ομως ούτε που είδαν τις καταγγελίες και τα στοιχεία μας για τις επικίνδυνες συνθήκες εργασίας στο λιμάνι», ανέφερε ο πρόεδρος του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ Μάρκος Μπεκρής, μιλώντας στη μαζική Γενική Συνέλευση των εργαζομένων που έγινε αμέσως μετά τη συνάντηση.

«Το λιμάνι είναι καζάνι που βράζει, έτοιμο πια να εκραγεί. Τέρμα με αυτό το χάλι εδώ μέσα. Τέρμα τα παιχνίδια σε βάρος μας. Δεκατρία χρόνια τώρα δίνουμε κάθε μέρα μάχη για να προστατεύσουμε τη ζωή μας, τη σωματική μας ακεραιότητα, να δουλεύουμε ανθρώπινα και να πληρωνόμαστε. Ο Τάκης έπεσε από 12 μέτρα ύψος και δεν έπαιρνε βαρέα. Δούλευε βράδυ και δεν πληρωνόταν. Εχει σκλήρυνση κατά πλάκας και ενώ είχε ζητήσει να δουλεύει μόνο πρωινή βάρδια για να μην επιβαρύνεται η υγεία του, τον έβαζαν να δουλεύει όλες τις βάρδιες, γιατί είναι μέλος του σωματείου και τον έχουν στοχοποιήσει», σημείωσε.

Προειδοποίησε ότι στις 6 του Μάη, που είναι και η καταληκτική ημερομηνία των διαπραγματεύσεων για την υπογραφή της ΣΣΕ, αν οι γραπτές απαντήσεις των επιχειρηματικών ομίλων δεν ικανοποιούν τα πέρα για πέρα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων, τότε το λιμάνι θα κλείσει. «Εχουμε μπει στην τελευταία φάση για την υπογραφή της ΣΣΕ. Το επόμενο 10ήμερο θα κριθούν πολλά. Αυτό το αίσχος εδώ μέσα δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο», ανέφερε, με τα λόγια του να πνίγονται από τα χειροκροτήματα των εργαζομένων.

«Συνέχεια μας ανεβάζουν σε σαπιοκάραβα. Σε αυτό που ανέβηκα εγώ ήταν χειρότερο από αυτό που τσακίστηκε ο Τάκης. Χτες (σ.σ. Τετάρτη) φίλος συνάδελφος που οδηγούσε νταλίκα, έπεσε πάνω στο όχημα κοντέινερ από το πουθενά. Ούτε που κατάλαβε πώς γλίτωσε. Επαθε μόνο τράβηγμα στο σβέρκο από το τράνταγμα. Και αυτό σε λιγότερο από 24ωρο. Δηλαδή για να κερδίζει η COSCO και το σινάφι της, εμείς θα πρέπει ή να πεθάνουμε ή να μείνουμε ανάπηροι», ανέφερε ο 32χρονος Δημήτρης, 4 χρόνια στο ΣΕΜΠΟ.

«Νιώθεις στην ψυχή και στο πετσί σου την πίεση, το "γρήγορα", τον κίνδυνο. Φεύγουμε από το σπίτι για δουλειά και φιλάμε τα παιδιά μας, γιατί δεν ξέρουμε αν θα τα ξαναδούμε. Ανεβαίνουμε στη γερανογέφυρα και κάνουμε το σταυρό μας. Θέλουμε τον μισθό μας, τα ένσημά μας, τη Συλλογική μας Σύμβαση, να δουλεύουμε σαν άνθρωποι και σου λέει θα φύγεις. Πόσο να αντέξουμε σε τέτοιες συνθήκες; Τέρμα, δεν πάει άλλο. Πρέπει να συνεχίσουμε μέχρι να νικήσουμε», συμπλήρωσε ο 35χρονος Κώστας, 6 χρόνια στο λιμάνι.

Στη συνέλευση χαιρέτισε ο Ακης Αντωνίου, πρόεδρος του παραρτήματος Πειραιά του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας. Αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στους μεγάλους αγώνες που έχουν δώσει οι μεταλλεργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης για τη λήψη μέτρων προστασίας στα επισκευαζόμενα πλοία, για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Κάλεσε τους λιμενεργάτες στην εκδήλωση που θα γίνει την Παρασκευή 29 Απρίλη, στη Ζώνη μεταξύ 10 και 12 το μεσημέρι, αφιερωμένη στην Εργατική Πρωτομαγιά μπροστά στο μνημείο του νεκρού μεταλλεργάτη.

Στο πλευρό των λιμενεργατών βρέθηκαν τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ και αντιπροσωπεία της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ. Επίσης, από νωρίς το πρωί, δίπλα στους λιμενεργάτες και μέσα στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ βρέθηκαν στελέχη του ΚΚΕ, μεταφέροντας την αλληλεγγύη στον δίκαιο αγώνα τους.