Ηταν καλοκαίρι του 1999, όταν ο έφορος Χιονοδρομίας και χάντμπολ Νικόλαος Αργύρης του ΠΓΣ ήρθε σε επαφή με τους αθλητές χιονοδρομίας Αυγερινό Σεχρεμέλη, Μαρούσα Πάπου και Κωνσταντίνο Λυκέτσο και τους γνωστοποίησε ότι ο σύλλογός του θα δημιουργούσε τμήμα χιονοδρομίας και δίνοντάς τους ορισμένες παροχές τούς έθεσε το θέμα της μετεγγραφής. Ποιος ήταν οι παροχές... Μάλλον πολύ δελεαστικές για έναν ερασιτέχνη αθλητή που έβλεπε μπροστά του το όνειρο του πρωταθλητισμού. Πρώτον κάλυψη εξόδων προπονήσεων και εξόδων συμμετοχής στους αγώνες στο εσωτερικό και εξωτερικό. Δεύτερον μηνιαίο μισθό 70.000-80.000 δρχ. Τρίτον πριμ σε περίπτωση διακρίσεων. Τέταρτον προμήθεια υλικών. Τα «καλά» της ιδιωτικής πρωτοβουλίας σε όλο τους το φάσμα. Μόνο που, όπως αποδείχτηκε, παραήταν καλά για να ήταν αληθινά. Οι αθλητές, όπως είναι φυσικό, όταν άκουσαν τις παροχές του Πανελληνίου δέχτηκαν, αφού μέχρι τότε τα έξοδα τα πλήρωναν όλα σχεδόν οι γονείς τους, με ελάχιστη συμμετοχή του συλλόγου τους. Σημειώνεται ότι παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι αθλητές θεωρούνταν μέσα στους έξι καλύτερους της Ελλάδας με πολλές διακρίσεις. Μάλιστα, ενόψει και των Ολυμπιακών του Σολτ Λέικ Σίτι η πρόταση είχε ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς τα παιδιά το είδαν σαν μια ευκαιρία για το μεγάλο βήμα. Το δρόμο τους ακολούθησαν τη δεύτερη χρονιά και κάποιοι άλλοι αθλητές και συγκεκριμένα οι: Σεχρεμέλης Ευθύμιος, Πάππος Στέργιος, Ιωάννης Λασκαρίδης, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου, Ηβη Κωνσταντίνου, Νίκος Καραβανάς, Σταύρος Μίχος.
Παρ' όλα αυτά οι μεταξωτές κορδέλες αποδείχτηκαν φύκια... Τρία χρόνια αργότερα και ούτε φωνή ούτε ακρόαση από τους υπεύθυνους του Πανελλήνιου Γυμναστικού Συλλόγου. Αποτέλεσμα αυτού ήταν ότι, παρά το γεγονός ότι οι αθλητές συμμετείχαν σαν μέλη του συλλόγου της Κυψέλης, εντούτοις τα έξοδα μετακινήσεων, προπονήσεων, διαμονής, διατροφής και προμήθειας υλικών βαραίνουν τους γονείς τους. Παρ' όλα αυτά, ο ΠΓΣ έστω και με αυτόν τον υποτυπώδη τρόπο απέκτησε το δικαίωμα ψήφου στην Ελληνική Ομοσπονδία Χιονοδρομίας.
Και, βέβαια, το παράδοξο της ιστορίας είναι το γεγονός ότι η ομοσπονδία χρηματοδοτεί, μέσω των συλλόγων, τα έξοδα των αθλητών που καταλαμβάνουν μια θέση από την 1 έως 6 σε πανελλήνια πρωταθλήματα. Αν ο ΠΓΣ χρηματοδοτήθηκε για τη συμμετοχή των συγκεκριμένων αθλητών τρία χρόνια τώρα τουλάχιστον ο Αυγερινός Σεχρεμέλης, όπως μας διευκρίνισε και ο πατέρας του αθλητή Ιωάννης από το 1999 έως και σήμερα που σε όλα τα πανελλήνια πρωταθλήματα της αλπικής χιονοσανίδας (snowboard) ήταν στις τρεις πρώτες θέσεις των αγωνισμάτων θα είχε πάρει κάποια χρήματα.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, στην ετήσια γιορτή του συλλόγου στις 14-1-2002 αν και οι αθλητές Αυγερινός Σεχρεμέλης και Μαρούσα Πάππου είχαν κληθεί να βραβευτούν από το ΔΣ του Πανελλήνιου για την 1η θέση που κατέλαβαν στη χιονοσανίδα παραβρέθηκαν αλλά βραβείο δεν είδαν....
Ενας από τους ανθρώπους που μεσολάβησε για τη μετακίνηση των αθλητών είναι ο Δημήτρης Πάππος μετέπειτα έφορος χιονοδρομικού τμήματος του ΠΓΣ, που μάλιστα είχε και τα δυο παιδιά του στην ομάδα, τη Μαρούσα και τον Στέργιο Πάππο. Παρ' όλα αυτά σήμερα μιλώντας στο «Ρ» έδειξε πικρά μετανιωμένος για την επιλογή του και όπως μας εξήγησε νιώθει και υπεύθυνος για τον εγκλωβισμό των παιδιών.
«Μεσολάβησα και εγώ, προκειμένου να μεταγραφούν τα παιδιά, αλλά τώρα το έχω μετανιώσει πικρά. Το μόνο πράγμα που πήραμε ήταν υποσχέσεις. Στην αρχή μού είπαν ότι θα κάνουν ένα τμήμα που θα πετάει... Ομως τίποτα δεν έγινε γι' αυτό και σήμερα θεωρώ "έγκλημα" τη μεταγραφή. Ο προπονητής που υπήρχε έφυγε. Τελικά, φαίνεται ότι αυτό που τους ενδιαφέρει περισσότερο ήταν το θέμα του πρεστίζ του συλλόγου και τίποτα από όλα αυτά. Αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο είναι ότι από τα παιδιά που πίστεψαν στις εξαγγελίες τουλάχιστον τρεις θα μπορούσαν να είχαν πάρει την πρόκριση στους Ολυμπιακούς, με βάση και τα αποτελέσματα που έφεραν».